Wyrok NSA z dnia 22 marca 2022 r., sygn. III OSK 1243/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 1567/18 w sprawie ze skargi R. Z. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie przyznania należności pieniężnych w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 1567/18 oddalił skargę R. Z. (dalej: "skarżący") na decyzję Ministra Obrony Narodowej z [...] maja 2018 r., nr [...]w przedmiocie przyznania należności pieniężnych w związku ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej.
Powyższy wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym sprawy.
Skarżący pełnił zawodową służbę wojskową w rezerwie kadrowej Ministra Obrony Narodowej i wykonywał zadania służbowe w [...].
Minister Obrony Narodowej decyzją z [...] lutego 2018 r., nr [...] zwolnił skarżącego z [...] marca 2018 r. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł do rezerwy wskutek niewyznaczenia na stanowisko służbowe w czasie pozostawania w rezerwie kadrowej.
Dowódca Garnizonu [...] decyzją z [...] marca 2018 r., nr [...], na mocy art. 104 § 1 k.p.a., art. 83 ust. 2 pkt 2, art. 87, art. 94 ust. 1 pkt 3 i ust. 2, art. 95 pkt 2, 3 i 5, art. 97 oraz art. 96 ust. 10 i art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 173, z późn. zm.), § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 lutego 2014 r. w sprawie przyznawania żołnierzom zawodowym dodatkowego uposażenia rocznego (Dz. U. z 2014 r. poz. 355) oraz § 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 18 marca 2014 r. w sprawie gratyfikacji urlopowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 411), przyznał skarżącemu należności pieniężne związane ze zwolnieniem z zawodowej służby wojskowej. Wskazał, że podstawą obliczenia wysokości odprawy, ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy oraz dodatkowego uposażenia rocznego za 2018 r. stanowiło uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne w ostatnim dniu pełnienia służby, które składało się z następujących składników: uposażenia zasadniczego z grupy [...]w wysokości [...]zł, dodatku za długoletnią służbę wojskową: [...] zł oraz dodatku służbowego: [...]zł.