Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 marca 2022 r., sygn. IV SA/Po 48/22
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grzymisławska-Cybulska Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski Protokolant st. sekr. sąd. Roman Sukhyi po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2022 r. sprawy ze skargi A. N. na zarządzenie pokontrolne Inspektor Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia dopuszczalnego poziomu hałasu oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
Zaskarżonym zarządzeniem pokontrolnym z [...] listopada 2021 r. (znak: [...]), skierowanym do A. N. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą P. w Z. (zwanego też dalej "Kontrolowanym" lub "Skarżącym"), Inspektor Ochrony Środowiska (dalej jako "WWIOŚ" lub "Organ") – z powołaniem się na art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2021 r. poz. 1070; dalej w skrócie "u.IOŚ") oraz ustalenia kontroli przeprowadzonej w dniach od [...] do [...] września 2021 r. na terenie należącej do Kontrolowanego myjni samoobsługowej przy ul. [...] w S. L., udokumentowane protokołem kontroli nr [...] z [...] września 2021 r. (zwanym też dalej "Protokołem Kontroli") – zarządził: "Przestrzegać warunków posiadanej decyzji określającej dopuszczalne poziomy hałasu emitowanego do środowiska. Termin realizacji: na bieżąco". Jednocześnie WWIOŚ wyznaczył termin przesłania pisemnej informacji o zakresie podjętych i zrealizowanych działań służących wyeliminowaniu wskazanych w zarządzeniu naruszeń na dzień [...] grudnia 2021 r.
W uzasadnieniu zarządzenia Organ wyjaśnił, że w toku ww. kontroli na terenie myjni samoobsługowej stwierdzono nieprawidłowość przestrzegania wymagań ochrony środowiska, której usunięcie zarządzono. Oto bowiem w trakcie kontroli stwierdzono, że kontrolowany podmiot przekroczył dopuszczalne normy emisji hałasu do środowiska określone w posiadanej przezeń ostatecznej decyzji Starosty [...] z [...] lipca 2020 r. (znak: [...]) określającej dopuszczalne poziomy hałasu emitowanego do środowiska poza zakładem zlokalizowanym w S. L. przy ul. [...] (zwanej też dalej "Decyzją Starosty"). Na kontrolowanym terenie źródłem emisji hałasu do środowiska było 5 stanowisk do mycia zewnętrznego pojazdów oraz 2 odkurzacze 2-stanowiskowe. Zgodnie z Decyzją Starosty ustalone zostały następujące dopuszczalne poziomy hałasu: