Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 17 marca 2022 r., sygn. I GSK 2370/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Piotr Piszczek (spr.) Sędzia del. WSA Beata Sobocha-Holc Protokolant starszy asystent sędziego Monika Tutak-Rutkowska po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2018 r. sygn. akt III SA/Po 879/17 w sprawie ze skargi R. G. na postanowienie Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Poznaniu z dnia [...] września 2017r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od R. G. na rzecz Dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Poznaniu 360 (trzysta sześćdziesiąt) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 31 stycznia 2018 r., sygn. akt III SA/Po 879/17 – stosownie do treści art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.2016.718 ze zm.; dalej: p.p.s.a.) – oddalił skargę R.G. (dalej: strona, skarżący) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej przyznania płatności dla obszarów z ograniczeniami materialnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami na 2016 r.
Skargę kasacyjną – zaskarżając wyrok w całości – wywiódł pełnomocnik strony, zarzucając naruszenie:
1. art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a. poprzez pozbawienie strony możliwości obrony swych praw;
2. art. 47 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 73 § 1 k.p.a. w zw. z art. 75 § 1 k.p.a., co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a. poprzez pozbawienie strony możności obrony swych spraw;
3. art. 174 pkt 2 w zw. z art. 141 § 4 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. w zw. z art. 7, art. 43, art. 58 § 1 i art. 77 § 1 k.p.a. przez błędną ich wykładnię polegającą na nieprawidłowym ustaleniu stanu faktycznego z pominięciem mającej istotny wpływ na wynik sprawy okoliczności, że skarżący nie mieszka pod adresem: Piła, ul. [...], a jedynie pod tym adresem ma zarejestrowaną siedzibę gospodarstwa rolnego, a mieszka pod adresem: X, w związku z tym nieuprawnione przyjęcie, iż w przedmiotowej sprawie miał zastosowanie art. 43 k.p.a., przy czym uzasadnienie orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego nie zawiera stanowiska co do stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right