Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 marca 2022 r., sygn. II SA/Kr 946/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łoboz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Darmoń Sędzia WSA Mirosław Bator po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 marca 2022 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2021r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 29 kwietnia 2021 r., sygn. akt: [...], na podstawie art. 158 § 1 i art. 156 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 735), art. 234 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2021 r. poz. 624) odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji własnej z dnia 4 grudnia 2020 r., sygn. akt: [...] uchylającej decyzję Burmistrza [...] z dnia 20 października 2020 r., znak: [...] w sprawie odmowy nakazania właścicielom działek nr [...] i [...] położonych w D. T. obręb R. przywrócenia poprzedniego stanu wody na gruncie oraz wykonania urządzeń zapobiegającym szkodom tj. wykonania murka oporowego betonowego przy granicy działki nr [...] wł. M. G. i K. G. i nr [...] wł. M. G. i M. G. tak by uniemożliwić jakikolwiek spływ i przekazującej sprawę organowi l instancji do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu organ podał, że postępowanie w sprawie zostało wszczęte na wniosek M. G., która podniosła, że sprawa naruszenia stosunków wodnych była już przedmiotem rozpatrzenia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, które decyzją z dnia 6 sierpnia 2018 r. sygn. akt: [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza [...] z dnia 28 listopada

2017 r. znak: [...] w sprawie odmowy nakazania właścicielom działek nr [...] i [...] położonych w D. T. obręb R. przywrócenia poprzedniego stanu wody na gruncie. Zdaniem M. G. sprawa została już ostatecznie rozstrzygnięta.

Badając sprawę pod kątem spełnienia przesłanki nieważności określonej w art. 156 § 1 pkt 3 kpa organ wyjaśnił na wstępie, że o tożsamości sprawy można mówić wówczas, gdy w sprawie występują te same podmioty, dotyczy ona tego samego przedmiotu (rozumianego jako interesy prawne lub obowiązki, które następnie po wydaniu decyzji stają się prawem nabytym (jego brakiem) lub obowiązkami prawnymi określonych podmiotów) i tego samego stanu prawnego w niezmienionym stanie faktycznym sprawy.