Wyrok NSA z dnia 15 marca 2022 r., sygn. III OSK 719/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Zarządu Zlewni w L. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Po 560/18 w sprawie ze skargi O. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w L. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie opłaty stałej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2018 r. sygn. akt IV SA/Po 560/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi O. sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej w skrócie Spółka), uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Zarządu Zlewni w L. Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej w skrócie Dyrektor Zarządu Zlewni) z dnia [...] marca 2018 r. nr [...], którą określono Spółce za okres 1 stycznia 2018 r. - 31 grudnia 2018 r. opłatę stałą w wysokości 913,00 zł za pobór wód podziemnych.

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 268 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1566 z późn. zm.) zwanej dalej w skrócie P.w. opłatę za usługi wodne uiszcza się m.in. za pobór wód podziemnych. Składa się ona z opłaty stałej oraz opłaty zmiennej uzależnionej od ilości wód pobranych (art. 270 ust. 1 P.w.). W myśl art. 270 ust. 2 P.w. opłaty stałej nie ponosi się za pobór wód do celów rolniczych lub leśnych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw oraz na potrzeby chowu i hodowli ryb.

W okolicznościach kontrolowanej sprawy organ nie wyjaśnił należycie, czy w istniały podstawy do naliczenia spornej opłaty, a w szczególności, czy nie zachodził wyjątek przewidziany w art. 270 ust. 2 P.w. Wydając zaskarżoną decyzję organ oparł się wyłącznie na treści decyzji Starosty [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...], udzielającej pozwolenia wodnoprawnego na "pobór wód podziemnych ze studni nr 3 i nr 4 (eksploatacja naprzemienna), zlokalizowanych na terenie ujęcia wody w [...]" (zwanego dalej pozwoleniem wodnoprawnym) – w uzasadnieniu której stwierdzono m.in., że: "woda z ujęcia w [...] zaopatruje w wodę zakłady [...] w [...], [...] i [...] oraz mieszkańców wsi [...][...][...] i [...]". Na tej podstawie organ nie uznał reklamacji Spółki, gdyż – jak stwierdził – ani z sentencji, ani z uzasadnienia pozwolenia nie wynika, aby pobór wód odbywał się "do celów rolniczych na potrzeby nawadniania gruntów i upraw". W ocenie Sądu takie rozstrzygnięcie organu jest co najmniej przedwczesne, gdyż poprzedzające je postępowanie wyjaśniające nie zostało należycie przeprowadzone.