Postanowienie NSA z dnia 12 października 2023 r., sygn. I OW 50/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wojewody Małopolskiego o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wojewodą Małopolskim a Starostą [...] w sprawie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku W. A. i B. A. o ustalenie odszkodowania za nieruchomości przejęte na rzecz Skarbu Państwa postanawia: wskazać Starostę [...] jako organ właściwy w sprawie.

Uzasadnienie

Pismem z 7 lutego 2022 r. Wojewoda Małopolski (dalej: wnioskodawca) wystąpił z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Starostą Oświęcimskim w przedmiocie wskazania organu właściwego do rozpoznania wniosku W. A. i B. A. (dalej: strona) z 15 grudnia 1998 r., sprecyzowanego pismem z dnia 17 lipca 2018 r. w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomości przejęte na rzecz Skarbu Państwa w trybie ustawy z 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37 ze zm.; dalej: "ustawa z 25 lutego 1958 r.").

W uzasadnieniu wskazano, że Starosta Oświęcimski, działając na podstawie art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego – dalej jako: "k.p.a.", przekazał przedmiotowy wniosek do rozpoznania Wojewodzie. Wskazano, że wnioskiem z dnia 15 grudnia 1998r. wystąpiono również o pgr [...], a jak wyjaśniono, za wywłaszczoną pgr [...] zostało już ustalone odszkodowanie decyzją Starosty Oświęcimskiego z dnia 28 czerwca 2002 r. znak: SGG.7221-10/99. Wskazano też, że w analizowanej sprawie istotny jest fakt, iż Wojewoda Małopolski, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 grudnia 1998 r. decyzją z dnia 20 grudnia 2010 r. znak: SN.III.EZ.7724-56-10 orzekł o stwierdzeniu nieważności decyzji Starosty Oświęcimskiego z dnia 10 sierpnia 2000 r. znak: SGB.7221/10/99/00 (w załączeniu) umarzającej, wobec stwierdzenia przez Starostę braku swojej właściwości. Wskazano, że przyczyną rozstrzygnięcia przedstawionego w ww. decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia 20 grudnia 2010 r. było stwierdzenie, iż w dacie wydania kwestionowanej decyzji to Starosta Oświęcimski był jednak organem właściwym do ustalenia odszkodowania w przedmiotowej sprawie. Odmienna zatem ocena właściwości organu dokonana wówczas przez Starostę doprowadziła zdaniem Wojewody do rażącego naruszenia art. 105 k.p.a. Zauważono, że kwestia określenia organu obecnie właściwego do rozpatrzenia spraw o ustalenie odszkodowania za nieruchomości przejęte na rzecz Skarbu Państwa w trybie ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym pozostaje przedmiotem dwóch rozbieżnych nurtów występujących w orzecznictwie sądów administracyjnych. W niniejszej sprawie, zarówno Starosta Oświęcimski jak i Wojewoda Małopolski, związany swoją decyzją, nie czują się właściwi do rozpoznania wniosku W. A. i B. A. o ustalenie odszkodowania za nieruchomości przejęte na rzecz Skarbu Państwa w trybie ustawy z dnia 25 lutego 1958 r.