Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 października 2023 r., sygn. I SA/Łd 380/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Cezary Koziński, Asesor WSA Grzegorz Potiopa, Protokolant Starszy specjalista Dorota Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2023 r. sprawy ze skargi R. N. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 20 marca 2023 r. nr 1001-IOD-1.4102.1.2023.8/MD w przedmiocie określenia wartości niezaewidencjonowanego przychodu oraz ustalenie ryczałtu za 2018 r. 1. oddala skargę; 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adw. A. R. kwotę 3600 (trzy tysiące sześćset) złotych, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 20 marca lutego 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Radomsku z 24 listopada 2022 r. określającą R. N. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od niezewidencjonowanych przychodów za 2018 rok.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w Radomsku - w konsekwencji przeprowadzonego postępowania podatkowego w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych za 2018 rok i stwierdzonych nieprawidłowości dotyczących niezaewidencjonowanego przychodu, decyzją z 24 listopada 2022 r. - określił skarżącej wartość tego przychodu w wysokości 176.702,46 zł i ryczałt od tej kwoty w wysokości 26.505,00 zł.

Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie.

Organ odwoławczy, w pierwszej kolejności wskazał, że decyzja organu I instancji została doręczona skarżącej 12 grudnia 2022 r., tj. przed upływem terminu przedawnienia, który upływa w sprawie 31 grudnia 2023 r.

Przechodząc do meritum sprawy przypomniano, że organ podatkowy I instancji opierając się na poczynionych ustaleniach orzekł w swej ocenie prawnopodatkowej, że pomimo oficjalnego zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej 21.02.2017 r. w kontrolowanym okresie, tj. w 2018 roku, strona dokonywała dalej sprzedaży towarów, w tym: odzieży, obuwia i biżuterii.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00