Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 października 2023 r., sygn. I SA/Łd 578/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Kasprzak, Asesor WSA Grzegorz Potiopa, Protokolant Specjalista Agnieszka Kerszner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2023 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 2 czerwca 2023 r. nr 1001-IEW-1.4264.7.2023.5.EC w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku od spadków i darowizn oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi zaskarżoną decyzją z dnia z 2 czerwca 2023 r., po rozpatrzeniu odwołania K. C., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgierzu z dnia z 24 lutego 2023 r. odmawiającą umorzenia zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn.

Jak wynika z akt sprawy, 15 grudnia 2022 r. do Urzędu Skarbowego w Zgierzu wpłynął wniosek w ramach którego K. C. zwrócił się o umorzenie zapłaty zaległości podatkowej w podatku od spadków i darowizn oraz o umorzenie odsetek za zwłokę, wynikających z decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgierzu z 3 listopada 2022 r. Jako uzasadnienie wniosku wskazano, że na mocy wydanej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zgierzu decyzji, wnioskodawca jest zobowiązany do uiszczenia podatku od spadków i darowizn w związku z zasiedzeniem nieruchomości położonej w Z. przy ul. [...]. Wnioskodawca wskazał, że na podstawie aktu notarialnego z 29 sierpnia 1985 r., rep. A nr [...], wraz z siostrą otrzymał w darowiźnie od J. B. ww. nieruchomość. J. B. oświadczył, że tę nieruchomość nabył będąc stanu wolnego oraz nadal jest stanu wolnego. Z treści aktu notarialnego wynikało, że podatek od darowizny został pobrany. J. B. zmarł 11 kwietnia 1986 r. W akcie zgonu wpisano, że zmarł jako wdowiec. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Ł., sygn. akt [...] akt zgonu sprostowano zmieniając stan cywilny J. B. z "wdowiec" na "żonaty". Od dnia dokonania darowizny do 2012 r. nikt nie rościł pretensji do nieruchomości. 29 października 2012 r. wnuczka J. B. – K. B. wystąpiła z pozwem o uzgodnienie treści księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości z rzeczywistym stanem faktycznym, poprzez wpisanie w dziale II księgi K. B. jako jedynej właścicielki nieruchomości położonej w Z. przy ul. [...] i wykreślenie E. K. i K. C., wskazując, że umowę darowizny należy uznać za nieważną. Wyrokiem z 22 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Zgierzu wpisał K. B. do księgi wieczystej w miejsce pani E. K. i K. C.. Sąd oddalił apelację złożoną od tego wyroku. Po uprawomocnieniu się orzeczenia, K. C. złożył wniosek o zasiedzenie nieruchomości i stwierdzenie, że razem z E. K. w dniu 29 sierpnia 1985 r., nabył przez zasiedzenie, w dobrej wierze, udział w nieruchomości - po 1/2 każde z nich. 16 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Z. I Wydział Cywilny, sygn. akt I [...], oddalił ww. wniosek. W wyniku apelacji złożonej od orzeczenia, 25 lipca 2017 r. Sąd Okręgowy w Ł.i III Wydział Cywilny Odwoławczy, sygn. akt [...], zmienił zaskarżone postanowienie i orzekł, że E. K. i K. C. nabyli 29 sierpnia 2005 r., w drodze zasiedzenia, udziały po 1/2, w prawie własności zabudowanej nieruchomości położonej w Z przy ul. [...]. Znaczącym według wnioskodawcy dla tej sprawy jest nabycie nieruchomości w dobrej wierze. Niesprawiedliwe i sprzeczne z zasadami współżycia społecznego byłoby obciążenie obowiązkiem zapłaty podatku od nieruchomości nabytej w drodze zasiedzenia ponieważ, wnioskodawca nabył nieruchomość już w 1985 r. i wtedy opłacono podatek od darowizny. Skomplikowany stan prawny skutkował koniecznością uzyskania postanowienia sądu o zasiedzeniu nieruchomości, która była w jego posiadaniu od ponad 30 lat. Wnioskodawca powołał się ponadto na złą sytuację rodzinną i majątkową. Wskazał, że pozostaje na rencie chorobowej, jest wdowcem zamieszkującym z dorosłym synem - bezrobotnym bez prawa do zasiłku. Miesięczne dochody zamykają się w kwocie 1.731,05 zł. Wydatki, które ponosi na utrzymanie to kwota 886,92 zł miesięcznie, bez uwzględnienia wyżywienia i zakupu środków czystości. Wnioskodawca przebył nowotwór krtani, a miesięczny koszt leków to kwota 50,00 zł. Pozostałą część renty przeznacza m.in. na żywność, środki czystości, transport. Nie ma żadnej możliwości spłaty zobowiązania. Obciążenie budżetu kwotą 6.300 zł spowodowałoby popadniecie wnioskodawcy w niedostatek i konieczność zwrócenia się o pomoc do państwa. Za umorzeniem należności przemawia więc interes publiczny.