Wyrok NSA z dnia 25 października 2023 r., sygn. II OSK 1463/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia del. WSA Marta Laskowska – Pietrzak Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 25 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2022 r. sygn. akt VII SA/Wa 2288/21 w sprawie ze skargi J. D. i M. D. na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia 2 września 2021 r. nr DOZ-OAiK.650.406.2021.KPA-1 w przedmiocie skreślenia z rejestru zabytków nieruchomych 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od J. D. i M. D. na rzecz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 marca 2022 r., sygn. akt VII SA/Wa 2288/21 po rozpoznaniu skargi J. D. i M. D. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia 2 września 2021 r. znak DOZ-OAiK.650.406.2021.KPA-1 w przedmiocie skreślenia z rejestru zabytków nieruchomych uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia 12 lutego 2021 r. znak: DOZ-OAiK.650.1068.2020.ML.6 oraz orzekł o zwrocie kosztów postępowania sądowego.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym w sprawie.

Decyzją z 25 października 2016 r. Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał do rejestru zabytków województwa dolnośląskiego pod numerem [...], zespół budowlany dawnej [...] [...], obecnie "[...] J. D.", przy ul. [...] we W., w granicach działek [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], obręb [...], złożony z: 1) budynku portierni z bramą przejazdową, 2) budynku głównej hali produkcyjnej (z aneksami dawnej maszyny parowej, stołówki i warsztatów), 3) budynku dawnej wieży ciśnień (z warsztatem mechanicznym), 4) budynku dawnych warsztatów przemysłowych, 5) budynku dawnej [...]. W uzasadnieniu ww. decyzji wskazano, że zespół ten zachował historyczną kompozycję przestrzenną, obrazującą powiązania technologiczno-funkcjonalne dawnego zakładu przemysłowego. Kompozycja ta odzwierciedla rozwój zespołu od momentu jego powstania w [...] r. (jako zakładu rodziny [...]) do [...] r., kiedy to zakończono jego rozbudowę. Zakład nie został zniszczony w 1945 r. i po II wojnie światowej podjął produkcję jako Zakłady [...] (do 1999 r.), obecnie jest użytkowany przez firmę "[...] J. D.".