Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 11 marca 2022 r., sygn. I GSK 2289/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Henryk Wach (spr.) Protokolant Kacper Tybuszewski po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 918/17 w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Szczecinie z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji programu rolnośrodowiskowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z 14 grudnia 2017 r., I SA/Sz 918/17 oddalił skargę S. K. na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (...)sierpnia 2017 r. nr (...)w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności z tytułu realizacji programu rolnośrodowiskowego za lata 2011- 2014.

Od przedmiotowego wyroku skarżący złożył skargę kasacyjną wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania ewentualnie uchylenie wyroku w całości i rozpoznanie skargi poprzez uchylenie zaskarżonych decyzji oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Skargę kasacyjną oparto na naruszeniu przepisów postępowania, stosownie do treści art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329, dalej: p.p.s.a.), które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:

a) naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a.w zw. z art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 9 k.p.a., art. 11 k.p.a., art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. jak również 18 ust. 1 zdanie drugie i ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 65/2011 oraz § 38 i § 39 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa I Rozwoju Wsi z dnia 13 marca 2013 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Program rolnośrodowiskowy" objętego programem Rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013)- wcześniej odpowiednio par. 27 i par. 28 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa I Rozwoju Wsi z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Program rolnośrodowiskowy" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 poprzez nieuchylenie zaskarżonej decyzji administracyjnej podczas, gdy istniały ku temu podstawy bowiem organ wydający decyzję w sprawie nie przeprowadził w sposób właściwy postępowania dowodowego ograniczając je w zasadzie do ustaleń poczynionych na podstawie decyzji określającej płatność za rok 2015 w zmniejszonej wielkości i dokonanej kontroli z wyłączeniem pozostałych zgłaszanych przez stronę dowodów oraz uznał, że takie automatyczne odniesienie zmniejszenia z roku 2015 do lat poprzedzających jest zasadne pomimo, że zgłaszane przez stronę dowody zmierzały do określenia zasięgu i czasu trwania występujących niezgodności oraz umyślności działania rolnika a tym samym mogły mieć wpływ na wynik sprawy,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00