Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 października 2023 r., sygn. I SA/Łd 551/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Asesor WSA Agnieszka Gortych-Ratajczyk, po rozpoznaniu w dniu 24 października 2023 r. w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 15 czerwca 2023 r. nr 1001-IEW-3.7113.7.2023.13.U14.JH w przedmiocie oddalenia zarzutu braku uprzedniego doręczenia upomnienia w sprawie postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę; 2) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa — Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi M. O. kwotę 480,- (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu wraz z należnym podatkiem od towarów i usług liczonym od tej kwoty.

Uzasadnienie

Dyrektor Administracji Skarbowej w Łodzi postanowieniem z dnia 15 czerwca 2023 r. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew w przedmiocie zarzutu W. Z. w sprawie egzekucji administracyjnej prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego z 12 grudnia 2022 r. nr 1014-723.1095461.2022, obejmującego zaległości wynikające z prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi III Wydział Karny z 19 maja 2021 r., III K [...].

W uzasadnieniu tego postanowienie – powołując art. 33 § 2 pkt 4, art. 15 § 1 i § 5 u.p.e.a. oraz § 1 pkt 1 rozporządzenia dnia 30 października 2014 r. (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 131) oraz art. 44 § 1 i art. 206 § 1 k.w.w. – stwierdził, że obciążająca skarżącego kwota przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej osiągniętej z udowodnionych przestępstw, została orzeczona wobec skarżącego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi III Wydział Karny z 19 maja 2021 r., III K [...], w trybie art. 45 § 1 k.k. w kwocie łącznej 31.785,42 zł. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi III Wydział Karny - w myśl przywołanych wyżej przepisów art. 206 w zw. z art. 44 k.k.w. - pismami z 24 sierpnia 2022 r. (nr karty dł. od [...] do [...]), wezwał skarżącego do uiszczenia kwot tej należności w terminie 30 dni. Wskazał jednocześnie, że brak zapłaty spowoduje wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Korespondencja została wysłana w dniu 25 sierpnia 2022 r. za pośrednictwem operatora pocztowego, na adres zamieszkania skarżącego, tj. [...] Ł., ul. [...] 12/14/4. Pisma były dwukrotnie awizowane przez operatora pocztowego (w dniach 31 sierpnia 2022 r. i 8 września 2022 n). Zwrot do nadawcy nastąpił 16 września 2022 r. Zatem korespondencja przechowywana była w placówce pocztowej przez okres 16 dni, czyli dłuższy niż ustawowe 14 dni. Pisma nie zostały przez skarżącego podjęte w terminie, więc zostały uznane za doręczone w formie "fikcji doręczenia". Organ podniósł, że doręczenie korespondencji sporządzanej przez sądy rejonowe, następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375), zwanej k.p.k. W myśl art. 131 § 1 k.p.k. wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma, od których daty doręczenia biegną terminy, doręcza się przez: 1) operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz.U. z 2022 r. poz. 896); 2) pracownika organu wysyłającego; 3) organ procesowy dokonujący czynności procesowej - w toku tej czynności; 4) Policję - tylko w razie niezbędnej konieczności. Stosownie do art. 133 § 1 k.p.k. jeżeli doręczenia nie można dokonać w sposób wskazany w art. 132, pismo przesłane za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe, pozostawia się w najbliższej placówce pocztowej tego operatora pocztowego, a przesłane w inny sposób w najbliższej jednostce Policji albo we właściwym urzędzie gminy. O pozostawieniu pisma w myśl § 1, doręczający umieszcza zawiadomienie w skrzynce do doręczania korespondencji bądź na drzwiach mieszkania adresata lub w innym widocznym miejscu ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono oraz, że należy je odebrać w ciągu 7 dni; w razie bezskutecznego upływu tego terminu, należy czynność zawiadomienia powtórzyć jeden raz. W razie dokonania tych czynności pismo uznaje się za doręczone (art. 133 § 2 k.p.k.). Zgodnie z art. 139 § 1 k.p.k. zdanie pierwsze, jeżeli strona, nie podając nowego adresu, zmienia miejsce zamieszkania lub nie przebywa pod wskazanym przez siebie adresem, w tym także z powodu pozbawienia wolności w innej sprawie, pismo wysłane pod tym adresem uważa się za doręczone. W orzecznictwie wskazuje się, że uznanie pisma za prawidłowo doręczone w rozumieniu art. 139 § 1, nie zależy od stanu wiedzy organu wysyłającego pismo odnośnie tego, czy rzeczywiście jego adresat przebywa w miejscu stałego pobytu, czy jego nieobecność w tym miejscu ma charakter chwilowy czy też trwały, bądź czy wykazał on aktywność w celu podjęcia pisma, a opiera się jedynie na stwierdzeniu istnienia warunków formalnoprawnych doręczenia, i jeżeli zostały one spełnione, można uznać, że doszło do prawidłowego doręczenia (wyrok SN z 16 lipca 2009 r., V KK [...], Kodeks postępowania karnego Komentarz red. Sakowicz 2023, wyd. 10, art. 139; wyrok WSA w Lublinie z 22 czerwca 2022 r., I SA/Lu 93/22 – orzeczenie nieprawomocne).