Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. II SA/Gd 710/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Romała (spr.), asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewcz, , po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym w dniu 24 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 19 lipca 2023 r., Sygn. akt SKO Gd/1456/23 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

P. P. (dalej: Strona, Skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej: "organ II instancji", "organ odwoławczy", "Kolegium") z 19 lipca 2023 r., utrzymującą w mocy wydaną z upoważnienia Burmistrza Miasta Kościerzyna decyzji Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Kościerzynie (dalej jako: "Organ pierwszej instancji") z dnia 31 stycznia 2023 r., którą odmówiono Skarżącemu przyznania świadczenia pielęgnacyjnego

z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej celem sprawowania opieki nad niepełnosprawnym ojcem G. P.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

Wnioskiem z 2 stycznia 2023 r. (data wpływu do organu) Strona zwróciła się

o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad bliską osobą niepełnosprawną, legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym na stałe przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Kościerzynie.

Po przeprowadzeniu postępowania w tym zakresie, organ pierwszej instancji decyzją z 31 stycznia 2023 r. odmówił przyznania Stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

Organ I instancji skonstatował, że ustalony stan faktyczny uniemożliwia przyznanie Wnioskodawcy świadczenia pielęgnacyjnego na ojca z uwagi na brak spełnienia przesłanki określonej w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych z dnia 28 listopada 2003 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 390 ze zm.), dalej: "u.ś.r." lub "ustawa". Jak wskazano bowiem w uzasadnieniu decyzji, G. P. posiada orzeczenie wydane 2 listopada 2016 r. o zaliczeniu do znacznego stopnia niepełnosprawności. Z treści orzeczenia wynika, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność G. P. Analiza orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wskazuje, że niepełnosprawność istniała po ukończeniu 25 roku życia. Z tej przyczyny nie można przyznać świadczenia pielęgnacyjnego z pominięciem regulacji art. 17 ust. 1b ustawy, która nadal obowiązuje, a skutkiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13) nie jest uchylenie tego przepisu, ani powstanie prawa opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych do świadczenia pielęgnacyjnego.