Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 3725/21
Czynności polegające na nabywaniu przez podmiot gospodarczy wierzytelności w celu ich windykacji bądź odsprzedaży, które dla zbywającego są związane bezpośrednio z prowadzoną podstawową działalnością, nie są objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie rodzą obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i nie są uznawane za świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Takie transakcje nie wchodzą w zakres opodatkowania VAT, a co za tym idzie, nie mogą być wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Anna Sokołowska, Protokolant Karolina Niemiec, po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. S.A. z siedzibą w M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2749/19 w sprawie ze skargi S. S.A. z siedzibą w M. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 września 2019 r., nr 0111-KDIB4.4014.262.2019.4.MD w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. S.A. z siedzibą w M. na rzecz Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 14 października 2020 r., III SA/Wa 2749/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. S.A. z siedzibą z M. (dalej: "Spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 września 2019 r., nr 0111-KDIB4.4014.262.2019.4.MD, w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że Spółka wystąpiła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczących nabywania przez Spółkę wierzytelności trudnych w celu ich windykacji, bądź odsprzedaży. W rozpoznawanej sprawie są to wierzytelności, które dla danego zbywającego (np. banki, instytucje kredytowe) są wierzytelnościami związanymi bezpośrednio z prowadzoną podstawową działalnością, jak udzielanie kredytów czy pożyczek (wierzytelności własne, dalej: "grupa I"). Spółka zadała następujące pytanie: "Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym umowa sprzedaży wierzytelności w ramach grupy I będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (czy wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych), czy też umowa ta będzie wyłączona od opodatkowania tym podatkiem? Zdaniem Spółki, umowa sprzedaży wierzytelności w ramach grupy I będzie wyłączona od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 223 z poźn. zm., dalej "u.p.c.c."), ponieważ z perspektywy zbywcy czynność sprzedaży wierzytelności w ramach działalności profesjonalnej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym ta sprzedaż, będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. z poz. 2174 z późn. zm., dalej: "ustawa o VAT").