Wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. II OSK 1346/23

Zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 3 ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terenie RP, odmowa przesłuchania skarżącego w postępowaniu dotyczącym kolejnego wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej jest dopuszczalna, gdy ocena przedstawionych okoliczności i dowodów, na podstawie porównania z aktami poprzednich postępowań, nie zwiększa prawdopodobieństwa udzielenia skutecznej ochrony.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2023 r., sygn. akt IV SA/Wa 1706/22 w sprawie ze skargi M. I. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia 8 czerwca 2022 r., nr RdU-151-5/S/17 w przedmiocie uznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 stycznia 2023 r. sygn. akt IV SA/Wa 1706/22 oddalił skargę M. I. na decyzję Rada do Spraw Uchodźców z dnia 8 czerwca 2022 r. nr RdU-151-5/S/17 w przedmiocie uznania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej za niedopuszczalny.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

M. I. (obywatelka Federacji Rosyjskiej, deklarująca narodowość czeczeńską) swój pierwszy wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej w Polsce złożyła 7 lipca 2016 r. Wnioskiem zostało objętych także sześcioro jej małoletnich dzieci. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: "Szef Urzędu") decyzją z 2 lutego 2017 r. nr DPU-420-2888SU/2016 odmówił cudzoziemce nadania statusu uchodźcy i odmówił udzielenia ochrony uzupełniającej (decyzja ta nie była przedmiotem kontroli organu odwoławczego z powodu cofnięcia przez cudzoziemkę wniesionego odwołania).

Kolejne trzy wnioski cudzoziemki o udzielenie ochrony międzynarodowej (również obejmujące małoletnie dzieci) zostały rozpoznane decyzjami stwierdzającymi ich niedopuszczalność.