Interpretacja indywidualna z dnia 12 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.889.2023.2.AKR

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 29 stycznia 2024 r. i 1 lutego 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od 1 lipca 2016 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą … (NIP: …), której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). W okresie objętym wnioskiem Wnioskodawca rozlicza się z zastosowaniem podatku liniowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca od sierpnia 2023 r. świadczy usługi na rzecz amerykańskiej spółki …. z siedzibą pod adresem …, …, … (dalej jako „Spółka”) na podstawie pisemnej umowy z niezależnym wykonawcą w zakresie rozwoju oprogramowania zawartej 3 lipca 2023 r.

Wnioskodawca świadczy usługi jako niezależny wykonawca w ramach prowadzonej bezpośrednio przez siebie działalności gospodarczej. Usługi są świadczone na terenie Polski. Wnioskodawca ma dowolność w zakresie wyboru sposobu, miejsca i czasu realizacji usług, a także nie podlega bezpośredniemu kierownictwu Spółki. Powyższe potwierdza, że usługi realizowane są przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca jest członkiem kilkuosobowego zespołu programistów, jednakże każda z tych osób odpowiada za własne zadania i wykonuje je w ramach osobno zawartej umowy ze Spółką. Wnioskodawca pełni rolę Frontend Developera, czyli odpowiada za tworzenie interfejsu użytkownika, pisanie kodu oraz wszystkiego co się odbywa po stronie przeglądarki. Podział zadań odbywa się pomiędzy całym zespołem, poprzez wcześniejsze ustalenia i rozmowy.

Wnioskodawca pracuje nad platformą pozwalającą na budowę aplikacji …. Dzięki tej platformie, użytkownik ….

Wnioskodawca tworzy nowe funkcjonalności, usprawnia interfejs użytkownika.

Aplikacja (ww. platforma) jest zaawansowanym narzędziem, a jednocześnie bardzo prostym w obsłudze, do …. Wnioskodawca nie zna podobnych aplikacji, które dawałyby aż tak duże możliwości, ….

Wnioskodawca do tworzenia nowych funkcjonalności i tym samym rozwijania/ulepszania ww. platformy używa narzędzi, technologii takich jak aplikacja …, w której pisze kod. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje posiadaną przez Niego wiedzę z zakresu …, z którego korzysta oraz szeroko pojętą wiedzę na temat programowania, co pozwala Mu w miarę sprawnie tworzyć opisywaną aplikację. Wnioskodawca przy tym musi rozwinąć i nabyć wiedzę ogólną na temat aplikacji … oraz tego, w jaki sposób tworzyć takie rozwiązania, aby były przystępne i użyteczne dla klienta końcowego.

Wnioskodawca nieustannie kształci się i pogłębia swoją wiedzę czytając artykuły, rozmawiając z innymi programistami oraz czytając książki na temat programowania.

Tworzona platforma różni się od rozwiązań we wcześniejszej praktyce Wnioskodawcy, jak również od tych wcześniej istniejących na rynku, swoim poziomem zaawansowania, łatwością użycia oraz dostępnymi komponentami (nie spotykanymi w innych konkurencyjnych platformach).

Wnioskodawca samodzielnie planuje swoje prace, dzieli je na poszczególne etapy, tworzy prototypy rozwiązań i implementuje je.

Efektem prac Wnioskodawcy są kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, a więc Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza programy komputerowe i w ten sposób ulepsza/rozwija oprogramowania (opisaną wyżej platformę). Na skutek tworzenia nowych funkcjonalności - nowych programów komputerowych (pakiety kodów, interfejsy, algorytmy) oprogramowania są rozwijane/ulepszane o nowe moduły.

Wnioskodawca nie był/nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiadał/ nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z niego, jednakże każdorazowo Wnioskodawca był/jest właścicielem i twórcą nowych rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe były/są każdorazowo przenoszone na Spółkę zgodnie z postanowieniami umowy. Wnioskodawca posiadał/posiada autorskie prawa majątkowe i osobiste do tworzonych programów komputerowych, w tym rozwinięć/ulepszeń oprogramowania.

Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej strony, Wnioskodawca każdorazowo przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do efektów swoich-prac, co następuje z momentem zapłaty miesięcznego wynagrodzenia na Jego rzecz przez Spółkę.

Wnioskodawca razem z przeniesieniem autorskich praw majątkowych przenosi na Spółkę również prawa zależne i upoważnia ją do dokonywania zmian w efektach prac. Umowa (aneks do niej) wskazuje na jakich polach eksploatacji dochodzi do przeniesienia praw. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Wynagrodzenie określone w umowie za wykonanie usług obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca każdorazowo określa, na podstawie prowadzonej przez siebie ewidencji/raportów prac, jaka część wynagrodzenia za świadczenie usług w danym miesiącu rozliczeniowym stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw własności intelektualnej do utworów/efektów prac (sprzedaż autorskich praw majątkowych do utworów). Ewidencja może być prowadzona przez Wnioskodawcę w formie dokumentowej, przy użyciu odpowiedniego narzędzia informatycznego i przesyłana Spółce razem z fakturą VAT na koniec każdego miesiąca kalendarzowego. Ewidencja zawiera zestawienie utworów powstałych w danym miesiącu rozliczeniowym. Strony dopuszczają możliwość odnotowania jaka część wynagrodzenia przypada na przeniesienie praw własności intelektualnej na samej fakturze VAT bez konieczności przedkładania ewidencji, o której mowa powyżej.

Wnioskodawca zatem, skutecznie przenosił/przenosi na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wnioskodawca prowadzi ewidencję wykonywanych przez Niego prac, co pozwala na wyodrębnienie wynagrodzenia przypadającego na sprzedaż/przenoszenie praw. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były/są odbierane/przyjmowane przez Spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje/istniała bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania, to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw. Wynagrodzenie za sprzedaż/przeniesienie praw może być odnotowywane przez Wnioskodawcę na fakturze.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując z ww. Spółką tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart) przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku, mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 PrAut wskazuje m.in. na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania.

Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych Komentarz red. prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4). Nadto w objaśnieniach Ministerstwa do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania czy dokumentacja projektowa/techniczna rozumiana jako zestaw instrukcji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzy tak rozumiane programy komputerowe - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z dokumentacją techniczną - a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT).

Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania.

Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe, interfejsy napisane przez Niego składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania - nowe funkcjonalności, które są dostarczane Spółce i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste.

Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółką były/są i będą nowe funkcjonalności - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe - utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla Spółki i jej klientów i odbywa się to na podstawie umowy z tą Spółką.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego ze Spółką obejmuje nabywanie łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt (nowy moduł oprogramowania). Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe jak i rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również ww. dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej ze Spółką.

Wnioskodawca działalność opisaną we wniosku a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla Spółki, kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez Niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 2, domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT.

Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę czy prowadzi On prace rozwojowe czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi Jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu.

Zwrócić należy uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego tj. w wyroku w sprawie o sygn. akt II FSK 2703/20 z 9 września 2022 r., Sąd wskazał, że organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych, o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową.

Tym samym, Wnioskodawca wnioskiem przedstawia jedynie fakty, których domaga się oceny przez organ w ramach przepisów podatkowych.

Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny, czy podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy, a opisane przez Niego we wniosku. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowanego przez Niego jako prace rozwojowe były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez Niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze Spółką, tj. od sierpnia 2023 r i są one kontynuowane. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności danego oprogramowania. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji, rozwinięcie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: zbadanie problemu, planowanie rozwiązania i prac, implementacja prototypu, sprawdzenie prototypu, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.

Celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie tworzonego /rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła Spółka/Klient, w pełni odpowiadającą jego potrzebom, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego Klienta, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, sprawnie działająca i realizująca zamierzenie. Wnioskodawca zatem, ma z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy. Wnioskodawca ustala harmonogramy prac ze Spółką, przy czym samodzielnie planuje poszczególne elementy każdego zadania w ramach własnej działalności.

W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu ze Spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody. Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadającą przez Niego wiedzę, celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są i będą przenoszone na Spółkę, są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez Niego kwalifikowanego IP. Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez Niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem (Spółką). Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/ wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz Spółki.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką uzyskane w 2023 r. (od sierpnia 2023 r.) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też w następnych latach planuje ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie wniosku nie będzie stanowiła dla Niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze Spółką (tj. od sierpnia 2023 r.) i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.

Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej. Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu Wnioskodawca stwierdził, że Wnioskodawca samodzielnie prowadzi opisane we wniosku prace realizując swoje zobowiązania wynikające z umowy zawartej ze Spółką. Wnioskodawca zatem uczestniczy we własnych pracach polegających na wytwarzaniu oraz rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania. Wnioskodawca pracuje nad platformą pozwalającą na budowę aplikacji …. Dzięki tej platformie, użytkownik jest …. Wnioskodawca tworzy nowe funkcjonalności, usprawnia interfejs użytkownika.

Od początku współpracy ze Spółką, tj. od sierpnia 2023 r., Wnioskodawca wytworzył następujące programy komputerowe/nowe funkcjonalności: … - Wnioskodawca wytworzył/zaimplementował …służące do budowania aplikacji …; ..algorytmy … - Wnioskodawca stworzył algorytmy służące do …. Opisane funkcjonalności nie mają swoich nazw. Innowacyjność funkcjonalności - programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę polega na ich funkcjonalności oraz prostocie użycia (według wiedzy Wnioskodawcy inne platformy nie dają aż takich możliwości). Wnioskodawca podejmuje działania polegające na zbadaniu problemu, wymyśleniu rozwiązania, doboru technologii, rozplanowaniu rozwiązania i prac, implementuje prototyp, testuje go, implementuje rozwiązanie właściwe, testuje je, dostraja i ulepsza rozwiązanie właściwe. Swoje działania Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny. Wnioskodawca do tworzenia nowych funkcjonalności i tym samym rozwijania/ulepszania ww. platformy używa narzędzi, technologii takich jak aplikacja …, w której pisze kod, … i język programowania…. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje posiadaną przez Niego wiedzę z zakresu …, z którego korzysta oraz szeroko pojętą wiedzę na temat programowania, co pozwala Mu w miarę sprawnie tworzyć opisywaną aplikację. Wnioskodawca przy tym musi rozwinąć i nabyć wiedzę ogólną na temat aplikacji … oraz tego, w jaki sposób tworzyć takie rozwiązania, aby były przystępne i użyteczne dla klienta końcowego. Tworzona i rozwijana platforma jest zaawansowanym narzędziem, a jednocześnie bardzo prostym w obsłudze, do …. Wnioskodawca nie zna podobnych aplikacji, które dawałyby aż tak duże możliwości, …. To co wyróżnia oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca to komponenty (wspomniane powyżej), które są efektem prac Wnioskodawcy i których inne platformy … nie posiadają lub posiadają w ograniczonym formacie.

Wnioskodawca korzysta z technologii takich jak … w odpowiednim podejściu i w konkretnym celu, tj. w celu wytworzenia innowacyjnej funkcjonalności, … i język programowania …. Powoduje to, że program komputerowy po jego wytworzeniu różni się od innych gdyż nie ma swojego odpowiednika. W efekcie prac Wnioskodawcy i przy wykorzystaniu ww. technologii powstaje efekt prac, który jest innowacyjny i odróżnia się od tych istniejących na rynku.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów.

Wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy o indywidualnym charakterze. O twórczości prac Wnioskodawcy opisanych we wniosku przesądza i świadczy przede wszystkim efekt Jego prac, którym jest nowy wytwór intelektu. Na skutek działań kreacyjnych Wnioskodawcy powstaje nowa funkcjonalność, nowy program komputerowy, który wcześniej nie istniał i który nie miał swoich odpowiedników na rynku. O twórczości prac stanowi również stosowanie określonych technik i narzędzi w odpowiednim podejściu dla uzyskania efektu jakim jest nowa funkcjonalność. Wnioskodawca opracowuje nowe koncepcje i łączy dostępne techniki i narzędzia dla pozyskania określonego kreacyjnego efektu i na tym właśnie polega twórczy charakter Jego działalności. W przypadku zarówno tworzenia jak i rozwijania programów komputerowych (lub ich części) efekty pracy Wnioskodawcy są zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Efekty pracy Wnioskodawcy w postaci programów komputerowych lub ich części zawsze są/będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczały się/będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie były/nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie były/nie będą jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę.

Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania), przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia - mając na uwadze zapotrzebowania Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca działa w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny. Na wstępie Wnioskodawca postawił sobie cele w zakresie tworzonych programów komputerowych, aby tworzone funkcjonalności były dobrej jakości, wydajne, użyteczne, utrzymalne, sprawnie działające, realizujące zamierzenie i odpowiadające zapotrzebowaniu Klienta i czyniły zadość jego preferencjom. Wnioskodawca tworzył/tworzy rozwiązania w ramach własnej działalności gospodarczej, a więc z własnych źródeł finansowania. Zadania Wnioskodawcy i tworzenie funkcjonalności rozplanowywane jest średnio co 2-3 tygodnie i od sierpnia 2023 r. powstały następujące funkcjonalności: komponenty interfejsu graficznego - Wnioskodawca wytworzył/zaimplementował komponenty interfejsu graficznego służące do …, algorytmy do … - Wnioskodawca stworzył algorytmy służące do …. Komponenty te są cały czas rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę. … jest przez Wnioskodawcę rozwijany w zasadzie od początku współpracy ze Spółką. … od początku grudnia 2023 r. Rozwijane funkcjonalności w ramach tych komponentów to: implementacja zaawansowanych …, różne …, pozycjonowanie …, wyświetlanie różnych …. Tak jak to zostało wskazane powyżej, komponenty są cały czas rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę. … jest przez Wnioskodawcę rozwijany w zasadzie od początku współpracy ze Spółką (od sierpnia 2023 r.). Tabela od początku grudnia 2023 r. Rozwijane i zrealizowane funkcjonalności w tym czasie i w ramach tych komponentów to: implementacja …, różne …, pozycjonowanie …, wyświetlanie ….

Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje posiadaną przez Niego wiedzę z zakresu …, z którego korzysta oraz szeroko pojętą wiedzę na temat programowania, co pozwala mu w miarę sprawnie tworzyć opisywaną aplikację. Wnioskodawca przy tym musi rozwinąć i nabyć wiedzę ogólną na temat aplikacji … oraz tego w jaki sposób tworzyć takie rozwiązania, aby były przystępne i użyteczne dla klienta końcowego. Jak to już zostało wskazane powyżej i we wniosku, Wnioskodawca do tworzenia nowych funkcjonalności i tym samym rozwijania/ulepszania ww. platformy używa narzędzi, technologii takich jak aplikacja …, w której pisze kod, … i język programowania …. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje posiadaną przez Niego wiedzę z zakresu …, z którego korzysta oraz szeroko pojętą wiedzę na temat programowania, co pozwala Mu w miarę sprawnie tworzyć opisywaną aplikację. Wnioskodawca przy tym musi rozwinąć i nabyć wiedzę ogólną na temat aplikacji … oraz tego w jaki sposób tworzyć takie rozwiązania, aby były przystępne i użyteczne dla klienta końcowego. Wnioskodawca korzysta z wiedzy ogólnej nabywanej przez lata praktyki i edukacji, przy czym cały czas się dokształca w ww. obszarach czytając literaturę branżową czy korzystając z wiedzy dostępnej w Internecie. Spośród wszystkich zasobów wiedzy Wnioskodawca dokonuje selekcji wiedzy/informacji wybierając jedynie taką niezbędną do realizowanego projektu, tworzonej funkcjonalności. Selekcja odbywa się w miarę potrzeb, tj. w odniesieniu do danego, realizowanego rozwiązania, w ramach działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę w ramach Jego zasobów osobowych i finansowych (samodzielnie i na własny rachunek). Tworzone przez Wnioskodawcę komponenty/produkty są tworzone z zastosowaniem rozwiązań/technologii takich jak wspomniane powyżej …, w której Wnioskodawca pisze kod, … i język programowania … …, …, …, .., …. Efektem działań Wnioskodawcy są rozwinięcia/ulepszenia platformy pozwalającej na budowę aplikacji ….. Od początku współpracy ze Spółką, tj. od sierpnia 2023 r. Wnioskodawca wytworzył następujące programy komputerowe/nowe funkcjonalności: komponenty interfejsu graficznego - Wnioskodawca wytworzył/zaimplementował komponenty interfejsu graficznego służące do budowania aplikacji przez platformę …; algorytmy do … - Wnioskodawca stworzył algorytmy służące do …. Wnioskodawca jako wykonujący usługi w zakresie rozwoju oprogramowania ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Zleceniodawca).

Zgodnie z postanowieniami umowy łączącej strony, Wnioskodawca każdorazowo przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do efektów swoich prac, co następuje z momentem zapłaty miesięcznego wynagrodzenia na Jego rzecz przez Spółkę. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca każdorazowo określa, na podstawie prowadzonej przez siebie ewidencji/raportów prac, jaka część wynagrodzenia za świadczenie usług w danym miesiącu rozliczeniowym stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw własności intelektualnej do utworów/efektów prac (sprzedaż autorskich praw majątkowych do utworów). Ewidencja może być prowadzona przez Wnioskodawcę w formie dokumentowej, przy użyciu odpowiedniego narzędzia informatycznego i przesyłana Spółce razem z fakturą VAT na koniec każdego miesiąca kalendarzowego. Ewidencja zawiera zestawienie utworów powstałych w danym miesiącu rozliczeniowym. W konsekwencji, autorskie prawa majątkowe do utworów przechodzą na Spółkę z momentem zapłaty należności wynikającej z faktury i wystawionej przez Wnioskodawcę na podstawie prowadzonej ewidencji prac.

Poszczególne umowy ze Zleceniodawcą przewidują stałe okresy czasowe – miesięczne.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Pytania

1.Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania - w opisany we wniosku sposób - mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 tej ustawy (opisane przez Wnioskodawcę)?

3.Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym, możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w 2023 r.(od sierpnia 2023 r.) i w latach następnych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, efekty Jego prac stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 wskazanej wyżej ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs, czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs” (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/ dostęp: 2 sierpnia 2019 r.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego - ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone.

Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow‑chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, Wnioskodawca posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Zleceniodawcę).

Tym samym, efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania - w opisany we wniosku sposób - mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 tej ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei, badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe powinny być - zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT - rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

–badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

–prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On i będzie prowadził działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w związku z art. 5a pkt 38 w związku z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór Jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3, w przedstawionym powyżej zdarzeniu, odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT i tym samym, możliwe jest zastosowanie przez Niego stawki opodatkowania w wysokości 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w 2023 r.(od sierpnia 2023 r.) i w latach następnych (przy założeniu braku zmiany stanu faktycznego).

Wnioskodawca zauważa, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 wskazanej ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo‑rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Natomiast, art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta.

W toku realizowanych prac, Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach z:

–12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ,

–12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0112-KDWL.4011.428.2022.2.AK,

–12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0115-KDIT1-4022.117.2022.2.MK,

–8 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1- 1.4011.118.2022.2.JJ.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Przedmiotowe części oprogramowania, tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 15 lipca 2019 r., pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe - kody źródłowe -stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Zleceniodawcą i uzyskiwanie przez Niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na klienta Spółki całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej oraz Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w Jego ocenie - osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej.

Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do współpracy ze Spółką w latach następnych, albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 z późn. zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca od sierpnia 2023 r. świadczy usługi na rzecz amerykańskiej Spółki na podstawie pisemnej umowy w zakresie rozwoju oprogramowania zawartej 3 lipca 2023 r. Wnioskodawca pracuje nad platformą pozwalającą na budowę aplikacji …. Dzięki tej platformie, użytkownik jest …. Wnioskodawca tworzy nowe funkcjonalności, usprawnia interfejs użytkownika. Aplikacja (ww. platforma) jest zaawansowanym narzędziem, a jednocześnie bardzo prostym w obsłudze, do …. Wnioskodawca nie zna podobnych aplikacji, które dawałyby aż tak duże możliwości, …. Wnioskodawca do tworzenia nowych funkcjonalności i tym samym rozwijania/ulepszania ww. platformy używa narzędzi, technologii takich jak aplikacja …, w której pisze kod. Od początku współpracy ze Spółką, tj. od sierpnia 2023 r. Wnioskodawca wytworzył następujące programy komputerowe/nowe funkcjonalności: ... - wytworzył/zaimplementował …; algorytmy do … - stworzył algorytmy służące do …. Opisane funkcjonalności nie mają swoich nazw. Innowacyjność funkcjonalności - programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę polega na ich funkcjonalności oraz prostocie użycia (według wiedzy Wnioskodawcy inne platformy nie dają aż takich możliwości).

Trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego, ocena czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Niego efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że prowadzona bezpośrednio przez Niego indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego ze Spółką obejmuje nabywanie łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt (nowy moduł oprogramowania). Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. O twórczości prac Wnioskodawcy opisanych we wniosku przesądza i świadczy przede wszystkim efekt Jego prac, którym jest nowy wytwór intelektu. Na skutek działań kreacyjnych Wnioskodawcy powstaje nowa funkcjonalność, nowy program komputerowy, który wcześniej nie istniał i który nie miał swoich odpowiedników na rynku. O twórczości prac stanowi również stosowanie określonych technik i narzędzi w odpowiednim podejściu dla uzyskania efektu jakim jest nowa funkcjonalność. Wnioskodawca opracowuje nowe koncepcje i łączy dostępne techniki i narzędzia dla pozyskania określonego kreacyjnego efektu i na tym właśnie polega twórczy charakter jego działalności. Nowy, ulepszony charakter produktów nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. W przypadku, zarówno tworzenia jak i rozwijania programów komputerowych (lub ich części) efekty pracy Wnioskodawcy są zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca korzysta z technologii takich jak … w odpowiednim podejściu i w konkretnym celu tj. w celu wytworzenia innowacyjnej funkcjonalności, … i język programowania …. Powoduje to, że program komputerowy po jego wytworzeniu różni się od innych gdyż nie ma swojego odpowiednika. W wyniku działania Wnioskodawcy i przy wykorzystaniu ww. technologii, powstaje efekt prac, który jest innowacyjny i odróżnia się od tych istniejących na rynku.

Zatem, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań: planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wnioskodawca wyjaśnił, że w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca podejmuje działania polegające na zbadaniu problemu, wymyśleniu rozwiązania, doboru technologii, rozplanowaniu rozwiązania i prac, implementuje prototyp, testuje go, implementuje rozwiązanie właściwe, testuje je, dostraja i ulepsza rozwiązanie właściwe. Swoje działania Wnioskodawca wykonuje w sposób systematyczny, zaplanowany, metodyczny. Wnioskodawca do tworzenia nowych funkcjonalności i tym samym rozwijania/ulepszania ww. platformy używa narzędzi, technologii takich jak aplikacja …, w której pisze kod, … i język programowania …. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje posiadaną przez Niego wiedzę z zakresu …, z którego korzysta oraz szeroko pojętą wiedzę na temat programowania, co pozwala Mu w miarę sprawnie tworzyć opisywaną aplikację. Wnioskodawca przy tym musi rozwinąć i nabyć wiedzę ogólną na temat aplikacji … oraz tego w jaki sposób tworzyć takie rozwiązania, aby były przystępne i użyteczne dla klienta końcowego. Tworzona i rozwijana platforma jest zaawansowanym narzędziem, a jednocześnie bardzo prostym w obsłudze, …. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania), przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia - mając na uwadze zapotrzebowania Spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca działa w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny. Na wstępie Wnioskodawca postawił sobie cele w zakresie tworzonych programów komputerowych, aby tworzone funkcjonalności były dobrej jakości, wydajne, użyteczne, utrzymalne, sprawnie działające, realizujące zamierzenie i odpowiadające zapotrzebowaniu Klienta i czyniły zadość jego preferencjom. Wnioskodawca tworzył/tworzy rozwiązania w ramach własnej działalności gospodarczej, a więc z własnych źródeł finansowania.

Zatem, kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej dotyczące prowadzenia działalności w sposób systematyczny w odniesieniu do wskazanych przez Wnioskodawcę programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Z opisu sprawy wynika, że celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła Spółka/Klient, w pełni odpowiadającą jego potrzebom, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego Klienta, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, sprawnie działająca i realizująca zamierzenie. Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy. Wnioskodawca ustala harmonogramy prac ze Spółką, przy czym samodzielnie planuje poszczególne elementy każdego zadania w ramach własnej działalności. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje posiadaną wiedzę z zakresu …, z którego korzysta oraz szeroko pojętą wiedzę na temat programowania, co pozwala Mu w miarę sprawnie tworzyć opisywaną aplikację. Wnioskodawca przy tym musi rozwinąć i nabyć wiedzę ogólną na temat aplikacji … oraz tego w jaki sposób tworzyć takie rozwiązania, aby były przystępne i użyteczne dla klienta końcowego. Wnioskodawca korzysta z wiedzy ogólnej nabywanej przez lata praktyki i edukacji, przy czym cały czas się dokształca w ww. obszarach czytając literaturę branżową czy korzystając z wiedzy dostępnej w Internecie. Spośród wszystkich zasobów wiedzy Wnioskodawca dokonuje selekcji wiedzy/informacji wybierając jedynie taką niezbędną do realizowanego projektu, tworzonej funkcjonalności. Selekcja odbywa się w miarę potrzeb, tj. w odniesieniu do danego, realizowanego rozwiązania, w ramach działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę w ramach Jego zasobów osobowych i finansowych (samodzielnie i na własny rachunek). Tworzone przez Wnioskodawcę komponenty/produkty są tworzone z zastosowaniem rozwiązań/technologii, takich jak wspomniane powyżej …, w której Wnioskodawca pisze kod, … i język programowania … …,…, …, …, ….

Zatem, powyższe pozwala uznać, że Wnioskodawca wykorzystuje istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

·badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

·prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 ww. ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;
• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;
• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;
• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas), będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak Wnioskodawca wskazuje we wniosku, w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem Jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadającą przez Niego wiedzę, celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności. Wnioskodawca korzysta z technologii takich jak … w odpowiednim podejściu i w konkretnym celu, tj. w celu wytworzenia innowacyjnej funkcjonalności, … i język programowania …. Powoduje to, że program komputerowy po jego wytworzeniu różni się od innych, gdyż nie ma swojego odpowiednika. W efekcie prac Wnioskodawcy i przy wykorzystaniu ww. technologii powstaje efekt prac, który jest innowacyjny i odróżnia się od tych istniejących na rynku. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Tworzone przez Wnioskodawcę komponenty/produkty są tworzone z zastosowaniem rozwiązań/technologii, takich jak …, w której Wnioskodawca pisze kod, … i język programowania … …, …, …, …, …. Efektem działań Wnioskodawcy są rozwinięcia/ulepszenia platformy pozwalającej na budowę aplikacji ….

Zatem, powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że działalność Wnioskodawcy polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ww. ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu należy wskazać, że:

• Wnioskodawca na podstawie umowy o świadczenie usług ze Spółką, tworzy oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
• Wnioskodawca przenosi odpłatnie ogół majątkowych praw autorskich na rzecz Spółki na mocy umowy o świadczenie usług w zamian za stosowne wynagrodzenie;
• Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od początku współpracy ze Spółką, tj. od sierpnia 2023 r.).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W związku z powyższym, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego oraz rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej w zakresie, w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania, które są bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (kwalifikowanym IP) w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, Wnioskodawca na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie mógł zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiąganego od sierpnia 2023 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1-2 ww. ustawy oraz w latach przyszłych, jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionych pytań i własnego stanowiska, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem pytania i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).