Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 listopada 2023 r., sygn. II SA/Lu 770/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc – Malec Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 listopada 2023 r. sprawy ze skargi B. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 28 czerwca 2023 r., znak: SKO.II.41/981/ŚR/2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

B. J. (dalej jako "strona", "skarżąca", "wnioskodawczyni"), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Chełmie z dnia 28 czerwca 2023 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia wynika, że wnioskiem złożonym w dniu 28 marca 2023 r. skarżąca wystąpiła do Burmistrza [...] o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką S. D., legitymującą się orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Ś. z dnia z dnia 1 kwietnia 2011 r., na podstawie którego stwierdzono u niej znaczny stopień niepełnosprawności na stałe oraz wskazano, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 25 lutego 2011 r.

Decyzją z dnia 28 kwietnia 2023 r. Burmistrz [...], odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia wskazując, że w sprawie nie został spełniony warunek art.17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r., poz. 390 ze zm. - dalej: "u.ś.r."). Zdaniem Burmistrza nie można przyznać świadczenia pielęgnacyjnego z pominięciem regulacji art. 17 ust.1b u.ś.r., która nadal obowiązuje, a skutkiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13 nie jest uchylenie tego przepisu, ani powstanie prawa opiekunów dorosłych niepełnosprawnych do świadczenia. Ponadto organ I instancji wskazał, że skarżąca jest osobą trwale częściowo niezdolną do pracy i z tego tytułu pobiera rentę. W związku z treścią art. 17 ust.5 pkt 1 lit. a u.ś.r. organ I instancji uznał, że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.