Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 listopada 2023 r., sygn. III SA/Wa 1779/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), sędzia WSA Anna Zaorska, Protokolant starszy referent Katarzyna Dorota Wielgosz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2023 r. sprawy ze skargi P. SA z siedzibą we Francji na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2023 r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2020 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz P. SA z siedzibą we Francji kwotę 36.476 zł (słownie: trzydzieści sześć tysięcy czterysta siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

P. SA z siedzibą we Francji (dalej jako: "Skarżąca", "Strona", "Spółka") 7 lipca 2023 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (zwany dalej: "DIAS", "organ odwoławczy", "organ drugiej instancji") z [...] maja 2023 r. w przedmiocie odmowy dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od września do grudnia 2020 r.

1.1. Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu 23 września 2021 r. Skarżąca przesłała do Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. (dalej: "organ pierwszej instancji", "NUS") wniosek o zwrot podatku VAT za okres: od września do grudnia 2020 r. w kwocie 7.603.333,31 zł

Pismem z 8 grudnia 2021 r. NUS wystosował do Spółki wezwanie w trybie art 155 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz.1540 ze zm.) dalej: "O.p." w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z 9 grudnia 2014 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz.U. Z 2014 r. poz. 1860 ze zm.) dalej: "rozporządzenie MF" i wezwał Spółkę do uzupełnienia wniosku. Pismem z 31 stycznia 2022 r. Skarżąca przesłała odpowiedź wraz z dokumentacja i wyjaśniła, że jest spółką utworzoną i działająca zgodnie z prawem francuskim i zarejestrowaną w VAT. Natomiast jej głównym przedmiotem działalności była i jest nadal produkcja i sprzedaż pojazdów samochodowych. Przy czym jej dostawcy części muszą je produkować zgodnie ze specyfikacją wskazana przez Spółkę jako producenta samochodów. W związku z czym jej dostawcy muszą części wytworzyć lub nabyć specjalistyczne narzędzia do ich produkcji. Spółka podkreśliła, że w całym okresie używania narzędzia pozostają fizycznie na terytorium Polski, na terenie fabryk dostawców części, z tego względu sprzedaż jest traktowana jako dostawa/zakup krajowy podlegający polskiemu VAT, bo narzędzia nie opuszczają terytorium Polski i nie są przez Spółkę sprzedawane. Po zakończonej produkcji danej części niepotrzebne narzędzia są złomowane.