Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2022 r., sygn. III SA/Wa 675/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Piotr Dębkowski, sędzia WSA Katarzyna Owsiak, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 marca 2022 r. sprawy ze skargi A.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych oddala skargę

Uzasadnienie

A.B. (zwana dalej: "Skarżąca", "Podatnik" lub "Strona") pismem z 8 lutego 2021 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (zwany dalej: "Dyrektor IAS", "DIAS", "Organ", "organ odwoławczy", "organ drugiej instancji") z [...] stycznia 2021r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za luty 2020 r. wraz z odsetkami za zwłokę.

Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

1.1. Pismem z 5 maja 2020 r. Skarżąca zwróciła się o umorzenie zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2020 r. w kwocie 4.259 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 38 zł.

W uzasadnieniu Strona wskazała, iż działalność gospodarczą prowadzi od 21 września 2018 r. i po raz pierwszy od czasu rozpoczęcia działalności gospodarczej nie uzyskała żadnych przychodów. W związku z epidemią COVID-19 straciła wszystkich klientów. Przychody za marzec i kwiecień 2020r. wynoszą 0 zł.

Decyzją z [...] sierpnia 2020 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. (zwany dalej: "NUS", "organ pierwszej instancji") odmówił umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku od towarów i usług za luty 2020 r. w kwocie 4.259 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 38 zł.

1.2. Pismem z 18 września 2020 r. Skarżąca wniosła odwołanie od ww. decyzji NUS z [...] sierpnia 2020 r.

W odwołaniu Strona zarzuciła, iż przy wydawaniu decyzji błędnie została oceniona sytuacja Podatnika wobec ogólnoświatowej sytuacji epidemiologicznej, w wyniku której Strona nie jest w stanie wywiązać się z obowiązków ciążących na niej względem państwa. Ogłoszenie pandemii spowodowało brak handlu i kontynuacji działalności bieżącej. Nastąpiła likwidacja spółki Z. - dotychczasowego usługodawcy Strony, a od marca 2020 r. Strona utraciła wszystkich klientów. Strona zarzuciła, iż przy ocenie sytuacji finansowej błędnie ocenione zostały jej przychody, podkreśliła, iż była to usługa marketingowa świadczona na rzecz innego podmiotu, który w marcu 2020 r. został podany do likwidacji, a Strona nie otrzymała należnych środków za sprzedane towary. Pierwszy dochód jaki został uzyskany nie jest odzwierciedlany w deklaracjach VAT-7, ponieważ decyzją NUS, ograniczone zostały pobory zaliczek na podatek dochodowy w okresie od lipca do grudnia 2020. Strona podkreśliła, iż stwierdzenie przez organ podatkowy braku przesłanek do umorzenia zaległości jest krzywdzące z uwagi na ogólnoświatową sytuację gospodarczą oraz kryzys, a także upadki przedsiębiorstw. Ponadto Strona stwierdziła, iż argumentacja organu pierwszej instancji dotycząca przyczyny powstania przedmiotowej zaległości jest subiektywna i krzywdząca, ponieważ sytuacja od marca 2020 r. jest nadzwyczajną, zmuszającą do zmian działalności. Strona również wskazała, iż pierwsze dochody otrzymała w lipcu 2020 r. Dochody nie są comiesięcznymi pensjami, ale są ciężko wypracowane, ponieważ panowała ogólna zapaść gospodarcza w kraju i na świecie.