Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 marca 2022 r., sygn. I SA/Rz 994/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Piotr Popek, Sędzia WSA Jacek Boratyn /spr./, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Protokolant ref. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 marca 2022 r. spraw ze skarg S.F. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] października 2021 r. - nr [...], - nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2015 roku oddala skargi.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu odwołań S. F. (dalej zwanego skarżącym lub podatnikiem) wydał następujące rozstrzygnięcia:

1) decyzją z [...] października 2021 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z [...] sierpnia 2020 r., nr [...], w przedmiocie określenia skarżącemu, zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2015 r., w wysokości 7 311 zł,

2) decyzją z [...] października 2021 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z [...] sierpnia 2020 r., nr [...], w przedmiocie określenia skarżącemu, zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za kwiecień 2015 r., w wysokości 6 532 zł,

W stanach faktycznych przedmiotowych spraw stwierdzono, że w ewidencji zakupów za marzec i kwiecień 2015 r. skarżący zaewidencjonował dwie faktury, dokumentujące zakup przez niego oleju napędowego, wystawione dla niego przez "A" sp. z o.o., z siedzibą w [.] (dalej zwana A).

Chodzi tu o fakturę z [...] marca 2015 r., [...], na kwotę netto wynoszącą 17 675 zł (wartość podatku od towarów i usług od tej transakcji wyniosła 4 065,25 zł), a także fakturę z [...] kwietnia 2015 r., nr [...], na kwotę netto wynosząca 21 732 zł (wartość podatku od towarów i usług od tej transakcji wyniosła 4 998,36 zł).

O kwoty podatku wynikające z obu opisanych wyżej faktur (podatek naliczony) skarżący obniżył swój podatek należny za marzec i kwiecień 2015 r.

Rozstrzygające sprawy organy stanęły na stanowisku, że obie faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Zastrzegły przy tym, że nie przesądzają jednak, że skarżący nie otrzymał paliwa, stwierdziły natomiast na pewno nie pochodziło ono od "A".