Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2022 r., sygn. II SA/Wa 3872/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karolina Kisielewicz (spr.), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Asesor WSA Michał Sułkowski, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 marca 2022 r. sprawy ze skargi D. W. na decyzję Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych z dnia [...] września 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Dowódcy [...] z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...]; 2. zasądza od Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych na rzecz skarżącego D. W. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dowódca [...] decyzją z [...] lutego 2021 r. (nr [...]), wydaną na podstawie art. 80 ust. 1 pkt 2, ust. 4 i art. 104 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 grudnia 2016 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz.U. z 2021 r., poz. 966), przyznał D. W. dodatek służbowy w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej (tj. w marcu 2021 r.) w wysokości 9/10 ostatnio pobieranego dodatku tj. 405,00 zł, z tytułu pełnienia służby w Dowództwie [...]. Organ podał, że D. W. pobierał dodatek służbowy przez okres krótszy niż 10 lat (8 lat, 7 miesięcy i 7 dni) i w związku z tym jego wysokość w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej należało ustalić na podstawie § 28 ust. 2 w zw. z § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Po rozpoznaniu odwołania skarżącego od tej decyzji, Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych decyzją z [...] kwietnia 2021 r. (nr [...]) na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 80 ust. 1 pkt 2, ust. 4, ust. 5f i art. 104 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, § 6 ust. 1 pkt 2, § 27 ust. 1 pkt 4 oraz § 28 ust. 2 powołanego rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 grudnia 2016 r., utrzymał w mocy decyzję Dowódcy [...] (nr [...]) z [...] lutego 2021 r. (nr [...]). W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania w niniejszej sprawie i podał, że skoro łączny udokumentowany okres pobierania przez stronę dodatku służbowego z tytułu pełnienia służby w jednostkach organizacyjnych wymienionych w § 27 rozporządzenia wynosił 8 lat, 7 miesięcy i 6 dni, to organ I instancji prawidłowo ustalił wysokość dodatku należnego skarżącemu w ostatnim miesiącu pełnienia służby z uwzględnieniem § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia (9/10 kwoty dodatku tj. 405 zł).