Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 marca 2022 r., sygn. II SA/Lu 162/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc – Malec (sprawozdawca) po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 9 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu T. W. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2022 r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2022r., znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania T. W. uchyliło decyzję wydaną z upoważnienia Wójta Gminy [...] przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z dnia [...] maja 2021 r., Nr [...] o odmowie przyznania jej na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2021 r., poz. 2268 ze zm.), dalej jako "u.p.s." specjalnego zasiłku celowego na zakup żywności dietetycznej.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W piśmie z 9 października 2020r. T. W. wniosła o przyznanie jej żywności dietetycznej w ramach pomocy na dożywianie. Podniosła, że od 1 października 2020r. zmieniło się kryterium dochodowe, przedstawiła swoją sytuację dochodową, materialną i zdrowotną. Do wniosku dołączyła m.in. oświadczenie (dotyczące jej sytuacji życiowej) z 17 sierpnia 2020r., a także orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z 9 lipca 2020r. stwierdzające, że skarżąca jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji (k . 14 akt admin.)

Decyzją z [...] listopada 2020r. organ I instancji odmówił przyznania pomocy, powołując się na ustalenia dokonane podczas wywiadu środowiskowego w dniu 13 lutego 2020r. (k. 1-3 akt admin.). W obszernym uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w związku z tym, że od czasu tego wywiadu upłynęło ponad pół roku, konieczna była jego aktualizacja, dlatego pismem z 13 października 2020r. poinformował skarżącą o planowanym z nią na 20 października 2020r. wywiadzie przez telefon. Skarżąca otrzymała zawiadomienie 14 października 2020r., jednak w wyznaczonym terminie telefonu nie odebrała - pracownik socjalny jeszcze dwukrotnie próbował się kontaktować z nią telefonicznie w dniach 26 i 27 października 2020r., jednak próby okazały się bezskuteczne. Pismem z 27 października 2020r. organ ponownie powiadomił ją o wywiadzie zaplanowanym przez telefon na 2 listopada 2020r. – skarżąca odebrała pismo 28 października 2020r., jednak ani 2, ani w kolejnych dniach tj. 3 i 5 listopada 2020r. nie odebrała telefonu; nie wskazała również żadnego innego dogodnego dla niej terminu przeprowadzenia wywiadu. W związku z powyższym organ I instancji odmówił przyznania skarżącej żądanego świadczenia, wskazując na art. 11 ust. 2 u.p.s., który wymaga współdziałania osoby ubiegającej się o pomoc z organem i aktywności w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej, czego zdaniem organu nie czyni T. W.. Organ wyjaśnił, że ostatni wywiad środowiskowy przeprowadzony został ze skarżącą 20 grudnia 2012r. (skarżąca wywiad podpisała i udzieliła informacji), natomiast w kolejnych latach skarżąca nie wpuszczała pracowników socjalnych do domu albo wywiadów nie podpisywała. Ostatnio zostały przeprowadzone z nią dwa wywiady – 8 stycznia i 13 lutego 2020r., podczas których podnosiła, że nic się nie zmieniło w jej sytuacji i których protokołów również nie podpisała. Zdaniem organu I instancji, takie zachowanie skarżącej świadczy o braku współdziałania z organem, co uzasadniało odmowę przyznania jej zasiłku na dożywianie.