Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 marca 2022 r., sygn. III SA/Wr 599/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj Sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 marca 2022 r. sprawy ze skargi A na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] listopada 2020 r. Nr [...] w przedmiocie kosztów egzekucji oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, że w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego wobec W. Sp. z o.o. we W. (dalej: spółka) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław - Stare Miasto (dalej: organ egzekucyjny, organ I instancji), na podstawie tytułów wykonawczych o nr [...],[...],[...],[...], wystawionych przez wierzyciela – Dolnośląską Instytucję Pośredniczącą (dalej: skarżąca, wierzyciel, DIP), obejmujących zaległości z tytułu zwrotu środków z realizacji programów europejskich zajął wierzytelności z rachunku bankowego spółki.

Odpisy tytułów wykonawczych doręczono wraz z zawiadomieniem o zajęciu rachunku

bankowego. W związku z tym, że organowi egzekucyjnemu nie udało się ustalić żadnych składników majątkowych, które pozwoliłyby na skuteczną egzekucję, postanowieniem z 30.03.2018 r. nr 0227-SEE.711./PU.113.2018.LŁ.16286 stwierdził bezskuteczność egzekucji i umorzył postępowanie egzekucyjne. Następnie organ egzekucyjny określił koszty egzekucyjne prowadzonego postępowania na łączna kwotę 39.687,80 zł, która obejmowała opłatę manipulacyjną oraz opłaty za zajęcie rachunku bankowego i postanowieniem z 12 czerwca 2018 r. obciążył nimi wierzyciela. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej: DIAS, organ odwoławczy) nie uwzględnił zażalenia wniesionego przez DIP i postanowieniem z dnia 27 lipca 2018 r. 0201-IEE1.711.23320182.KM utrzymał w mocy postanowienie organu egzekucyjnego. Postanowienie to (i poprzedzające je postanowienie organu egzekucyjnego) zostało uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2019r. sygn. akt III SA/Wr 406/18, w którym Sąd zarzucił, że zaskarżone rozstrzygnięcie o kosztach nie uwzględnia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 czerwca 2016 r. sygn. akt SK 31/14.