Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 9 marca 2022 r., sygn. III OSK 1118/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 grudnia 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1655/18 w sprawie ze skargi I. K. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] lipca 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 4 grudnia 2018 r. II SA/Wa 1655/18, oddalił skargę I. K. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z [...] lipca 2018 r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła I. K. Zaskarżając wyrok w całości zarzuciła mu naruszenie:

I. przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, w postaci:

1. art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 i art. 134 k.p.a., poprzez nieuwzględnienie, że pismo I. K. z [...] września 2017 r. nie było odwołaniem, określonym w art. 127 § 1 k.p.a. i nie mogło podlegać rozpatrzeniu w II instancji, gdyż stanowiło podanie wymagające rozpatrzenia w postępowaniu I instancji, zgodnie z art. 61 § 1 i art. 104 § 1 k.p.a.; skarżąca nigdy nie kwestionowała nim aktu innego organu administracji l instancji, ale domagała się załatwienia sprawy o określonym przedmiocie; rozpatrzenie (choćby formalne, na podstawie art. 134 k.p.a.) pisma jako odwołania, którym strona nie kwestionowała żadnego aktu, a tym bardziej decyzji I instancji, stanowi rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. i wymagało od Sądu I instancji stwierdzenia nieważności zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a., nie zaś oddalenia skargi, co nastąpiło również z naruszeniem art. 151 p.p.s.a.;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00