Wyrok NSA z dnia 8 marca 2022 r., sygn. II FSK 1509/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Renata Kantecka, Protokolant Wojciech Zagórski, po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 867/18 w sprawie ze skargi M.K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz M.K. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.Wyrokiem z dnia 28 lutego 2019 r., III SA/Wa 867/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę M. K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 stycznia 2018 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Tekst wyroku i innych powołanych poniżej orzeczeń sądów administracyjnych dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

2.1. Ze stanu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji wynika, że skarżący stał się właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w udziale wynoszącym 95/100 części w drodze umowy sprzedaży z 16 października 2007 r. oraz umowy darowizny z 31 sierpnia 2009 r., w pozostałym udziale wynoszącym 5/100 części. Następnie podatnik dokonał sprzedaży wspomnianego lokalu, na mocy umowy z 18 grudnia 2012 r. Wątpliwości skarżącego nie budzą kwestie związane z odpłatnym zbyciem udziału w ww. lokalu mieszkalnym nabytym w 2009 r., do którego należy zastosować przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., dlatego przedstawienie stanu faktycznego zostało ograniczone do odpłatnego zbycia udziału w ww. lokalu nabytego w drodze umowy sprzedaży z 16 października 2007 r. Wnioskodawca, będąc właścicielem tego lokalu był zameldowany w nim na pobyt stały ponad 5 lat, faktycznie mieszkał w tym lokalu. Podatnik zawarł w umowie sprzedaży z 18 grudnia 2012 r. oświadczenie następującej treści: "Sprzedający oświadcza ponadto, że: w przedmiotowym lokalu za wyjątkiem sprzedającego oraz członków jego rodziny, nikt nie jest zameldowany na pobyt stały bądź czasowy". Skarżący wraz ze złożeniem zeznania podatkowego za 2012 r. nie zapłacił podatku. We wniosku o wydanie interpretacji zapytał, czy składając zeznanie podatkowe za 2012 r. mógł skorzystać z ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2018 poz. 200- dalej: "u.p.d.o.f."), biorąc pod uwagę fakt zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, oraz przytoczone w opisie stanu faktycznego oświadczenie złożone w ramach aktu notarialnego sprzedaży.