Wyrok NSA z dnia 4 marca 2022 r., sygn. II FSK 1619/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA del. Sylwester Golec, Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 6/19 w sprawie ze skargi P.[...] sp. z o.o. z siedzibą w B.D. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 października 2018 r. nr 0111-KDIB1-3.4010.461.2018.1.IZ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz P. [...]sp. z o.o. z siedzibą w B.D. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z 12 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 6/19, w sprawie ze skargi P. [...] sp. z o.o. z siedzibą w B. D. (dalej: "Spółka") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 24 października 2018 r. w przedmiocie: podatku dochodowego od osób prawnych, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej zwana: "p.p.s.a.") uchylił interpretację w zaskarżonym zakresie. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, jak i innych wyroków powołanych poniżej, dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej w skrócie: "CBOSA").

1.2 .Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji. Przedmiotem skargi Spółki była interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dotycząca możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów finansowania dłużnego w świetle art. 15c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.; dalej zwana: "u.p.d.o.p."). We wniosku spółka wskazała, że posiada siedzibę na terytorium Polski i na podstawie art. 3 ust. 1 u.p.d.o.p. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Posiada również zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: SSE), którego wykonanie zostało obecnie wstrzymane z urzędu. Spółka nie wyklucza, że działalność na terenie SSE będzie realizowana. Obowiązkiem Spółki będzie wówczas ustalenie wyniku na działalności realizowanej na terenie SSE - korzystającej ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. i działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych. Wskazano, że Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zawiera z podmiotami powiązanymi oraz podmiotami niezależnymi różnego rodzaju transakcje, związane z pozyskiwaniem finansowania działalności gospodarczej prowadzonej zarówno na terenie SSE, jak i poza nią. Z tego względu spółka przyporządkowuje koszty finansowania odpowiednio do działalności opodatkowanej oraz działalności zwolnionej. Spółka przypuszcza, że nadwyżka kosztów finansowania dłużnego spółki, o której mowa w art. 15c ust. 1 u.p.d.o.p., może przekroczyć w roku podatkowym kwotę 3.000.000 zł. Na tle tak przedstawionego opisu spółka zadała pięć pytań, z których oznaczone we wniosku numerem 2, 3 i 4 (poniżej numeracja odpowiednio: 1), 2) i 3) są przedmiotem zaskarżonej interpretacji: