Interpretacja indywidualna z dnia 12 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.588.2023.1.AJ

1) Czy wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień poprzedzający zakończenie likwidacji (…) lub na dzień zakończenia likwidacji Spółki (a w konsekwencji na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowić dla (…) przychodu/dochodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT)? 2) Czy do przychodów należy zaliczyć zarówno kwotę kapitału niespłaconych pożyczek jak również kwotę naliczonych odsetek od takich pożyczek, w przypadku istnienia takiego przychodu/dochodów?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

- czy wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień poprzedzający zakończenie likwidacji (…) lub na dzień zakończenia likwidacji Spółki (a w konsekwencji na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowić dla (…) przychodu/dochodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT).

- czy do przychodów należy zaliczyć zarówno kwotę kapitału niespłaconych pożyczek jak również kwotę naliczonych odsetek od takich pożyczek, w przypadku istnienia takiego przychodu/dochodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…). w likwidacji („(…)” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku VAT o numerze identyfikacyjnym NIP (…). Spółka jest wpisana do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej pod numerem identyfikacyjnym REGON (…).

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest (…). Zgodnie z umową Spółki czas trwania działalności Spółki jest nieograniczony, a jej cały kapitał jest w posiadaniu jednego Wspólnika.

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki podjęło uchwałę o rozwiązaniu spółki po przeprowadzeniu likwidacji oraz o otwarciu likwidacji. Uchwała została podjęta w formie aktu notarialnego. Proces likwidacji Spółki przebiega zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (KSH) oraz zmierza do zakończenia działalności i wykreślenia jej z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: „Krajowy Rejestr Sądowy”).

Działania likwidatora zmierzają do zakończenia bieżących interesów Spółki, wypełnienia zobowiązań i upłynnienia majątku Spółki zgodnie z art. 282 § 1 KSH. (…) posiada zobowiązania wobec wspólnika wynikające z pożyczek udzielonych przez tego Wspólnika wraz z odsetkami naliczonymi zgodnie z umowami pożyczek (razem „Zobowiązania”).

Wspólnik nie wyraził woli umorzenia Spółce Zobowiązań (nie dojdzie do potrącenia, odnowienia, zwolnienia z długu ani żadnej formy umorzenia Zobowiązań przez Udziałowca). Zobowiązania nie uległy przedawnieniu i nie jest przewidywane przedawnienie tych Zobowiązań na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

Spółka posiada straty z lat ubiegłych przekraczające wartość kapitału podstawowego Spółki (tzn. ujemne kapitały), ale w Uchwałach podejmowanych przez Walne Zgromadzenie Wspólników, Spółka konsekwentnie wskazywała, że:

a)zamierza pokryć Straty z przychodów wypracowanych w przyszłych okresach sprawozdawczych,

b)nie zobowiązuje Wspólnika do pokrycia takich strat.

W związku z tym:

a)nie występują należności Spółki od Wspólnika o wniesienie środków na pokrycie strat z lat ubiegłych,

b)nie można potrącić nie istniejących należności od Wspólnika (wskazanych w punkcie „a” powyżej) ze zobowiązaniami wobec Wspólnika z tytułu pożyczek wraz z naliczonymi odsetkami.

W rezultacie, na moment wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego i w konsekwencji na moment ustania bytu prawnego Spółki, Spółka po wykorzystaniu wolnych środków pieniężnych na częściową spłatę Zobowiązań, będzie dalej wykazywać Zobowiązania wobec Udziałowca po stronie pasywów. Zobowiązania te finansują straty z lat ubiegłych powstałe w toku działalności Spółki.

Po przeprowadzeniu wszystkich przewidzianych prawem czynności likwidacyjnych (zakończeniu likwidacji), Spółka zostanie wykreślona z Krajowego Rejestru Sądowego pomimo istnienia nieuregulowanych i niezabezpieczonych Zobowiązań (widocznych w bilansie Spółki sporządzonym na dzień zakończenia likwidacji Spółki).

W praktyce, Wspólnik nie otrzyma od Spółki żadnego majątku w związku z zakończeniem procedury likwidacji Spółki, gdyż Spółka nie będzie dysponować majątkiem, który mógłby podlegać wypłacie na rzecz wspólnika. Spółka nie będzie również posiadać należności od Wspólnika na moment zakończenia procedury likwidacji, ponieważ straty przewyższają wartość kapitału podstawowego.

Pytania

1)Czy wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień poprzedzający zakończenie likwidacji (…) lub na dzień zakończenia likwidacji Spółki (a w konsekwencji na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie stanowić dla (…) przychodu/dochodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT)?

2)Czy do przychodów należy zaliczyć zarówno kwotę kapitału niespłaconych pożyczek jak również kwotę naliczonych odsetek od takich pożyczek, w przypadku istnienia takiego przychodu/dochodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad.1.

Zdaniem Spółki, w związku z wykreśleniem (…) z Krajowego Rejestru Sądowego, nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy o CIT w (…), ponieważ Zobowiązania nie mogą zostać uznane za uregulowane w związku z zakończeniem procedury likwidacji. Wynika to z faktu, że Spółka nie otrzyma jakiegokolwiek przysporzenia, które mogłoby zostać potraktowane jako rekompensata/kategoria dochodów/przychodów podatkowych. W KSH brakuje przepisów, które wprost regulowałyby sytuację wykreślenia z rejestru przedsiębiorców Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością po jej likwidacji, pomimo istnienia niezaspokojonych Zobowiązań.

W orzecznictwie sądowym wyrażany jest pogląd o dopuszczalności wykreślenia spółki z KRS w przypadku istnienia niezaspokojonych Zobowiązań. W konsekwencji możliwe jest wykreślenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z rejestru handlowego także wtedy, jeżeli nie ma ona majątku pozwalającego na wypełnienie w toku postępowania likwidacyjnego wszystkich jej zobowiązań i pozostaną one niezaspokojone. Istnienie niezaspokojonych wierzycieli nie może być zatem powodem utrzymywania przy życiu „martwego" podmiotu gospodarczego i spółka taka powinna zostać wykreślona, skoro utraciła możność prowadzenia działalności.

Z powyższego wynika zatem, że pomimo, iż na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, Spółka nadal będzie posiadała nieuregulowane zobowiązania, a jej wierzyciel nie zostanie zaspokojony, możliwe będzie wykreślenie jej z ww. rejestru, a tym samym zakończenie jej istnienia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów). Wyjątki od tej zasady tzn. art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT, nie mają zastosowania do sytuacji Spółki, która nie jest stroną bankowego postępowania ugodowego, postępowania restrukturyzacyjnego, upadłościowego, nie realizuje programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw oraz nie jest objęta przymusową restrukturyzacją w rozumieniu ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.

Zgodnie z powyższym warunkiem koniecznym dla powstania przychodu podatkowego jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy - bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

W sytuacji (…) nie sposób uznać, aby (…) mogła otrzymać na dzień poprzedzający zakończenie likwidacji, lub na dzień zakończenia likwidacji i wykreślenia jej z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym nie można mówić o przychodzie/dochodzie zwiększającym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT).

Przepisy ustawy o CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. W tym zakresie należy odnieść się do odpowiednich regulacji ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny („KC”) dotyczących wygaśnięcia wierzytelności lub zobowiązań (odnoszących się przykładowo do instytucji zwolnienia z długu, odnowienia czy też potrącenia) i rozważyć, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wymienionych instrumentów.

Z podatkowego punktu widzenia najistotniejsze jest, czy w efekcie zastosowania któregokolwiek ze wskazanych w KC sposobów umorzenia, po stronie dłużnika powstanie przysporzenie, które mogłoby zostać zakwalifikowane jako przychód podatkowy. Odnowienie jest umową między dłużnikiem i wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do odnowienia - żadna tego typu umowa ze Wspólnikiem nie będzie zawierana. Do zwolnienia z długu dochodzi na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu, a w konsekwencji wygaśnięcia zobowiązania konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tj. wyraża na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia.

W doktrynie prawa cywilnego podkreśla się, że zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznaczać będzie powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę.

W naszej sytuacji (zdarzenie przyszłe), wygaśnięcie Zobowiązań Spółki nastąpi automatycznie przez likwidację Spółki, bez zawierania umowy z Udziałowcem (jedynie na mocy Uchwał podejmowanych przez Wspólnika) i bez wyrażania zgody przez Spółkę. Dlatego też w ocenie Spółki, w omawianej sytuacji Spółka nie będzie miała do czynienia z nieodpłatnym zwolnieniem z długu. Naszym zdaniem nie wystąpi również potrącenie w rozumieniu art. 498 KC. Zgodnie bowiem z art. 498 KC, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

W naszej sytuacji (zdarzenie przyszłe) czynność prawna opisana w art. 498 KC nie będzie mieć miejsca, gdyż Spółka nie posiada należności względem Zainteresowanego, które mogłyby zostać potrącone z jej Zobowiązaniami na moment zakończenia procedury likwidacji Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisane zdarzenie przyszłe nie może być utożsamiane z umorzeniem, które mogłoby generować po stronie Spółki przychód do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań (do umorzenia bowiem nie dojdzie).

Zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o CIT, jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351), księgi zamyka się, m.in. na dzień zakończenia działalności jednostki, w tym również jej sprzedaży, zakończenia likwidacji lub postępowania upadłościowego, o ile nie nastąpiło jego umorzenie (art. 12 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Tym samym rok podatkowy Spółki zakończy się z dniem zakończenia likwidacji. Na ten dzień oraz na dzień poprzedzający, Zobowiązania będą istnieć i jako takie nie spowodują powstania przychodu podatkowego, ponieważ po stronie Spółki nie wystąpi realne przysporzenie majątkowe. W momencie wykreślenia Wnioskodawcy z Krajowego Rejestru Sądowego, Spółka przestanie istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie jej - jako podmiotowi już nieistniejącemu - jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, w przypadku procedury likwidacji spółki kapitałowej nie mamy do czynienia z potrąceniem, odnowieniem, czy też zwolnieniem z długu w rozumieniu KC. W przypadku wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego, wygaśnięcie zobowiązań nastąpi automatycznie. Nie będzie do tego konieczne zawarcie umowy z Udziałowcem, ani dokonanie jakiejkolwiek czynności wymagającej jego akceptacji. Nie wystąpią zatem okoliczności, które uzasadniałyby potraktowanie tej sytuacji jako zwolnienie z długu w rozumieniu KC. Wobec powyższego wygaśnięcie Zobowiązań Spółki na skutek wykreślenia jej z krajowego rejestru sądowego nie stanowi dla (…) przychodu podatkowego.

Ad. 2.

Zdaniem Spółki taka sytuacja nie wystąpi w związku z uzasadnieniem i własnym stanowiskiem w sprawie wskazanym w punkcie powyżej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), nie zawiera definicji pojęcia „przychód podatkowy”. Wskazuje jednak w art. 12 ust. 1 otwarty katalog przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT,

Natomiast według art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT

Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 8 ustawy o CIT

Brzmienie powyższych przepisów wskazuje m.in., że aby powstał przychód podatkowy, konieczne jest przede wszystkim, aby po stronie podatnika doszło do faktycznego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy – bądź to wskutek otrzymania czegoś nieodpłatnie (częściowo odpłatnie), bądź na skutek umorzenia istniejącego już zobowiązania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki podjęło uchwałę o rozwiązaniu spółki po przeprowadzeniu likwidacji oraz o otwarciu likwidacji. Uchwała została podjęta w formie aktu notarialnego. Proces likwidacji Spółki przebiega zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (KSH) oraz zmierza do zakończenia działalności i wykreślenia jej z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Działania likwidatora zmierzają do zakończenia bieżących interesów Spółki, wypełnienia zobowiązań i upłynnienia majątku Spółki zgodnie z art. 282 § 1 KSH. Spółka (…) aktualnie posiada zobowiązania wobec wspólnika wynikające z pożyczek udzielonych przez tego Wspólnika wraz z odsetkami naliczonymi zgodnie z umowami pożyczek.

Wspólnik nie wyraził woli umorzenia Spółce Zobowiązań, tym samym nie dojdzie do potrącenia, odnowienia, zwolnienia z długu ani żadnej formy umorzenia zobowiązań. Zobowiązania nie uległy przedawnieniu i nie jest przewidywane przedawnienie tych Zobowiązań na dzień wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego. Spółka posiada straty z lat ubiegłych przekraczające wartość kapitału podstawowego Spółki, ale w Uchwałach podejmowanych przez Walne Zgromadzenie Wspólników, Spółka wskazywała, że zamierza pokryć Straty z przychodów wypracowanych w przyszłych okresach sprawozdawczych i nie zobowiązuje Wspólnika do pokrycia takich strat. Na moment wykreślenia Spółki z Krajowego Rejestru Sądowego i w konsekwencji na moment ustania bytu prawnego Spółki, Spółka po wykorzystaniu wolnych środków pieniężnych na częściową spłatę Zobowiązań, będzie dalej wykazywać Zobowiązania wobec Wspólnika. Po przeprowadzeniu wszystkich przewidzianych prawem czynności likwidacyjnych, Spółka zostanie wykreślona z KRS pomimo istnienia nieuregulowanych i niezabezpieczonych zobowiązań. Wspólnik nie otrzyma od Spółki żadnego majątku w związku z zakończeniem procedury likwidacji Spółki, gdyż Spółka nie będzie dysponować majątkiem, który mógłby podlegać wypłacie na rzecz wspólnika. Spółka nie będzie również posiadać należności od Wspólnika na moment zakończenia procedury likwidacji, ponieważ straty przewyższają wartość kapitału podstawowego.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia ustalenia czy wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień poprzedzający zakończenie likwidacji (…) lub na dzień zakończenia likwidacji Spółki nie będzie stanowić dla (…) przychodu/dochodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT.

W niniejszej sprawie nie można uznać, że Spółka ma otrzymać w związku z zakończeniem likwidacji i wykreśleniem z rejestru przedsiębiorców jakiekolwiek nieodpłatne (lub częściowo odpłatne) świadczenie (realne przysporzenie). Tym samym, nie można mówić o przychodzie na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Przepisy ustawy CIT nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzenie” zobowiązania. Według definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego PWN, pojęcie „umorzenie” oznacza zrezygnowanie całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych.

Przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360, ze zm.) wskazują, że z wygaśnięciem wierzytelności lub zobowiązań mamy do czynienia przez potrącenie (art. 498 Kodeksu cywilnego), odnowienie (art. 506 Kodeksu cywilnego) lub zwolnienie z długu (art. 508 Kodeksu cywilnego).

Rozważyć należy, czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dojdzie do zastosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych instrumentów.

Potrącenie polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności dłużnika i wierzyciela (po zaistnieniu określonych przesłanek). W rezultacie, dochodzi do częściowej/całkowitej kompensaty wzajemnych wierzytelności. Potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do opisanego wyżej potrącenia.

Odnowienie jest natomiast umową między dłużnikiem i wierzycielem, na podstawie której dłużnik, w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania, zobowiązuje się wobec wierzyciela i za jego zgodą spełnić inne świadczenie albo to samo świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. W efekcie odnowienia dotychczasowe zobowiązanie zostaje umorzone, jednakże na jego miejsce pojawia się nowe. Z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby w niniejszej sprawie miało dojść do odnowienia.

Do zwolnienia z długu dochodzi na podstawie umowy zawartej pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, w której wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik takie zwolnienie przyjmuje, w efekcie czego zobowiązanie wygasa. Wynika z tego, że do skutecznego zwolnienia z długu (wygaśnięcia zobowiązania) konieczne jest zawarcie odpowiedniej umowy, w której dłużnik zwolnienie przyjmie, tzn. wyrazi na nie zgodę. Brak zgody dłużnika przekreśla możliwość umorzenia. Zwolnienie z długu może być odpłatne lub nieodpłatne. Brak odpłatności oznacza powstanie przychodu podatkowego po stronie dłużnika w wysokości wartości umorzonego zobowiązania. W konsekwencji, przychód podatkowy powstanie, jeżeli do umorzenia dojdzie w drodze nieodpłatnego zwolnienia z długu, na które dłużnik wyrazi zgodę. W opisanym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do zwolnienia z długu.

Wierzyciele nie zamierzają podpisywać umowy o zwolnieniu Spółki z długu, w związku z czym w trakcie likwidacji nie dojdzie do żadnej czynności (w tym zwolnienia z długu) skutkującej umorzeniem zobowiązań pożyczkowych.

Tym samym, nie zostaną spełnione warunki do zakwalifikowania sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym jako nieodpłatnego zwolnienia z długu.

Mając na uwadze powyższe, w niniejszej sprawie nie dojdzie do umorzenia zobowiązań, które mogłoby powodować po Państwa stronie powstanie przychodu do opodatkowania w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o CIT, tj. w wysokości wartości umorzonych zobowiązań (do umorzenia bowiem nie dojdzie). Jednocześnie podkreślić należy, że podstawę do rozpoznania przychodu podatkowego zawsze powinno stanowić wystąpienie realnego przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Takie przysporzenie natomiast po Państwa stronie nie wystąpi. W momencie wykreślenia Spółki z rejestru przedsiębiorców, przestanie ona istnieć. Niemożliwe będzie zatem przypisanie Spółce – jako podmiotowi już nieistniejącemu – jakiegokolwiek przysporzenia, a tym samym przychodu z tego tytułu.

Podsumowując, wartość niespłaconych zobowiązań pożyczkowych, które pozostaną w Spółce na dzień jej likwidacji nie będzie powodować po jej stronie powstania przychodu do opodatkowania.

Zatem, Państwa stanowisko dotyczące pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zauważyć należy, iż pytanie to miało w swej istocie charakter warunkowy i uzależnione było od uznania Państwa stanowiska w zakresie pytania Nr 1 za prawidłowe. Z uwagi na potwierdzenie Państwa stanowiska w zakresie pytania Nr 1 i uznania, że wartość niespłaconych Zobowiązań Spółki, pozostałych na dzień poprzedzający zakończenie likwidacji lub na dzień zakończenia likwidacji Spółki nie będzie stanowić dla Spółki przychodu/dochodu podatkowego w rozumieniu ustawy o CIT., pytanie Nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).