Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 12 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.615.2023.4.KF
Nieuznanie Wn za podatnika z tytułu sprzedaży działek niezabudowanych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 3 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania dostawy działki za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Uzupełniła go Pani pismem z 3 listopada 2023 r. (wpływ 17 stycznia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Pani wraz z mężem nabyła jako osoby fizyczne nieruchomości, dla których Sąd Rejonowy w (…), VII Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgi wieczyste nr (…), na podstawie umów sprzedaży zawartych odpowiednio 19 grudnia 2008 r. (rep. A nr (…)), 20 grudnia 2010 r. (rep. A nr (…)) oraz 30 grudnia 2013 r. (rep. (…)).
Nieruchomości te objęte są wspólnością majątkową małżeńską.
Nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (…) składa się z działki ewidencyjnej nr 1 o powierzchni 0,0389 HA, stanowi tereny mieszkaniowe. Następnie działka ta została przyłączona do księgi wieczystej nr (…).
Nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (…) składa się z działki ewidencyjnej nr 2, 3, 1 oraz 4 o łącznej powierzchni 0,0564 HA i stanowi tereny mieszkaniowe. Nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (…) składa się z działki ewidencyjnej nr 5 o powierzchni 0,0217 HA i stanowi tereny mieszkaniowe.
Prowadzi Pani działalność gospodarczą pod firmą A., której przeważającym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa mebli biurowych.
Pani mąż prowadzi działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej pod firmą B., której przeważającym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa mebli biurowych.
Nabycie nieruchomości nie pozostawało w związku z prowadzoną przez małżonków działalnością gospodarczą.
Nieruchomości nie są objęte postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Pani wraz z mężem wystąpiliście o wydanie warunków zabudowy na ww. nieruchomościach. Warunki zabudowy zostały wydane dla przedmiotowych działek 30 listopada 2021 r.
Wraz z mężem planuje Pani dokonać sprzedaży ww. nieruchomości, jednakże przed dokonaniem zbycia, wraz z mężem chcecie wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku „(…)”.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W zakresie prowadzenia przez Panią jednoosobowej działalności gospodarczej jest Pani czynnym płatnikiem podatku VAT.
Przedmiotem sprzedaży będą działki o numerach ewidencyjnych 4, 1, 5, 2, obr. (…), położone w (…).
Działki będące przedmiotem sprzedaży nigdy nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej.
Zakup nieruchomości podyktowany był chęcią ulokowania majątku prywatnego. Działki zabudowane są budynkiem nadającym się na cele mieszkaniowe.
W przeszłości przez okres ok 1 roku część powierzchni nieruchomości była wynajmowana na rzecz przedsiębiorcy, jednakże występowała Pani w tej umowie jako osoba prywatna nieprowadząca działalności gospodarczej.
Nieruchomość posiada duży potencjał w zakresie jej zagospodarowania, dlatego w pierwszej kolejności głównym celem w wystąpieniu o pozwolenie na budowę było dodatkowe jej uatrakcyjnienie, podwyższenie wartości nieruchomości i jej sprzedaż za wyższą cenę. W razie nieznalezienia kupca na nieruchomość uzyskanie pozwolenia na budowę pozwoli Pani rozpoczęcie budowy budynku we własnym zakresie.
Warunki zabudowy dla przedmiotowych działek obejmują zabudowę mieszkaniową wielorodzinną z częścią usługową oraz garażem podziemnym. W załączeniu dołącza Pani decyzję o warunkach zabudowy celem udzielenia najszerszej i najbardziej kompleksowej odpowiedzi na pytanie organu.
Planuje Pani umieścić ogłoszenia w mediach społecznościowych oraz lokalnych portalach ogłoszeniowych, niemniej na chwilę obecną nie opracowała Pani szczegółowego planu rozreklamowania nieruchomości.
Nie udzielała Pani żadnych pełnomocnictw do działania w Pani imieniu na rzecz nabywcy nieruchomości i nie jest planowane ich udzielanie.
Nie jest planowane zawieranie umowy przedwstępnej sprzedaży, niemniej jeżeli z przyczyn prawnych okaże się być to konieczne, to taka umowa może być zawarta. Z uwagi na fakt, że zamiarem jest zawarcie jedynie umowy przenoszącej własność niemożliwym jest określenie ewentualnych warunków umowy przedwstępnej.
Nie jest planowane podjęcie kolejnych czynności mających na celu podniesienie wartości działki, poza uzyskaniem pozwolenia na budowę, które wymagałyby zaangażowania własnych środków finansowych.
W przeszłości dokonywała Pani sprzedaży kilku nieruchomości, jednakże były to nieliczne przypadki (incydentalne). Razem z mężem uznają Państwo, że zakup nieruchomości jest dobrym i stabilnym przedmiotem lokowania kapitału, dlatego nabywacie Państwo działki, z zamiarem przekazania ich kiedyś Państwa dzieciom, np. na budowę ich domów. Nieruchomości, które do tej pory zostały przez Panią sprzedane okazały się nietrafionymi zakupami, np. były to tereny podmokłe, ze złym dojazdem, na których nie można było zaplanować zagospodarowania, w efekcie czego z czasem nieruchomości te mogły tracić na wartości, dlatego, gdy pojawiała się okazja ich sprzedaży, dokonywała Pani ich zbycia.
Pytania
1.Czy jeśli zdecyduje się Pani na sprzedaż powyższych nieruchomości z ustalonymi warunkami zabudowy, to taka transakcja zostanie uznana za noszącą znamiona działalności gospodarczej, z tytułu czego transakcja ta zostanie objęta podatkiem VAT?
2.Czy jeśli zdecyduje się Pani uzyskać pozwolenie na budowę na powyższych nieruchomościach budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową i garażem podziemnym i takie pozwolenie uzyska, to sprzedaż powyższej działki z uzyskanym już pozwoleniem na budowę, zostanie uznana za noszącą znamiona działalności gospodarczej i zostanie objęta podatkiem VAT?
Pani stanowisko w sprawie
W przedmiotowej sprawie sprzedaż jest realizacją prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem Pani i Pani męża, tzn. podjęcia czynności mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Całokształt czynności dokonywanych przez Panią ma na celu uatrakcyjnienie przedmiotowych nieruchomości poprzez uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy dla budynku wielorodzinnego. Taki sam cel przyświeca zamiarowi uzyskania pozwolenie na budowę tego budynku na powyższych nieruchomościach.
Jak słusznie wskazuje się w orzecznictwie, działań z zachowaniem - normalnych w takich przypadkach - reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą (por. np. wyroki NSA z 4 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 855/14, z 9 marca 2016 r. sygn. akt II FSK 1423/14, czy z 30 maja 2018 r. sygn. akt II FSK 3760/17), a co za tym idzie sprzedaż nieruchomości nie spowodowałaby konieczności zapłaty podatku VAT.
Co więcej warto podkreślić, iż również podejmowanie szeregu zaplanowanych, przemyślanych działań zmierzających do dokonania zbycia nieruchomości nie może być utożsamiana z dokonaniem zbycia w ramach działalności gospodarczej. Otóż jak słusznie wskazał WSA w Rzeszowie „Działanie z rozmysłem nie przesądza bynajmniej kwalifikacji charakteru tej działalność, skoro także racjonalny i efektywny zarząd majątkiem prywatnym wymaga przemyśleń, planowania i nastawiony jest na osiągnięcie korzyści majątkowej.” (Wyrok WSA w Rzeszowie z 5 marca 2020 r., I SA/Rz 912/19, LEX nr 2829987). Co więcej sąd doszedł do wniosku, iż „Jeżeli podatnik chce w inny sposób wykorzystać nieruchomość, to jest spieniężyć ją i w tym celu podejmuje działania uatrakcyjniania jej, przez uzyskanie warunków zabudowy a opcjonalnie uzyskanie także pozwolenia na budowę, to zdaniem Sądu nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi”.
W przedmiotowej sprawie niewątpliwie mamy do czynienia z czynnością jednorazową, tj. wyzbyciem się składnika majątku dorobkowego małżonków, nabytego przed laty.
Mając na względzie, że przedmiotowa potencjalna transakcja nie nosi znamion działalności gospodarczej, tj. zakwalifikowanie jej jako sprzedaży prywatnej oznacza również, że nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT, ponieważ nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (t. j. Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:
Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:
1)określone udziały w nieruchomości,
2)prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3)udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (w tym udział), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
W związku z powyższym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy sprzedaż działek nr 4, 1, 5, 2 będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą i jest Pani czynnym płatnikiem podatku VAT. Planuje Pani sprzedaż działek nr 4, 1, 5, 2 w (…). Nabycie nieruchomości nie pozostawało w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieruchomości nie są objęte postanowieniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Pani wraz z mężem wystąpiliście o wydanie warunków zabudowy na ww. nieruchomościach. Warunki zabudowy zostały wydane dla przedmiotowych działek 30 listopada 2021 r. Przed dokonaniem zbycia, chcecie Państwo wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową i garażem podziemnym. Planuje Pani umieścić ogłoszenia w mediach społecznościowych oraz lokalnych portalach ogłoszeniowych. W poprzednich latach dokonała Pani sprzedaży kilku nieruchomości. W przeszłości przez okres ok 1 roku część powierzchni nieruchomości była wynajmowana na rzecz przedsiębiorcy.
Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Stosownie do art. 659 § 2 ww. Kodeksu cywilnego:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Tak więc najem stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.
W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).
W konsekwencji, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Najem wypełnia zatem określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podkreślić należy, że najem stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy najmu powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania części nieruchomości przez Panią spowodował, że ta część nieruchomości była wykorzystywana w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Tym samym dostawa tej części nieruchomości, nie będzie dokonana w ramach zbycia Pani majątku osobistego, ale jako majątek wykorzystywany przez Panią w działalności gospodarczej.
Ponadto, analizując okoliczności przedstawione we wniosku na tle przywołanych przepisów prawa i orzeczeń TSUE, należy zwrócić uwagę na czynności, których dokonała Pani po podjęciu decyzji o przeznaczeniu do sprzedaży posiadanych działek, a mianowicie: wystąpiła Pani o wydanie warunków zabudowy, warunki zabudowy zostały wydane 30 listopada 2021 r., planuje Pani wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową oraz garażem podziemnym, planuje Pani umieścić ogłoszenia w mediach społecznościowych oraz lokalnych portalach ogłoszeniowych w celu znalezienia kupca, w przeszłości dokonywała Pani sprzedaży innych nieruchomości. Ponadto, zakup ww. działek traktowała Pani jako lokatę środków. Tak więc, działki zostały zakupione nie do majątku osobistego tylko z przeznaczeniem ich do celów zarobkowych, które przejawiają się tym, że po zwiększeniu ich wartości, przeznaczone zostały one do sprzedaży.
Tym samym, dokonując szeregu opisanych ww. czynności, podjęła Pani działania podobne do takich, które wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała Pani aktywność w przedmiocie zbycia ww. działek porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Z uwagi na powyższe okoliczności, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pani majątku prywatnego.
Z okoliczności sprawy wynika, że skala Pani zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowych działek, wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie wystąpiły przesłanki świadczące o takiej Pani aktywności w przedmiocie sprzedaży w opisanych we wniosku Nieruchomościach, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (zaistniały przesłanki zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądził, że sprzedaż przez Panią działek, wypełni przesłanki działalności gospodarczej, tj. wynajem części nieruchomości, wystąpienie o wydanie warunków zabudowy, zamiar wystąpienia z wnioskiem o wydanie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową oraz garażem podziemnym, zamiar umieszczenia ogłoszenia w mediach społecznościowych oraz lokalnych portalach ogłoszeniowych w celu znalezienia kupca, dokonanie sprzedaży innych nieruchomości.
Reasumując, ponieważ w analizowanej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę do uznania Pani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy działek nr 4, 1, 5, 2, zarówno z ustalonymi warunkami zabudowy jak i po uzyskaniu pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługową i garażem podziemnym, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Zatem, Pani stanowisko uznaję za nieprawidłowe.
Wskazać również należy, że powołane przez Panią wyroki nie mogą wpłynąć na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, ponieważ zapadły one w odniesieniu do indywidualnej i właściwej tylko temu orzecznictwu opisie sprawy. W związku z powyższym należy zauważyć, że moc obowiązująca zaprezentowanych przez Panią wyroków zamyka się w obrębie spraw, dla których zostały wydane.
Ponadto, ocena opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne, nie jest pojęciem uniwersalnym, opiera się ona każdorazowo na analizie całokształtu wykonywanych przez osoby fizyczne czynności i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego z osobna, uwzględniając te okoliczności. Tym samym wskazane orzeczenia potraktowano jako element Pani argumentacji, jednakże nie mogą one stanowić podstawy dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.
Dodatkowe informacje
Ta interpretacja stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Należy wskazać, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie Pani L. M. Pan A. M. (mąż) ma prawo do wystąpienia z odrębnym wnioskiem o interpretację indywidualną.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.)
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right