Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. I SAB/Wr 259/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz–Rajchman (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski Asesor WSA Łukasz Cieślak po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 stycznia 2024 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi: S. F. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę: I. stwierdza bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w sprawie z wniosku Strony skarżącej; II. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje Wojewodę Dolnośląskiego do załatwienia sprawy w terminie 60 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz Strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 1000 zł (słownie: tysiąc złotych); V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz Strony skarżącej kwotę 597zł (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi S. F. (dalej: Strona) jest bezczynność Wojewody Dolnośląskiego (dalej: organ, Wojewoda) w sprawie o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

W dniu 24 września 2021 r. do organu wpłynął wniosek Strony o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Pismem z dnia 5 stycznia 2022 r. Strona wniosła ponaglenie.

Następnie Strona w dniu 12 czerwca 2023 r. za pośrednictwem organu złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność organu. Strona wniosła o:

1. wyznaczenie terminu wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie wydania skarżącemu zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, nie dłuższego niż 30 dni od dnia uwzględnienie skargi, której adresatem będzie skarżący, w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę;

2. stwierdzenie, że w postępowaniu administracyjnym w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, Wojewoda dopuścił się bezczynności oraz stwierdzenie, że bezczynność organu, w tymże postępowaniu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;