Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Ke 572/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Asesor WSA Andrzej Mącznik (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2024 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach M.Ł. sprawy ze skargi M.Ł. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w Warszawie z dnia 20 października 2023 r. nr BP.500.210.2022.2250.KI13.472813 w przedmiocie kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego w Warszawie na rzecz M. Ł. kwotę 450 (czterysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego (organ) decyzją z 20 października 2023 r. nr BP.500.210.2022.2250.KI13.472813 uchylił decyzję Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z 8 lipca 2022 r. nr WITD.DI.0152.WI/XIII0474/11/22/KP o nałożeniu M. Ł. (strona, skarżący) kary pieniężnej w wysokości 15.000 zł i nałożył karę pieniężną w wysokości 15.000 zł.

W uzasadnieniu wskazano, że u strony została przeprowadzona kontrola za okres od 24 marca 2021 r. do 24 marca 2022 r. Jej przedmiotem było sprawdzenie przestrzegania przepisów dotyczących okresów prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowcy. Po przeprowadzeniu postępowania, za naruszenia stwierdzone w trakcie kontroli i opisane w protokole kontroli, organ pierwszej instancji nałożył karę pieniężną w wysokości 15.000 zł.

W odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji strona oświadczyła, że zapewnia prawidłowe składniki wynagrodzenia oraz zobowiązuje kierowców do przestrzegania przepisów z zakresu czasu pracy. Wskazała, że do naruszeń doszło wyłącznie z winy kierowców. Podniosła także, że organ dokonał nieprawidłowej kwalifikacji naruszenia lp. 6.3.8. załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2201; ze zm., dalej jako "u.t.d."). Zdaniem strony naruszenie to nie dotyczy sytuacji braku wpisu symbolu państwa, a faktu niewprowadzenia danych dotyczących aktywności kierowcy. Dodała, że zgodnie z posiadanymi uprawnieniami realizuje jedynie krajowe przewozy drogowe, w związku z czym rozpoczęcie oraz zakończenie dziennego okresu pracy zawsze ma miejsce w Polsce. Strona uznała za niewiarygodne ustalenia organu dotyczące naruszenia lp. 6.2.1. załącznika nr 3 do u.t.d. Wyjaśniła, że nie zgadza się z danymi uzyskanymi od firmy A. z uwagi na gromadzenie ich przez przedsiębiorstwo w sposób niezautomatyzowany wobec czego, zdaniem strony, mogą w nich występować rozbieżności. Zaznaczyła też, że nie jest w stanie ustosunkować się do poszczególnych naruszeń, gdyż organ nie wskazał na podstawie jakich dowodów stwierdzono konkretne naruszenia. Wskazała również na zdawkowe uzasadnienie decyzji.