Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. III SAB/Gd 181/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Asesor WSA Maja Pietrasik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 11 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi O. K. na bezczynność Wojewody Pomorskiego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy 1. zobowiązuje Wojewodę Pomorskiego do rozpoznania wniosku skarżącego O.K. z dnia 3 lipca 2018 r. o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w terminie 60 dni od dnia otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Wojewody Pomorskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierza Wojewodzie Pomorskiemu grzywnę w wysokości 5.000 ( pięć tysięcy) złotych; 4. przyznaje od Wojewody Pomorskiego na rzecz skarżącego O. K. sumę pieniężną w wysokości 10.000 ( dziesięć tysięcy ) złotych; 5. zasądza od Wojewody Pomorskiego na rzecz skarżącego O. K. 100 ( sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu 13 sierpnia 2021 r. ( data stempla pocztowego k. 11) O. K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na bezczynność Wojewody Pomorskiego w sprawie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy, złożonego w dniu 3 lipca 2018 r.

Skarżący wniósł o zobowiązanie Wojewody Pomorskiego do wydania decyzji w terminie 14 dni, stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, przyznanie od organu kwoty pieniężnej w wysokości 22.726,24 zł, zasądzenie od organu zwrotu kosztów postępowania.

Skarżący zarzucił rażące naruszenie przepisów postępowania, tj.:

1.art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm.) - dalej: "k.p.a.", art. 7 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 9 k.p.a. poprzez prowadzenie postępowania w sposób nie budzący zaufania do władzy publicznej, niedziałanie na podstawie przepisów prawa, brak stania przez organy na straży praworządności, brak działania w sposób mający na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli, brak informowania skarżącego w sposób należyty i wyczerpujący o okolicznościach faktycznych i prawnych;