Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.492.2023.2.AP

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest:

–nieprawidłowe - w części dotyczącej możliwości ujęcia we wskaźniku nexus wydatków na klimator przenośny,

–prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – w dniach 5 i 31 stycznia 2024 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia (...) 2017 r. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01 Z).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). W latach 2019-2022 Wnioskodawca rozliczał się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, z zastosowaniem zasad ogólnych. Natomiast w roku 2023 Wnioskodawca rozlicza się z zastosowaniem ryczałtu ewidencjonowanego. W roku 2024 Wnioskodawca rozważa zmianę formy opodatkowania na podatek liniowy albo zasady ogólne (skalę podatkową).

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, Wnioskodawca od sierpnia 2018 r. świadczy usługi na rzecz Y GmbH z siedzibą w B. działającej przez Y GmbH Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oddział w Polsce, nr KRS: (...) (poprzednikiem prawnym związanym z Wnioskodawcą umową była Y S.A. z siedzibą w C., nr KRS: (...)) na podstawie umowy o współpracy. Umowa została zawarta w formie pisemnej. Wnioskodawca świadczy usługi na terenie Polski.

Na mocy przedmiotowej umowy, Wnioskodawcy powierzono do realizacji usługi informatyczne. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca świadczenia usług, może je realizować w siedzibie spółki, klienta lub we własnej siedzibie. Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem działalności, w tym ponosi odpowiedzialność za wszelkie skutki niewykonania lub nienależytego wykonania umowy zarówno wobec spółki, jak również wobec jej klientów. Powyższe potwierdza realizację usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, jednakże zespół z klientem ustala jakie są zamierzenia i na tej podstawie każdy z programistów (w tym Wnioskodawca) odpowiada za własne zadanie. Wnioskodawca w pierwszej kolejności bada temat — powierzony mu problem/zadanie i oczekiwany efekt, zastanawia się i wykonuje selekcję materiałów i technologii, po czym przystępuje do realizacji zadania. W efekcie prac Wnioskodawcy powstają programy komputerowe (nowe funkcjonalności), samoistne lub które później są implementowane do istniejącego oprogramowania.

Wnioskodawca pracuje nad projektem — aplikacją do obsługi robotów sprzątających na telefony z system (...) oraz (...). Wnioskodawca ulepsza i rozwija aplikację na telefony z systemem (...). Wnioskodawca tworzy i rozwija kod tej aplikacji (aplikacja, (...)”). Aplikacja jest pisana w języku (...). W ramach współpracy stron, Wnioskodawca wytworzył następujące funkcjonalności:

(...)

Wnioskodawca przy tworzeniu funkcjonalności korzysta/korzystał z technologii takich jak: (...) itp. Wnioskodawca stosował również obowiązujące w programowaniu wzorce projektowe, zasady czystej architektury, jeżeli chodzi o strukturę projektu (...).

Nadto narzędzia do kontroli wersji typu (...) do budowania aplikacji. Wnioskodawca do bieżącej pracy korzysta z (...) oraz narzędzi, które udostępnia.

Na potrzeby projektu Wnioskodawca zdobył wiedzę w zakresie:

–wzorców projektowych, od tych najbardziej standardowych, po bardziej skomplikowane ((...) i wiele innych);

–programowania obiektowego i jak korzystać z jego dobrodziejstw;

–języka (...), który od kilku lat jest głównym językiem programowania aplikacji (...) ;

–obsługi i parowania urządzeń bluetooth, co jest bardzo trudnym tematem, jeżeli chodzi o aplikacje mobilne;

–obsługi (...) SDK, czyli wszystkich rzeczy, które można robić i z których można korzystać dzięki aplikacji (...) ;

–jak budować aplikacje oraz udostępniać ją w sklepie (...) — Wnioskodawca był odpowiedzialny za skonfigurowanie tego w projekcie.

Efektem prac Wnioskodawcy są kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania, co w konsekwencji prowadziło/prowadzi do wytwarzania programów komputerowych lub ulepszania/rozwinięcia oprogramowania. Na skutek tworzenia nowych funkcjonalności — nowych programów komputerowych (pakietów kodów) oprogramowania są rozwijane/ulepszane.

Wnioskodawca nie był/nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiadał/nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z niego, jednakże każdorazowo Wnioskodawca był/jest właścicielem i twórcą nowych rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe były/są każdorazowo przenoszone na spółkę zgodnie z postanowieniami umowy. Wnioskodawca posiadał/posiada autorskie prawa majątkowe i osobiste do tworzonych programów komputerowych, w tym rozwinięć/ulepszeń.

Zgodnie z postanowieniami umowy spółka nabywa od Wnioskodawcy autorskie prawa majątkowe do utworów lub ich części powstałych na skutek realizacji umowy i następuje to z chwilą ich ustalenia. Nabycie autorskich praw majątkowych obejmuje pola eksploatacji wyraźnie wskazane w umowie. Wnioskodawca przenosi na spółkę, również wyłączne prawo zezwalania na korzystanie, rozporządzanie, tworzenie utworów zależnych. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na spółkę autorskich praw majątkowych jest ujęte w stawce wynagrodzenia za wykonanie usług. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie obliczane według stawki godzinowej.

Wnioskodawca każdorazowo określa, na podstawie prowadzonej przez siebie ewidencji, jaka część wynagrodzenia za świadczenie usług w danym miesiącu rozliczeniowym stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw własności intelektualnej do utworów (sprzedaż autorskich praw majątkowych do utworów). Wnioskodawca zatem skutecznie przenosił/przenosi na rzecz spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję wykonywanych przez niego prac, co pozwala na wyodrębnienie wynagrodzenia przypadającego na sprzedaż/przenoszenie praw. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także same czynności faktyczne stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były/są odbierane/przyjmowane przez spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje/istniała bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując z ww. spółką tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie ,,program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 PrAut wskazuje m.in. na ochronę ,,łączy”, przy czym termin ten należy utożsamia z interfejsami oprogramowania. Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności: nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (tak ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz red. prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021 wydanie 4). Nadto w objaśnieniach Ministerstwa do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania czy dokumentacja projektowa/techniczna rozumiana ja zestaw instrukcji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzy tak rozumiane programy komputerowe — kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z dokumentacją techniczną więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT).

Wnioskodawca tworzy bowiem kody źródłowe, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania. Jako programy komputerowe Wnioskodawca rozumie właśnie ww. kody źródłowe, interfejsy napisane przez niego składające się na określone moduły (pakiety) oprogramowania — nowe funkcjonalności, które są dostarczane spółce i do których Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa majątkowe i osobiste.

Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze zleceniodawcą były/są i będą nowe funkcjonalności - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową tj. programy komputerowe — utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem niniejszego wniosku.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla spółki. Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna i samodzielna działalność na potrzeby kontraktu zawartego ze spółką obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie.

Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Wnioskodawca nieustannie zdobywa i poszerza wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań, a to poprzez czytanie specjalistycznych książek, uczestnictwo w kursach stacjonarnych i online.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe, jak i rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również ww. dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na spółkę odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej ze spółką.

Wnioskodawca działalność opisaną we wniosku polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla spółki kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 2 domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT.

Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę, czy prowadzi prace rozwojowe czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi podatnika na pytanie, które de facto stanowi jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu. Zwrócić należy uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, tj. w wyroku w sprawie o sygn. akt Il FSK 2703/20 z dnia 9 września 2022 r., sąd wskazał, że organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych, o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową.

Tym samym Wnioskodawca niniejszym wnioskiem przedstawia jedynie fakty, których domaga się oceny przez organ w ramach przepisów podatkowych. Zamiarem Wnioskodawcy jest uzyskanie oceny czy podejmowana przez niego działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy, a opisane przez niego we wniosku.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowanego przez niego jako prace rozwojowe były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z rożnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań.

Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów — programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz spółki. Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze spółką, tj. od sierpnia 2018 r. i są one kontynuowane. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności danego oprogramowania. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwiniecie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: zbadanie problemu, planowanie rozwiązania i prac, implementacja prototypu, sprawdzenie prototypu, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.

Celem/celami jakie Wnioskodawca postawił/stawia sobie w zakresie tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania jest to, aby wytworzyć sprawnie działającą funkcjonalność (lub funkcjonalności), którą zamówiła spółka/klient, w pełni odpowiadającą jego potrzebom, zaprojektowaną i zaimplementowaną stricte pod danego klienta, odróżniającą się od gotowych rozwiązań na rynku. Rezultatem prac ma być funkcjonalność dobrej jakości, wydajna, użyteczna, utrzymalna, skalowalna i bezpieczna. Wnioskodawca zatem ma z góry ustalony rezultat swoich prac jakim jest konkretny program komputerowy, który ma działać w konkretny sposób i służyć konkretnym celom/odpowiadać na konkretne zapotrzebowania. Ten produkt jednak ma powstać poprzez zastosowanie nowych technologii i wykorzystania nowo zdobytej wiedzy. Finalnym celem jest wytworzenie innowacyjnego produktu, który jest/będzie efektem pracy twórczej, kreatywnej Wnioskodawcy. Wnioskodawca ustala harmonogramy prac z klientem/spółką. Prace planowane są na podstawie priorytetów oraz szacunków czasu, lub stopnia skomplikowania poszczególnych zadań.

W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony: produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu ze spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody, Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadającą przez niego wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności. Wnioskodawca w ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są i będą przenoszone na spółkę są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez niego kwalifikowanego IP.

Otrzymywane przez Wnioskodawcę przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem (zleceniodawcą). Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych, komercyjnych.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz spółki. W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz spółki, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił, m.in. wydatki takie jak:

1)wydatki na zakup sprzętu elektronicznego/komputerowego wraz z akcesoriami: (...) (karta sieciowa usb, do odbioru wifi), etui pancerne do telefonu (...) (służące zabezpieczeniu sprzętu), telefon (...) (służył Wnioskodawcy do odpalania aplikacji na telefonie podczas programowania), listwa zasilająca, klawiatura do komputera, komputer stacjonarny, zegarek (...) (potrzebny przy programowaniu aplikacji na zegarki), lampka biurkowa LED, kabel HDMI, dysk przenośny 1 TB, przejściówka na usb-c i ethernet do (...), (...) słuchawki bluetooth, myszka do komputera (...), telewizor (...) 55 cali, (...) (potrzebne do obsłużenia aplikacji na telewizorze), monitor (...) 32 cale, gramofon z funkcją wifi i bluetooth (służył do przesyłu dźwięku z aplikacji do gramofonu), dysk zew. (...), myszka (...), zegarek (...) szary, (służył do sprawdzania czy aplikacje (...) się z nim synchronizują);

2)wydatki na oprogramowanie: (...) (oprogramowanie do tworzenia muzyki oraz dźwięków, które Wnioskodawca wykorzystywał w programowaniu aplikacji muzycznej),

3)rower (...) (służył jako transport do siedziby JDG, do siedziby klienta),

4)klimator przenośny (...) (do siedziby Wnioskodawcy celem zapewnienia odpowiedniej temperatury do pracy i dla sprzętu, aby nie uległ przegrzaniu).

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla spółki - fizycznego wytwarzania na jego rzecz programów komputerowych i są one ponoszone na rzecz prac opisanych w niniejszym wniosku. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Powyżej Wnioskodawca wymienia jedynie te wydatki, co do których domaga się uzyskania oceny organu. Wszystkie wskazane we wniosku wydatki, których dotyczy pytania trzeciego były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy prawo o szkolnictwie wyższym (w całości albo w odpowiedniej części).

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej —programu komputerowego. Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe.

Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 PDOFizU, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomości.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze spółką uzyskane w latach 2019-2022 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Zleceniodawcą również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też w sytuacji zmiany formy opodatkowania na podatek liniowy albo zasady ogólne zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca ma świadomość, że w przypadku zmiany stanu faktycznego w przyszłości, interpretacja wydana na gruncie niniejszego wniosku nie będzie stanowiła dla niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze spółką (tj. od stycznia 2019 r.) i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.

Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. ,,Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Uzupełnienie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca we wniosku zaznaczył, iż dotyczy on zdarzeń przyszłych, gdyż Wnioskodawca dopiero zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania jakim jest ulga IP BOX. Wyjaśniając, wniosek złożony w niniejszej sprawie dotyczy lat podatkowych od 2019-2022, roku 2024 i następnych (przy założeniu zmiany formy opodatkowania od roku bieżącego na podatek liniowy lub zasady ogólne i przy założeniu, że stan faktyczny opisany we wniosku nie ulegnie zmianie).

W kontekście przedstawionego opisu stanu faktycznego pod pojęciem oprogramowanie należy rozumieć rozwijaną/ulepszaną przez Wnioskodawcę aplikację do obsługi robotów sprzątających na telefony z systemem (...) oraz na (...) (aplikacja „(...) ”), jak również wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, tj. nowe funkcjonalności tego oprogramowania opisane we wniosku. Wnioskodawca używa bowiem tych pojęć zamiennie. Jako program komputerowy/oprogramowanie Wnioskodawca rozumie każdy kod źródłowy, interfejs algorytm w językach oprogramowania składający się na tworzone przez Wnioskodawcę nowe funkcjonalności, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania.

Innowacyjność stworzonych/ulepszanych/rozwijanych programów polega na tym, iż odróżniają się one od produktów dostępnych na rynku, są rozwiązaniami nowymi, opracowanymi na innowacyjnych koncepcjach z zastosowaniem najnowocześniejszych narzędzi i technologii. Tworzone przez Wnioskodawcę funkcjonalności w poszczególnych okresach nie miały swoich odpowiedników.

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do oprogramowania (aplikacji do obsługi robotów sprzątających na telefony), którego dotyczy wniosek przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem jego intelektu. Wnioskodawca co do zasady w każdym przypadku przyjmując zadanie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ulepszeniu/rozwinięciu/zmodyfikowaniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) o innowacje zapoznaje się z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności, testuje je i następnie przekazuje kontrahentowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Oprogramowanie jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak aby było konkurencyjne i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem spółki/klientów spółki lub też naprawia błędny/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Oprogramowanie miało odpowiadać na potrzeby odbiorców końcowych, być im dedykowane i odróżniać się od innych rozwiązań gotowych i dostępnych na rynku. Oprogramowanie miało/ma w odpowiedni sposób sterować robotem sprzątającym. Jak to zostało wskazane we wniosku Wnioskodawca przy tworzeniu funkcjonalności korzysta/korzystał z technologii takich jak: (...) itp. Wnioskodawca stosował, również obowiązujące w programowaniu wzorce projektowe, zasady czystej architektury, jeżeli chodzi o strukturę projektu (...) go. Nadto narzędzia do kontroli wersji typu (...) do budowania aplikacji. Wnioskodawca do bieżącej pracy korzysta z (...) oraz narzędzi, które udostępnia. Na potrzeby projektu Wnioskodawca zdobył wiedzę w zakresie:

–wzorców projektowych, od tych najbardziej standardowych, po bardziej skomplikowane ((...) i wiele innych);

–programowania obiektowego i jak korzystać z jego dobrodziejstw;

–języka (...), który od kilku lat jest głównym językiem programowania aplikacji (...) ; obsługi i parowania urządzeń bluetooth, co jest bardzo trudnym tematem, jeżeli chodzi o aplikacje mobilne; obsługi (...) SDK, czyli wszystkich rzeczy, które można robić i z których można korzystać dzięki aplikacji (...) ;

–jak budować aplikacje oraz udostępniać ją w sklepie (...) – Wnioskodawca był odpowiedzialny za skonfigurowanie tego w projekcie.

Na moment przyjścia do projektu Wnioskodawca pracował w technologii dotyczącej baz danych i miał znikomą wiedzę w temacie (...) , jak i również programowania obiektowego. Wnioskodawca znał jedynie podstawy dotyczące funkcjonowania platformy (...) , jak i programowania obiektowego. We wcześniejszej swojej praktyce gospodarczej Wnioskodawca nie tworzył podobnych rozwiązań, dlatego też te tworzone w ramach opisanego projektu znacząco odróżniały się od rozwiązań z jego dotychczasowej praktyki gospodarczej.

Oprogramowanie po jego wytworzeniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy, albowiem Wnioskodawca zastosował technologie i narzędzia, takie jak: (...), itp. Wnioskodawca stosuje/stosował również obowiązujące w programowaniu wzorce projektowe, zasady czystej architektury, jeżeli chodzi o strukturę projektu (...). Nadto narzędzia do kontroli wersji typu (...) do budowania aplikacji. Wnioskodawca do bieżącej pracy korzysta z (...) oraz narzędzi, które udostępnia. Wnioskodawca wcześniej nie stosował tego typu rozwiązań.

Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy/rozwija/ulepsza oprogramowanie podejmowana jest w sposób zaplanowany i metodyczny według pewnego systemu z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że Wnioskodawca zaplanował i przeprowadził chociażby realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania), przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca działa w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny.

Na wstępie Wnioskodawca każdorazowo stawia sobie za cel wytworzenie sprawnej, prawidłowo działającej funkcjonalności, odpowiadającej na potrzeby odbiorcy, odróżniającej się od tych dostępnych na rynku, dobrej jakości i bezpiecznej, a która to funkcjonalność stanowi rozwinięcie/ulepszenie systemu (aplikacji).

Wnioskodawca wykonywał/wykonuje czynności w ramach własnej działalności gospodarczej, a więc w ramach własnych zasobów finansowych.

Wnioskodawca w poszczególnych latach osiągnął następujące cele (wytworzył następujące funkcjonalności):

W roku 2019:

(...)

W roku 2020:

(...)

W roku 2021:

(...)

W roku 2022:

(...)

Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu komputerowego i elektronicznego) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze). Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie.

Na lata 2019-2022 r. Wnioskodawca przyjął harmonogramy do wytworzenia następujących funkcjonalności:

(...)

Poszczególne funkcjonalności powstawały w konkretnych latach opisanych powyżej. Natomiast na rok 2024 i dalsze przyjęto następujące plany/harmonogramy w zakresie dalszego rozwijania oprogramowania i wprowadzenia nowego produktu odkurzającego oraz obsługa jego nowych funkcjonalności takich jak:

(...)

Wnioskodawca zdobył wiedzę w zakresie:

–wzorców projektowych, od tych najbardziej standardowych, po bardziej skomplikowane ((...) i wiele innych);

–programowania obiektowego i jak korzystać z jego dobrodziejstw;

–języka (...), który od kilku lat jest głównym językiem programowania aplikacji (...) ;

–obsługi i parowania urządzeń bluetooth, co jest bardzo trudnym tematem, jeżeli chodzi o aplikacje mobilne;

–obsługi (...) go SDK, czyli wszystkich rzeczy, które można robić i z których można korzystać dzięki aplikacji (...) ;

–jak budować aplikacje oraz udostępniać ją w sklepie (...) – Wnioskodawca był odpowiedzialny za skonfigurowanie tego w projekcie.

Wiedza ta była i jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do pracy nad oprogramowaniem opisanym we wniosku. Na moment przyjścia do projektu Wnioskodawca pracował w technologii dotyczącej baz danych i miał znikomą wiedzę w temacie (...) , jak i również programowania obiektowego. Wnioskodawca znał jedynie podstawy dotyczące funkcjonowania platformy (...) , jak i programowania obiektowego. Wnioskodawca przy tworzeniu funkcjonalności korzysta/korzystał z technologii takich jak: (...) itp. Wnioskodawca stosował, również obowiązujące w programowaniu wzorce projektowe, zasady czystej architektury, jeżeli chodzi o strukturę projektu (...) go. Nadto narzędzia do kontroli wersji typu (...) do budowania aplikacji. Wnioskodawca do bieżącej pracy korzysta z (...) oraz narzędzi, które udostępnia. Te nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących zarówno w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i na rynku.

Wcześniej Wnioskodawca pracował w technologii dotyczącej baz danych i pracował nad aplikacja mobilną dotyczącą ubezpieczeń dla klienta z G.. Wnioskodawca odpowiadał za:

–dbanie o jakość i funkcjonalność bazy danych dla tej aplikacji;

–wdrażanie nowych tabel danych, nowych produktów ubezpieczeniowych wraz z ich konfiguracją;

–tworzenie form dla ubezpieczycieli dot. nowych produktów ubezpieczeniowych;

–naprawa bazy danych.

Produkty Wnioskodawcy były oparte na rozwiązaniach i technologiach dotyczących baz danych. Wnioskodawca wykorzystywał narzędzia takie jak: (...).

Wnioskodawca zaplanował wytworzenie poszczególnych funkcjonalności oprogramowania opisanych we wniosku na podstawie przyjętych harmonogramów, co doprowadziło do ich powstania w poszczególnych latach.

Wnioskodawca każdorazowo podejmował/podejmuje czynności takie jak zbadanie problemu, planowanie rozwiązania i prac, dobranie technologii i narzędzi, implementacja prototypu, sprawdzenie prototypu, implementacja rozwiązania właściwego, testowanie, dostrajanie/ulepszanie rozwiązania właściwego.

Efektem działań jest nowe, rozwinięte i ulepszone oprogramowanie opisane we wniosku o funkcjonalności/efekty działań Wnioskodawcy.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa „oprogramowaniem” wytwarzane/rozwijane/ulepszane dla spółki zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez spółkę.

Wnioskodawca samodzielnie i w ramach swojej działalności gospodarczej tworzy rozwinięcia, ulepszenia oprogramowania, tj. nowe programy komputerowe – nowe funkcjonalności (moduły oprogramowania). Dzieje się to niezależnie od prac innych członków zespołu, którzy odpowiadają za inne zadania, czy wytworzenie innych funkcjonalności.

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tworzonych przez niego samodzielnie rozwiązań, tj. nowych funkcjonalności, które następnie są przenoszone na spółkę, a rozwiązanie implementowane do istniejącego systemu/aplikacji.

Współpraca w ramach zespołu odbywa się na zasadach, że każdy z członków zespołu (w tym Wnioskodawca) po ustaleniach ma przydzielone zadanie (np. na podstawie wyboru, kompetencji, umiejętności) i samodzielnie je realizuje. Zadania są wybierane przez programistów, albo przydzielane przez menagera projektu. Każdemu z programistów, w tym Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do tworzonych rozwiązań, które następnie są przenoszone na spółkę (na mocy indywidualnie zawartych z tą spółką umów).

Tworzone przez Wnioskodawcę funkcjonalności – programy komputerowe (moduły oprogramowania, które dzięki nim jest ulepszane, rozwijane) podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania/przeniesienia prawa majątkowego do wytworzonych przez niego funkcjonalności na spółkę, na podstawie indywidualnie zawartej przez niego umowy ze spółką. Wnioskodawca przenosząc prawa na spółkę nie staje się współwłaścicielem całej aplikacji.

Wnioskodawca przede wszystkim wykonuje prace nakierowane na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów. Prace Wnioskodawcy mają charakter prac empirycznych lub teoretycznych dla celów zdobycia nowej wiedzy, jednakże tworzone są produkty do zastosowania komercyjnego, gdyż ich produkcja do celów wyłącznie demonstracyjnych i walidacyjnych byłaby zbyt kosztowna.

Efekty pracy Wnioskodawcy w każdym przypadku zarówno tworzenia, ulepszania i rozwijania utworów są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

,,Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia/rozwijania/ulepszania utworów) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca nie otrzymywał/nie będzie otrzymywać wynagrodzenia wyłącznie z tytułu przenoszenia na spółkę praw do programu komputerowego.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu prac programistycznych polegających na tworzeniu/rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania i z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych.

„Dokumentacja techniczna/projektowa” jest nierozerwalnie związana z wytwarzanym przez Wnioskodawcę oprogramowaniem.

Wnioskodawca wskazał, że „dokumentacja techniczna/projektowa” obejmuje przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, których charakter jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

„Dokumentacja techniczna/projektowa” obejmuje instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałyby przekształcić je do postaci kodu źródłowego.

W ramach projektów Wnioskodawcy powstały instrukcje komend adresowanych do komputera.

Wnioskodawca opisując dokumentację ma na myśli dokumentację techniczną, zestaw instrukcji dla komputera pozwalających przekształcić ją do postaci kodu źródłowego i jako taka dokumentacja korzysta z ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zakupione oprogramowanie Native Instruments było używane jako narzędzie do tworzenia oprogramowania opisanego we wniosku. Program został zakupiony w celu tworzenia opisanych we wniosku programów komputerowych. Przedmiotem zapytania we wniosku jest czy taki wydatek jako wydatek na narzędzie do bezpośredniego wytwarzania programów komputerowych może stanowić koszt, o którym mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust.4 ustawy o PIT. Nabycie oprogramowania Native Instruments nastąpiło od podmiotu niepowiązanego.

Wnioskodawca wymienił jedynie te wydatki, co do których ma wątpliwość interpretacyjną i tylko w zakresie tych wymienionych we wniosku domaga się odpowiedzi od organu.

Wnioskodawca wskazuje na bezpośredni i funkcjonalny związek wydatków wymienionych we wniosku z pracami dotyczącymi wytwarzania/rozwijania/ulepszania oprogramowania:

2)wydatki na oprogramowanie: (...) (oprogramowanie do tworzenia muzyki oraz dźwięków, które Wnioskodawca wykorzystywał w programowaniu aplikacji muzycznej),

3)rower (...) (służył jako transport do siedziby JDG, do siedziby klienta),

4)klimator przenośny (...) (do siedziby Wnioskodawcy celem zapewnienia odpowiedniej temperatury do pracy i dla sprzętu, aby nie uległ przegrzaniu).

Wnioskodawca wskazał, że :

1)telewizor służył do prezentacji multimedialnych, instalowania aplikacji na (...) , a także jako zapasowy kolejny monitor do pracy (wiele razy sytuacja projektowa wymagała żeby coś było sprawdzane na kilku albo nawet kilkunastu urządzeniach naraz, i trudno to pomieścić nawet na dużym monitorze);

2)gramofon z funkcją bluetooth - był wykorzystywany do testowania funkcji audio robota sprzątającego, ale też jako urządzenie wyposażone w funkcje (...) (urządzenie do przesyłania strumieniowego (streamingu) mediów, stworzone przez firmę (...); pozwala ono na bezprzewodowe przesyłanie treści multimedialnych, takich jak filmy, muzyka, zdjęcia oraz inne aplikacje i gry, z urządzenia mobilnego (smartfona, tabletu) lub komputera bezpośrednio na telewizor) w celu sprawdzenia jak aplikacja się przesyła do zewnętrznych urządzeń;

3)zegarek - używanie funkcji bluetooth do łączenia zegarka z odkurzaczem, również wyposażonym w funkcję bluetooth o nazwie (...), nad którym Wnioskodawca pracował w aplikacji (...) , a później przesyłanie danych z zegarka do aplikacji, między innymi o efektywności sprzątania, czasu sprzątania, spalonych dzięki temu kalorii.

Żadne z wymienionych wydatków nie stanowią środków trwałych.

Wnioskodawca zamierza uzyskać interpretację od organu dotycząca lat podatkowych 2019-2022 (stanów faktycznych) i roku 2024 i następnych (zdarzeń przyszłych).

Pana pytania

1.Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę)?

3.Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2019-2022 i w latach następnych (przy założeniu zmiany formy opodatkowania na podatek liniowy albo zasady ogólne)?

4.Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 1

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego.

W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (s.37,https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy, więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego. Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na zleceniodawcę). Tym samym efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 2

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

– Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

– Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie przez niego stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w latach 2019-2022 i w latach następnych (przy założeniu zmiany formy opodatkowania na podatek liniowy albo zasady ogólne).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach (interpretacja z dnia 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ, z dnia 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0112-KDWL.4011.428.2022.2.AK, z dnia 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0115-KDIT1.4011.117.2022.2.MK, z dnia 8 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.118.2022.2.JJ).

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Przedmiotowe części oprogramowania tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe – kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajdują się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Zleceniodawcą i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy – osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej. Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze spółką w latach następnych, albowiem Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Odpowiedź (stanowisko) na pytanie nr 4

Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak:

2)wydatki na oprogramowanie: (...) (oprogramowanie do tworzenia muzyki oraz dźwięków, które Wnioskodawca wykorzystywał w programowaniu aplikacji muzycznej),

3)rower (...) (służył jako transport do siedziby JDG, do siedziby klienta),

4)klimator przenośny (...) (do siedziby Wnioskodawcy celem zapewnienia odpowiedniej temperatury do pracy i dla sprzętu, aby nie uległ przegrzaniu).

Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają/będą miały bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej świadczy Pan usługi na rzecz spółki, na podstawie umowy o współpracy.

Pracuje Pan nad projektem - aplikacją do obsługi robotów sprzątających na telefony z system (...) oraz (...). Ulepsza i rozwija Pan aplikację na telefony z systemem (...). Tworzy i rozwija Pan kod tej aplikacji (aplikacja ,(...) ”). Aplikacja jest pisana w języku (...). W ramach współpracy stron, wytworzył Pan następujące funkcjonalności:

(...)

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Wskazał Pan, że innowacyjność stworzonych/ulepszanych/rozwijanych programów polega na tym, iż odróżniają się one od produktów dostępnych na rynku, są rozwiązaniami nowymi, opracowanymi na innowacyjnych koncepcjach z zastosowaniem najnowocześniejszych narzędzi i technologii. Tworzone funkcjonalności w poszczególnych okresach nie miały swoich odpowiedników. Na skutek Pana działań podejmowanych w kierunku tworzenia/rozwijania powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności tego oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem Pana działalności oraz wytworem jego intelektu. Oprogramowanie jest nieustannie rozwijane o nowe funkcjonalności tak aby było konkurencyjne i odróżniało się od rozwiązań dostępnych na rynku. Tworząc/rozwijając/ulepszając oprogramowanie zapoznaje się Pan z istniejącym systemem, bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem spółki/klientów spółki lub też naprawia błędny/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Oprogramowanie po jego wytworzeniu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana, albowiem zastosował technologie i narzędzia takie jak (...) itp. Stosuje/stosował Pan również obowiązujące w programowaniu wzorce projektowe, zasady czystej architektury, jeżeli chodzi o strukturę projektu (...) go. Nadto narzędzia do kontroli wersji typu (...) do budowania aplikacji. Wcześniej nie stosował Pan tego typu rozwiązań.

Efekty Pana pracy, które nazywa „Oprogramowaniem” wytwarzane/rozwijane/ulepszane dla spółki zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez spółkę.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalności w ramach, której tworzy/rozwija/ulepsza oprogramowanie podejmowana jest w sposób zaplanowany i metodyczny według pewnego systemu z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych działań polega na tym, że zaplanował i przeprowadził Pan realizację modułów/nowych funkcjonalności oprogramowania (rozwinięć oprogramowania), przyjmując wcześniej określone cele do osiągnięcia – mając na uwadze zapotrzebowania spółki/odbiorców końcowych, harmonogram i zasoby. Działa Pan w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany a przy tym regularny.

Wskazał Pan, że każdorazowo stawia sobie za cel wytworzenie sprawnej, prawidłowo działającej funkcjonalności, odpowiadającej na potrzeby odbiorcy, odróżniającej się od tych dostępnych na rynku, dobrej jakości i bezpiecznej, a która to funkcjonalność stanowi rozwinięcie/ulepszenie systemu (aplikacji). Zaplanował Pan wytworzenie poszczególnych funkcjonalności oprogramowania na podstawie przyjętych harmonogramów, co doprowadziło do ich powstania w poszczególnych latach.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że zdobył Pan wiedzę w zakresie wzorców projektowych, od tych najbardziej standardowych, po bardziej skomplikowane (...). Wiedza ta była i jest wykorzystywana przez Pana do pracy nad oprogramowaniem.

Przy tworzeniu funkcjonalności korzysta/korzystał Pan z technologii takich jak: (...), itp. Stosował Pan, również obowiązujące w programowaniu wzorce projektowe, zasady czystej architektury, jeżeli chodzi o strukturę projektu (...) go. Ponadto korzystał Pan z narzędzi do kontroli wersji typu (...) do budowania aplikacji. Do bieżącej pracy korzysta Pan z (...) oraz narzędzi, które udostępnia. Te nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących zarówno w Pana praktyce gospodarczej i na rynku.

Pana produkty były oparte na rozwiązaniach i technologiach dotyczących baz danych. Wykorzystywał Pan narzędzia takie jak: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty Pana samodzielnej działalności (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pana czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania.

Jak wcześniej wskazano, wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Pana oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy, rozwija oraz ulepsza Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że efekty Pana pracy w każdym przypadku są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przeniesienie majątkowych praw autorskich do programu komputerowego, każdorazowo następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych. Ponadto z treści wniosku wynika, że od stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w latach 2019-2022 oraz od roku 2024 i latach kolejnych, jeżeli nie ulegnie zmianie przedstawiony stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa (przy założeniu zmiany formy opodatkowania na podatek linowy albo zasady ogólne).

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

–wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu, że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

Analiza ponoszonych wydatków prowadzi do wniosku, że nie może Pan uznać wydatku poniesionego na klimator przenośny za koszt prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy, zgodnie bowiem z cytowanym art. 30ca ust. 5 ustawy, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku Nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ustawodawca nie wprowadził katalogu zamkniętego na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”.

Wskazać należy, że wydatek typu klimator przenośny wprawdzie zapewnia odpowiednie przygotowanie miejsca pracy, wpływa na komfort pracy i zapewnia Panu prowadzenie działalności w dogodnych warunkach, to jednakże, kierując się treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatku tego nie można uznać za koszt faktycznie poniesiony na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Trudno racjonalnie stwierdzić, że ww. wydatek jest wprost związany z wytworzeniem lub rozwinięciem oprogramowania. Z opisanych we wniosku i uzupełnieniu okoliczności nie wynika, aby koszt ten pozostawał w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP.

Pozostałe wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy, o ile faktycznie – ja wskazał Pan we wniosku – stanowią koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służą bezpośrednio prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem jest powstanie kwalifikowanego IP.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

–stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

–zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Pana. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Co daje cost-segregation w wycenie wartości początkowej instalacji fotowoltaicznej

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.492.2023.2.AP