Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2023 r., sygn. I SA/Wr 509/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek Sędziowie: Sędzia WSA Jarosław Horobiowski Asesor WSA Marta Pawłowska (spr.) Protokolant: Magdalena Rogalewicz po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 20 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 12 kwietnia 2023 r. nr 0201-IEW2.4120.17.2022.AR/2023 w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności podatkowej członka zarządu za zaległości spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz odsetek stałych od niezapłaconej w terminie zaliczki za IV kwartał 2016 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu na rzecz skarżącego kwotę 957 (dziewięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi A. M. (dalej jako: Strona, Odpowiadający, Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako: DIAS, Organ odwoławczy) z 12 kwietnia 2023 r. nr 0201-IEW2-4120.17.2022.AR/2023, decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Krzyki (dalej jako NUS, Organ I instancji) z 7 listopada 2022 r. nr 0225-SEW.4120.9.2022 - orzekającą o odpowiedzialności Strony za zaległości I. Sp. z o.o. (dalej jako Spółka) z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r. w kwocie 48 820,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi następnego dnia po upływie terminu płatności podatku w kwocie 24 933,00 zł oraz z tytułu odsetek od niezapłaconej w terminie zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za IV kwartał 2016 r. w kwocie 175 zł, utrzymał w mocy.

Jak wynika z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt administracyjnych, w konsekwencji przeprowadzonego postępowania, wszczętego postanowieniem z dnia 22.04.2022 r., NUS poczynił ustalenia w zakresie przesłanek pozytywnych jak i negatywnych odpowiedzialności Strony (art. 116 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.) – dalej jako o.p.). Organ I instancji wskazał na złożenie przez Spółkę zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, za rok podatkowy 2016 wskazując podatek należny w wysokości 48 820 zł. Zaliczkę za IV kwartał 2026 r. wykazano w kwocie 11 396 zł. Od nieuregulowanej w terminie zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych powstały odsetki stałe w wysokości 175 zł., które nie zostały opłacone ani wyegzekwowane, mimo dwukrotnego wszczynania wobec Spółki postępowania egzekucyjnego. Stwierdzając istnienie przesłanki bezskuteczności postępowania egzekucyjnego NUS oparł się na efektach podjętych wobec Spółki czynności (zajęcia wierzytelności z rachunków bankowych, innych wierzytelności, weryfikowanie danych o ruchomościach/nieruchomościach, weryfikacji adresu rejestracyjnego, rozliczeń podatkowych, wezwania o oświadczenie o posiadanym majątku) w ramach pierwszego postępowania egzekucyjnego. W wyniku jego przeprowadzenia uzyskano wyłącznie 3.847,86 zł, a - przy braku innych składników majątkowych - postanowieniem z dnia 11.03.2022 nr 0225-SEE.711.270.2022 umorzono postępowanie egzekucyjne, jako bezskuteczne. Ponowne wszczęcie postępowania egzekucyjnego związane było z realizacja zajęcia wierzytelności Spółki w D. Sp. z o.o. w kwocie 3.717,66 zł, i obejmowało również zajęcia w podmiotach: C. Sp. z o.o., I.(1) S.A. oraz M. G. Egzekucja ta została umorzona w dniu 11 marca 2022 r., albowiem - poza wymienioną kwotą - zajęcia okazały się bezskuteczne. Wykazując przesłankę odpowiedzialności w postaci pełnienia przez Stronę funkcji członka zarządu Spółki w okresie, gdy upływał termin płatności zobowiązań objętych postępowaniem NUS wskazał, że skarżący pełnił funkcję prezesa Spółki od dnia jej założenia, tj. od dnia 29 stycznia 2014 r., do dnia 24 maja 2017 r., w którym to dniu Skarżący złożył rezygnację z jej pełnienia, natomiast terminy płatności należności przypadały w niniejszej sprawie na odpowiednio 31 marca 2017 r. i 20 stycznia 2017 r.