Wyrok WSA w Krakowie z dnia 30 listopada 2023 r., sygn. I SA/Kr 987/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesław Kuśnierz Sędziowie: WSA Paweł Dąbek (spr.) WSA Michał Niedźwiedź po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym (w trybie uproszczonym) w dniu 30 listopada 2023 r. sprawy ze skargi W. W. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2023 r. nr 0115-KDST2-1.4011.137.2023.3.RH w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie go poprzedzające, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz W. W. kwotę 597 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 25 sierpnia 2023 r. znak: 0115-KDST2-1- 4011.137.2023. 3.RH Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) utrzymał w mocy postanowienie własne z 23 czerwca 2023 r., znak 0115-KDST2-1-4011.137.2023.2.AP o pozostawieniu bez rozpatrzenia wniosku W.W. (dalej: Skarżący) o wydanie interpretacji indywidualnej.

Rozstrzygnięcia te zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Skarżący wskazał, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i głównym przedmiotem jego działalności od samego początku jest wytwarzanie programów komputerowych. Realizuje on projekty programistyczne począwszy od etapu analizy potrzeb kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia w modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia programistyczne nie są wykonywane pod kierownictwem kontrahenta, a Skarżący ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, nie jest też związany sztywnymi godzinami pracy. Ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje jednak możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia z kontrahentem. Skarżący ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. Skarżący zlecenia na rzecz kontrahentów realizuje na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych. Na potrzeby opisu stanu faktycznego Skarżący podzielił swoją działalność na poszczególne etapy, które opisał szczegółowo we wniosku (planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania; praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja; integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu). Skarżący opisał również w jaki sposób realizuje zlecenia programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, podniósł że w wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2509 - dalej: u.p.a.) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Wedle Skarżącego każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 u.p.a. Skarżący wskazał, że wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Skarżący nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Skarżący zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego systemów i aplikacji. Wytwarzane oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. Skarżący w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Skarżącego, jak i kontrahenta, na rzecz którego są realizowane zlecenia programistyczne. Skarżący w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe programy komputerowe na rzecz danego kontrahenta, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez niego wytworzony. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego kontrahenta powoduje stworzenie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Skarżący nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, co wynika z faktu, że jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Czynności wykonywane przez niego nie są projektami powtarzalnymi - każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Umowy zawarte z danym kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie - otrzymywane należności będą przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Skarżącego w prace nad określonym programem komputerowym. Wydatkami jakie ponosi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów są: koszt usługi księgowej, koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego; koszty związane z wyjazdami służbowymi oraz udziałem w szkoleniach i konferencjach.