Postanowienie SN z dnia 11 stycznia 2024 r., sygn. III USK 101/23
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Romuald Dalewski
w sprawie z odwołania K. w R.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Rzeszowie
z udziałem S. C., A. K., J. K., P. K., B. K., A. L.
o składki ubezpieczeniowe,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 11 stycznia 2024 r.,
na skutek skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. akt III AUa 917/21,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
2. nie obciąża odwołującego się Szpitala kosztami pełnomocnika organu rentowego w postępowaniu kasacyjnym.
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych odział w Rzeszowie decyzjami z 10 i 11 czerwca 2018 r., wydanymi z urzędu, powołując się na przepisy art. 83 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 4 pkt 2 lit. a, art. 8 ust. 1 i 2a, art. 18 ust. 1a i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz przepisy art. 79 ust. 1 i art. 81 ust. 1, 5 i 6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, stwierdził wysokość podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne dla: S. C. za okres od września 2015 r. do grudnia 2015 r., J. K. za okres od sierpnia 2013 r. do czerwca 2014 r., B. K. za okres od czerwca 2013 r. do grudnia 2015 r., P. K. za okres od sierpnia 2013 r. do sierpnia 2014 r., A. L. za okres od czerwca 2013 r. do grudnia 2015 r., A. K. za okres od grudnia 2014 r. do lipca 2015 r., z tytułu zatrudnienia u płatnika składek K. w R.
Wyrokiem z 7 października 2021 r., Sąd Okręgowy w Rzeszowie w pkt. I oddalił odwołania i w pkt II orzekł o kosztach postępowania.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że w świetle art. 8 ust. 2a ustawy systemowej, pracodawca, którego pracownik wykonuje na jego rzecz pracę w ramach umowy o dzieło lub zlecenia zawartej z osobą trzecią, jest płatnikiem składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowne, chorobowe i wypadkowe z tytułu tej umowy. Pogląd ten jest utrwalony w orzecznictwie. W przedmiotowej sprawie ubezpieczeni wykonywali te same zadania zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i umów o świadczenie usług zdrowotnych, a beneficjentem czynności wykonywanych przez nich był Szpital. Co istotne, praca ta była wykonywana osobiście, z wyłączeniem możliwości powierzenia jej osobie trzeciej, w miejscu wynikającym z umowy o pracę, na sprzęcie i materiałach płatnika i przy udziale jego personelu. Nie bez znaczenie pozostaje również przepływ środków finansowych wynagrodzenia za wykonane usługi. Z punku widzenia przepływów finansowych, to pracodawca przekazuje osobie trzeciej środki na sfinansowanie określonego zadania, stanowiącego przedmiot swojej własnej działalności, a osoba trzecia, wywiązując się z przyjętego zobowiązania, zatrudnia pracowników pracodawcy. Tym samym, nie można przyjąć, aby pracodawcy nie obciążały skutki finansowe w postaci obowiązku częściowego pokrycia z własnych środków kosztów składek na obowiązkowe ubezpieczenia pracownika, wynikające z korzystania z efektów pracy świadczonej na rzecz pracodawcy w ramach dodatkowej umowy cywilnoprawnej zawartej z pośrednikiem.