Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.864.2023.3.KF

Ustalenie obowiązku podatkowego (praca zdalna na rzecz polskiego pracodawcy z terytorium Cypru).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 26 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia obowiązku podatkowego w Polsce w związku z wykonywaniem pracy zdalnie z terytorium Cypru. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 26 stycznia 2024 r. (wpływ 28 stycznia 2023 r.) oraz pismem z 26 stycznia 2024 r. (wpływ 31 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zamierza Pani tymczasowo przebywać na terenie Cypru Południowego – Państwa Cypr (UE) oraz wykonywać w tym czasie pracę zdalną.

Poniżej przedstawia Pani swoją obecną sytuację oraz warunki zatrudnienia:

·Od 6 lat jest Pani zatrudniona w Polsce na pełen etat, na umowie o pracę na czas nieokreślony.

·Pani pracodawca ma siedzibę w Polsce, nie ma siedziby na terenie Cypru Południowego – Państwa Cypr (UE).

·Pracodawca nie deleguje Pani na teren Cypru Południowego – Państwa Cypr (UE), chęć pobytu w Państwie Cypr jest całkowicie Pani inicjatywą.

·Posiada Pani w Polsce rodzinę, przyjaciół, zarejestrowany samochód oraz konto bankowe, na które przelewana jest comiesięczna pensja.

·Jest Pani i pozostanie zameldowana w Polsce.

·Nie planuje Pani podejmować pracy o charakterze zarobkowym w Państwie Cypr.

·Ma Pani zamiar wrócić do Polski przed upływem 183 dni.

·Ma Pani zamiar skorzystać z ubezpieczenia NFZ na podstawie wniosku US-4 (Wniosek o wydanie zaświadczenia A1 dla osoby wykonującej pracę najemną w dwóch lub więcej państwach członkowskich UE, EOG lub Szwajcarii (art. 13 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004)).

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Świadczenie pracy dla swojego pracodawcy pragnie Pani kontynuować w okresie od 1 września 2024 r. do 28 lutego 2025 r., z miejsca pobytu Państwa Cypr (UE). Z powyższego wynika, że wniosek dotyczy roku podatkowego (rozliczenia podatkowego) 2024 – 122 dni pobytu oraz 2025 – 59 dni pobytu. Natomiast świadczenie pracy w pozostałej części roku 2024 i 2025 nastąpi z miejsca pobytu w Polsce.

Na terytorium Polski w 2024 r. będzie Pani przebywała i świadczyła pracę przez 244 dni, a w 2025 r. przez 306 dni.

W roku podatkowym 2024 i 2025 Pani ośrodek interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) będzie znajdował się w Polsce. Świadczyć może o tym to, że Pani rodzice, kilku przyjaciół zamieszkują w Polsce. Od ponad 6 lat jest Pani zatrudniona w Polsce na pełen etat, na umowie o pracę na czas nieokreślony. Źródło dochodów z umowy o pracę będzie pochodziło od pracodawcy mającego siedzibę w Polsce. Wynagrodzenie z umowy o pracę, pracodawca przekazuje na Pani konto bankowe, banku mającego siedzibę w Polsce. Pani związek z Polską ugruntowują powiązania ekonomiczne. Położenia majątku, który Pani posiada, m.in. 3 samochody, udziały w nieruchomościach gruntowych o nr KW: (…), a także udział w lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość (…), znajdują się w Polsce.

Według prawa cypryjskiego nie podlega tam Pani opodatkowaniu, gdyż nie może być Pani traktowana jak rezydent podatkowy.

Wyjaśnia Pani, że po 90 dniach przebywania na Cyprze będzie Pani miała obowiązek zgłosić się do biura Urzędu Imigracyjnego i złożyć wniosek o rejestrację swojego pobytu.

Państwo Cypr definiuje dwie zasady, które określają w jakich sytuacjach staje się rezydentem podatkowym „Zasada 60-dni” i „Zasada 183-dni”, obie określają kiedy dana osoba staje się rezydentem podatkowym. Nie kwalifikuje się Pani pod zasadę 60-dni, kwalifikuje się Pani jednak pod zasadę 183-dni, znaczy to, że po upływie 183 dni w Państwie Cypr stanie się Pani rezydentem podatkowym Cypru.

Uwzględniając wcześniejsze wyjaśnienia, Pani pobyt w państwie Cypr w 2024 r. będzie wynosił 122 dni, a w 2025 r. 59 dni. Jak wynika z powyższych wyjaśnień w żadnym z tych okresów podatkowych nie kwalifikuje się Pani w państwie Cypr jako rezydent podatkowy.

Nie będzie Pani przebywała na terytorium Cypru przez okres/okresy przekraczające 183 dni w roku podatkowym 2024, ani w roku podatkowym 2025.

Pani pracodawca nie posiada na terytorium Cypru zakładu pracy, stałej placówki, ani siedziby.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie Pani posiadać nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce?

Czy uzyskane przez Panią przychody z pracy wykonywanej zdalnie z terytorium Cypru będą opodatkowane w Polsce?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pani ocenie, zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

1a. Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Z uwagi na wykorzystanie przez ustawodawcę spójnika „lub” pomiędzy warunkami, należy je analizować rozłącznie. Potwierdza to m.in. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 7 grudnia 2012 r. (sygn. IPTPB2/415-650/11-4/MP).

Jak Pani wyjaśniła, Pani ośrodek interesów życiowych w roku podatkowym 2024 i 2025 będzie w Polsce. Jednocześnie na terytorium Polski w 2024 r. będzie Pani przebywała i świadczyła pracę przez 244 dni, a w 2025 r. przez 306 dni.

Z powyższego wynika, że spełnia Pani oba kryteria, jakie powinny być zrealizowane w celu uznania, że osoba fizyczna posiada na terytorium Polski miejsce zamieszkania. Podobne kryteria występują także w uregulowaniach dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w innych krajach oraz w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dlatego też należy uznać, że dochody z umowy o pracę realizowanej zdalnie z terytorium Cypru, podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie wyżej przywołanego przepisu.

W związku z opisanym faktem, że w okresie pobytu na Cyprze w latach 2024 i 2025 nie uzyska Pani statusu rezydenta cypryjskiego, Pani dochody w całości i tylko podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustaw:

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/ klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Jak wynika z informacji przedstawionych we wniosku, Pani ośrodek interesów życiowych w roku podatkowym 2024 i 2025 będzie znajdował się w Polsce. Jednocześnie na terytorium Polski w 2024 r. będzie Pani przebywała i świadczyła pracę przez 244 dni, a w 2025 r. przez 306 dni. Zatem Pani pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w każdym z tych lat przekroczy 183 dni.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że spełnia Pani warunki, określone w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalające uznać, że w 2024 r. i 2025 r. będzie Pani posiadała w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych, a zatem będzie Pani podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Mając na uwadze, że w okresie od 1 września 2024 r. do 28 lutego 2025 r. zamierza Pani wykonywać pracę dla swojego pracodawcy zdalnie z terytorium Cypru należy odnieść się do przepisów umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie, z dnia 4 czerwca 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 117 poz. 523).

Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 ww. umowy:

W myśl art. 15 ust. 1 ww. umowy:

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. umowy:

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy polsko-cypryjskiej, wynagrodzenie pracownika mającego miejsce zamieszkania na terenie Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Cypru. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno na Cyprze, jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Pierwszeństwo w opodatkowaniu dochodów z pracy najemnej ma zawsze to państwo, w którym praca jest wykonywana. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać natomiast zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Natomiast art. 15 ust. 2 ww. umowy określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracownika podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, że wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 omawianej umowy, czyli w państwie miejsca zamieszkania podatnika (w Polsce) oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana (na Cyprze).

Zgodnie z pierwszym warunkiem, określonym w art. 15 ust. 2 pkt a polsko-cypryjskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, odbiorca winien przebywać w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym. Warunek ten należy interpretować zgodnie z Komentarzem do art. 15 Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku (OECD). Pkt 5 Komentarza do art. 15 ust. 2 stwierdza, że przy obliczaniu 183 dni stosuje się metodę określającą „dni fizycznej obecności”. W ramach tej metody każda część dnia, nawet bardzo krótka, spędzona przez podatnika w danym państwie, liczy się jako dzień obecności w tym państwie przy obliczaniu okresu 183 dni. Natomiast pojęcie „w okresie dwunastu miesięcy, rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym” użyte w art. 15 ust. 2 pkt a tejże umowy, zgodnie z ww. Komentarzem oznacza, że należy brać pod uwagę wszystkie możliwe kolejne dwunastomiesięczne okresy, nawet okresy, które, do pewnego stopnia, pokrywają się z innymi. Oznacza to, że jeżeli na pobyt danej osoby w drugim państwie składa się kilka okresów, wtedy do ustalenia dni pobytu w tym państwie uwzględnia się wszystkie wcześniejsze okresy pobytu w dwunastomiesięcznym okresie. W celu ustalenia, czy pobyt pracownika w drugim państwie łącznie nie przekroczył 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym należy wziąć pod uwagę okres dwunastu miesięcy liczony „do przodu” od dnia przybycia pracownika do drugiego państwa, a także okres dwunastu miesięcy liczony „wstecz” od dnia wyjazdu tego pracownika z drugiego państwa.

Drugi warunek określony w art. 15 ust. 2 pkt b polsko-cypryjskiej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania wskazuje, że wynagrodzenie musi być wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie (na Cyprze) miejsca zamieszkania lub siedziby.

Z kolei zgodnie z trzecim warunkiem określonym w art. 15 ust. 2 pkt c polsko-cypryjskiej umowy, wynagrodzenie nie może być ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie, tj. na Cyprze. W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy:

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. umowy:

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Pani pracodawca nie posiada miejsca zamieszkania lub siedziby na Cyprze. Nie posiadacie również na terytorium Cypru zakładu w rozumieniu art. 5 umowy polsko-cypryjskiej. Zamierza Pani przebywać i wykonywać pracę zdalnie z terytorium Cypru przez 122 dni w 2024 r. oraz przez 59 dni w 2025 r. Pani pobyt na terytorium Cypru nie przekroczy zatem łącznie 183 dni pobytu na terytorium Cypru podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym.

W związku z powyższym należy uznać, że wszystkie warunki, o których mowa w art. 15 ust. 2 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zostaną spełnione łącznie.

W takim przypadku, Pani wynagrodzenie będzie podlegać opodatkowaniu tylko w Polsce na podstawie przepisów polskiej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, w świetle powyższych przepisów, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie Pani posiadać w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy. Jednocześnie dochody, które uzyska Pani w 2024 r. i 2025 r. z pracy wykonywanej zdalnie z terytorium Cypru, na podstawie art. 15 ust. 2 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowaniu, będą opodatkowane wyłącznie w Polsce.

W odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnej informuję, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).