Wyrok WSA w Opolu z dnia 22 lutego 2022 r., sygn. II SA/Op 542/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant st. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2022 r. sprawy ze skargi S. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu naruszenia przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...], nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w O. (dalej również: DIAS), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), dalej: Ordynacja lub O.p., po rozpatrzeniu odwołania S. B. (dalej jako: skarżący lub strona), od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w O. (dalej jako: organ I instancji lub Naczelnik) z [...], nr [...], którą nałożono na stronę karę pieniężną w kwocie 20.000 zł z tytułu niewykonania przez podmiot wysyłający obowiązku wynikającego z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 859 ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2021 r., poz. 1857), dalej jako: ustawa SENT, tj. nieprzesłania do rejestru zgłoszenia przewozu towaru podlegającego monitorowaniu – decyzję organu I instancji utrzymał w mocy.

Argumentując podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy, po zaprezentowaniu dotychczasowego przebiegu postępowania, według chronologii zdarzeń, wskazał prawne regulacje przedmiotu stanowiące podstawę rozstrzygnięcia. W tych ramach przypomniał, że 13 maja 2020 r. o godz. 10:15, na drodze [...] w miejscowości R., w ramach kontroli przewozu towarów, o której mowa w art. 13 ustawy SENT, funkcjonariusze [...] Urzędu Celno-Skarbowego w O. zatrzymali do kontroli autocysternę marki [...] o numerze rejestracyjnym [...]. Ustalili, że pojazdem tym dysponował skarżący, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą pod firmą A, ul. [...], [...], w chwili zatrzymania kierował nim D. K. (dalej również jako: kierowca). W pierwszej kolejności funkcjonariuszom kierowca okazał przewożony towar oraz fakturę nr [...] z 13 maja 2020 r., wystawioną przez A, na rzecz B sp. z o.o. w S. Na jej podstawie ustalono, że przedmiotem kontrolowanego przewozu powinien być olej napędowy, klasyfikowany do CN 27101943, w ilości 500 litrów. Wobec uzasadnionych wątpliwości co do faktycznej zgodności ilości przemieszczanego towaru z zapisami na okazanej fakturze nr [...], kontrolujący podjęli decyzję o kontynuowaniu czynności służbowych we wskazanym przez kierowcę miejscu dostawy, tj. na terenie budowy [...] w K. Na miejscu dostawy strona przedstawiła dodatkowe faktury, dotyczące przemieszczanego towaru tj. o numerach: