Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2022 r., sygn. III FSK 311/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Adam Nita, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 2254/17 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 22 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sygnatura akt III FSK 311/21

U z a s a d n i e n i e

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.

Sąd wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego W. decyzją z dnia 13.03.2017 r. ustalił na kwotę 19.078 zł wysokość zobowiązania skarżącego w podatku od spadków i darowizn, przyjmując, że postanowienie stwierdzające nabycie spadku przez skarżącego uprawomocniło się dnia 10.02.2016 r., a zgłoszenia nabycia środków pieniężnych z tego tytułu w kwocie 344.842,51 zł skarżący dokonał dopiero dnia13.02.2017 r., a więc po terminie przewidzianym w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28.07.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, dalej: u.p.s.d.), przy czym jako podstawę opodatkowania uznano tylko kwotę 290.993,30 zł, jako że wchodzącą w skład spadku kwotę 53.849,21 zł skarżący otrzymał dopiero dnia 1.02.2017 r. – a więc zgłoszenie nabycia tej sumy nastąpiło w terminie uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia podatkowego. W odwołaniu od tej decyzji skarżący podniósł, że zeznanie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych usiłował złożyć już dnia 12.01.2017 r., jednak urzędnik organu skarbowego odmówił jego przyjęcia – którą to okoliczność może potwierdzić świadek. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie decyzją z dnia 22.05.2017 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego, akcentując, że sześciomiesięczny termin do złożenia zeznania rozpoczął bieg od dnia uprawomocnienia się orzeczenia spadkowego. W skardze na tę decyzję skarżący wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka oraz zarzucił, że bieg terminu do złożenia zeznania należy liczyć od daty, w której powziął wiadomość o całości wartości spadku, to jest od dnia 1.02.2017 r., gdyż w dniu 21.07.2016 r. na jego rachunek bankowy wpłynęła tylko pierwsza część spadku. Oddalając skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30.08.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, dalej: P.p.s.a.) Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że bieg terminu do zgłoszenia nabycia rzeczy lub praw majątkowych rozpoczął się w dacie uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabyciu spadku, a zgłoszenie dokonane przez skarżącego później wywołuje skutek w postaci zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a ust. 2 u.p.s.d. tylko dla tej części uzyskanych środków pieniężnych, o nabyciu których skarżący dowiedział się po upływie tego terminu; przepis ten nie odnosi się do daty powzięcia przez spadkobiercę wiadomości o całkowitej wartości spadku, toteż okoliczności odmowy przyjęcia zeznania skarżącego dnia 12.01.2017 r. nie mają znaczenia dla sprawy.