Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2022 r., sygn. I OSK 1473/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędziowie sędzia NSA Mariola Kowalska sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. akt III SA/Lu 1180/20 w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 27 kwietnia 2021 r., sygn. akt III SA/Lu 1180/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. M. na decyzję Wojewody [...] z [...] września 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną, oddalił skargę.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

W dniu [...] maja 2020 r. M. M. złożył do Miejskiego Urzędu Pracy w L. wniosek o rejestrację jako osoby bezrobotnej. We wniosku podał, że jego adresem zameldowania na pobyt stały jest: [...],[...] N., zameldowania na pobyt czasowy nie posiada, natomiast jako adres do korespondencji wskazał adres: [...] L., ul. [...].

Decyzją z [...] lipca 2020 r., znak: [...], Prezydent Miasta L. odmówił uznania skarżącego za osobę bezrobotną od [...] maja 2020 r. z uwagi na brak zameldowania stałego lub czasowego na terenie L.

Skarżący wniósł odwołanie od decyzji, podnosząc, że od wielu lat mieszka na stałe w L. przy ul. [...] i dlatego uznał, że właściwy dla niego jest Miejski Urząd Pracy w L., mimo że zameldowany jest na terenie innej gminy. Skarżący dodał, że organ powinien stwierdzić swoją niewłaściwość i z urzędu przekazać wniosek o rejestrację do organu właściwego.

Wojewoda [...] decyzją z [...] września 2020 r., znak: [...], utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

Wojewoda przytoczył definicję osoby bezrobotnej, zawartą w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1409 z późn. zm., dalej jako "ustawa"). Organ wyjaśnił, że pojęcia "miejsce zameldowania" i "miejsce zamieszkania" nie są pojęciami tożsamymi, a miejsce zamieszkania nie jest kryterium decydującym o właściwości miejscowej danego powiatowego urzędu pracy. Tym kryterium jest wyłącznie miejsce zameldowania (stałego lub czasowego) osoby bezrobotnej. Organ podkreślił, że bezsporne w niniejszej sprawie jest to, że skarżący nie jest zameldowany w L. ani na pobyt stały, ani na pobyt czasowy, a więc Prezydent Miasta L. nie jest urzędem właściwym miejscowo do dokonania rejestracji skarżącego i ustalenia statusu osoby bezrobotnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy.