Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lutego 2022 r., sygn. I SA/Po 548/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2022 r. sprawy ze skargi I.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług od stycznia 2015 roku do listopada 2015 roku oraz umorzenie postępowania od grudnia 2015 roku do listopada 2016 roku 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] , 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] na rzecz strony skarżącej kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] decyzją z [...] lipca 2020 r., nr [...], orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej I. M. (dalej jako: "podatniczka" lub "skarżąca"), jako prezesa zarządu firmy A Sp. z o.o. (dalej jako: "spółka") za zaległości podatkowe spółki w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do listopada 2015 r. w łącznej kwocie [...]zł wraz z odsetkami za zwłokę na dzień wydania decyzji w łącznej kwocie [...]zł oraz umorzył postępowanie w sprawie orzeczenia solidarnej wraz ze spółką odpowiedzialności podatkowej członka zarządu spółki za zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące od grudnia 2015 r. do listopada 2016 r. wraz z odsetkami za zwłokę.

W motywach rozstrzygnięcia wskazano, że spółka w złożonych deklaracjach VAT-7 za miesiące: od stycznia do marca, od maja do lipca i za wrzesień 2015 r. wykazała kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, a za miesiące: kwiecień, sierpień, październik i listopad 2015 r. zadeklarowała kwotę podatku do wpłaty do urzędu skarbowego. Przeprowadzona kontrola podatkowa ujawniła nieprawidłowości w zakresie prawa spółki do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku naliczonego m.in. za ww. okresy. Ustalenia kontrolne znalazły swoje potwierdzenie w decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] z [...] października 2019 r., nr [...], określającej spółce zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2015 r. do sierpnia 2017 r. W związku z brakiem dobrowolnego uregulowania ww. zobowiązań podatkowych organ I instancji wystawił tytuły wykonawcze, w oparciu o które miało być prowadzone postępowanie egzekucyjne wobec spółki. Organ egzekucyjny w dniu [...] grudnia 2019 r. wydał zawiadomienie w sprawie nieprzystąpienia do egzekucji powołując się na art. 29 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 1438 ze zm. – w skrócie: "u.p.e.a."), tj. z powodu, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne. W uzasadnieniu tego postanowienia organ egzekucyjny wskazał, że postanowieniem z [...] grudnia 2018 r., nr [...], umorzył prowadzone wobec spółki postępowanie egzekucyjne z uwagi na jego bezskuteczność. Jednocześnie wskazał, że podjął działania zmierzające do ustalenia źródła zaspokojenia obowiązku objętego tytułem wykonawczym, przy wykorzystaniu własnych baz danych oraz baz danych podmiotów zewnętrznych. Działania te wykazały brak możliwości wyegzekwowania obowiązku podatkowego określonego w tytułu wykonawczym, co stanowi podstawę do nieprzystąpienia do egzekucji.