Interpretacja indywidualna z dnia 1 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.670.2023.2.MW

Ustalenie czy dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy jako zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce od dochodów (przychodów) osiąganych z działalności prowadzonej z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w Polsce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy jako zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce od dochodów (przychodów) osiąganych z działalności prowadzonej z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w Polsce jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy jako zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce od dochodów (przychodów) osiąganych z działalności prowadzonej z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w Polsce.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. jest spółką kapitałową prawa szwedzkiego. Siedziba Spółki mieści się w (…), w Szwecji, gdzie swoją siedzibę posiada również Zarząd Spółki oraz gdzie odbywają się jego zebrania. Spółka jest rezydentem podatkowym Szwecji, a także jest tam zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż (...). Wnioskodawca nie posiada w Polsce biura, fabryki, warsztatu, kopalni, źródeł ropy naftowej lub gazu, ani kamieniołomu lub innego miejsca wydobywania zasobów naturalnych. Wnioskodawca nie posiada w Polsce placu budowy, ani nie prowadzi prac budowlanych lub instalacyjnych albo czynności związanych z takimi pracami.

Model funkcjonowania Spółki zakłada rozproszone umiejscowienie ośrodków produkcyjnych i dystrybucyjnych wytwarzanych produktów. W ramach tego modelu, produkcja odbywa się np. w Chinach, skąd produkty wytworzone na zamówienie Spółki są importowane przez Spółkę do krajów, w których prowadzone są centra magazynowe, z których w kolejnym kroku - po zawarciu umowy sprzedaży produktów z nabywcą końcowym - produkty są dystrybuowane, tj. transportowane lub wysyłane do tych nabywców.

W związku z planowaną w Polsce działalnością, Spółka złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie polskiego podatku VAT, w następstwie czego, z dniem 1 listopada 2023 r. Spółka została zarejestrowana jako polski podatnik VAT czynny oraz został jej nadany polski numer VAT: (…). Jednakże, na moment złożenia niniejszego wniosku, Spółka nie rozpoczęła jeszcze prowadzenia działalności w Polsce.

Wnioskodawca planuje organizację centrum magazynowego w Polsce. Zgodnie z przyjętymi założeniami, centrum magazynowe ma funkcjonować w ramach popularnego w wielu branżach produkcyjnych modelu (...). Zakłada on powierzenie obsługi centrum magazynowego oraz określonych, szeroko pojętych czynności logistycznych, związanych z obsługą centrum magazynowego, podmiotowi trzeciemu. W ujęciu ogólnym, model (...) zakładać może powierzenie podmiotowi trzeciemu takich czynności jak transport, załatwianie spraw celnych, magazynowanie, realizacja (tj. przygotowywanie) zamówień, zarządzanie transportem, rozpakowywanie nadchodzących przysyłek oraz pakowanie przesyłek wychodzących.

W związku z planowaną organizacją centrum magazynowego na terytorium Polski, Wnioskodawca planuje zawarcie, na okres od dwóch do trzech lat, umowy z polskim podmiotem logistycznym świadczącym profesjonalne usługi w ramach modelu (...) (dalej: „Świadczeniodawca”). Przedmiotem wspomnianej Umowy logistycznej (dalej: „Umowa logistyczna”) będzie świadczenie przez Świadczeniodawcę na rzecz Wnioskodawcy usług logistycznych w ramach modelu (...). Świadczeniodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa polskiego z siedzibą w Polsce. Świadczeniodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem polskiego podatku VAT. Wnioskodawca i Świadczeniodawca są podmiotami niepowiązanymi, tj. nie występują pomiędzy nimi żadne powiązania kapitałowe czy osobowe. W szczególności, Wnioskodawca i Świadczeniodawca nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT.

Świadczeniodawca jest właścicielem magazynów zlokalizowanych w Polsce, przy pomocy których świadczy usługi logistyczne na rzecz wielu klientów. W ramach przyjętego modelu prowadzenia działalności, po zawarciu umowy z klientem, Świadczeniodawca przypisuje określoną część przestrzeni magazynowej danemu klientowi. W tak przydzielonych częściach przestrzeni magazynowej, składowane są towary będące własnością poszczególnych klientów Świadczeniodawcy. Ponadto, w ramach świadczonych usług logistycznych, oprócz składowania produktów w przydzielonych klientom częściach przestrzeni magazynowej, Świadczeniodawca realizuje takie czynności jak odbiór towarów transportowanych do magazynu, przygotowanie towarów do dalszej wysyłki (tj. pakowanie, etykietowanie, realizacja usług specjalnych dotyczących produktów - na życzenie klienta) oraz transport towarów. Usługi świadczone przez Świadczeniodawcę realizowane są za pośrednictwem pracowników i współpracowników zatrudnianych przez Świadczeniodawcę.

W ramach planowanej Umowy logistycznej ze Świadczeniodawcą, Wnioskodawcy przydzielona zostanie określona przestrzeń magazynowa w należącym do Świadczeniodawcy magazynie zlokalizowanym na terytorium Polski, w której to przestrzeni będą składowane towary Wnioskodawcy. Towary będące własnością Wnioskodawcy będą:

• importowane przez Spółkę na terytorium Polski z Chin bądź innych krajów spoza Unii Europejskiej i transportowane do magazynu Świadczeniodawcy,
• sprowadzane przez Spółkę na terytorium Polski z innych krajów Unii Europejskiej (np. ze Szwecji) w ramach przesunięcia własnych towarów Spółki stanowiącego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
• nabywane przez Spółkę od innych podmiotów i wprowadzane na terytorium Polski z innych krajów Unii Europejskiej w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednocześnie, cały proces produkcji, zakupu składowanych towarów, ich sprzedaży, wszelkie kwestie marketingowe, pracownicze oraz inne związane z działalnością Wnioskodawcy, poza samym tylko składowaniem i obsługą logistyczną towarów składowanych w magazynie Świadczeniodawcy, pozostaną niezwiązane z przestrzenią magazynową przydzieloną Wnioskodawcy oraz związaną z nią obsługą logistyczną, tj. będą realizowane przez centralę Wnioskodawcy znajdującą się w Szwecji (tj. przez pracowników Wnioskodawcy w Szwecji). Wnioskodawca nie będzie zatrudniać w Polsce żadnych pracowników ani zleceniobiorców na podstawie umów cywilnoprawnych.

Oprócz samego tylko magazynowania produktów w części magazynu przydzielonej Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Świadczeniodawcę obejmować będą odbiór towarów transportowanych do magazynu Świadczeniodawcy, przygotowanie towarów do dalszej wysyłki (tj. pakowanie, etykietowanie, realizacja usług specjalnych dotyczących towarów - na życzenie Wnioskodawcy w związku z wymaganiami klientów Wnioskodawcy, np. tworzenie list pakowych, pakowanie specjalne z dodatkowymi zabezpieczeniami, umieszczanie dodatkowych etykiet, ładowanie baterii, itp.) oraz wysyłka towarów z magazynu do ich nabywcy zgodnie z instrukcjami otrzymanymi od Spółki. Świadczeniodawca we własnym zakresie będzie pozyskiwał materiały wykorzystywane do pakowania towarów (np. kartony).

Wnioskodawca nie będzie mieć dostępu do magazynu Świadczeniodawcy, w którym są składowane jego towary (ani wydzielonej jego części) oraz nie będzie mógł swobodnie dysponować przydzieloną mu częścią przestrzeni magazynowej. Określeni w sposób zgodny z postanowieniami Umowy logistycznej przedstawiciele Wnioskodawcy będą uprawnieni do sporadycznego wstępu na teren magazynu wyłącznie w celu kontroli towarów należących do Wnioskodawcy oraz pod warunkiem uprzedniego poinformowania Świadczeniodawcy o zamiarze wstępu do magazynu i uzyskania uprzedniej zgody Świadczeniodawcy.

W ramach zakupionych usług logistycznych, Wnioskodawca będzie uprawniony do wydawania Świadczeniodawcy poleceń związanych z odbiorem, magazynowaniem, przygotowaniem do wysyłki lub wysyłką towarów Wnioskodawcy. Jednakże, polecenia te będą mogły być kierowane wyłącznie do Świadczeniodawcy jako usługodawcy, nie zaś do jego poszczególnych pracowników i będą mieć one charakter przekazania oczekiwań co do zakresu świadczonych usług Świadczeniodawcy. W związku z powyższym, Świadczeniodawca zachowa pełną autonomię w zakresie tego, w jaki sposób wykona on polecenie Wnioskodawcy. Ponadto, Wnioskodawca będzie uprawniony kierować polecenia do Świadczeniodawcy wyłącznie za pośrednictwem upoważnionych przez Wnioskodawcę osób, wskazanych w odpowiednim załączniku do Umowy logistycznej (tj. nie za pośrednictwem dowolnego pracownika Wnioskodawcy) oraz z zachowaniem określonej formy. Polecenia, o których mowa powyżej, dotyczyć będą mogły takich kwestii, jak poinstruowanie w zakresie określonego sposobu pakowania lub kompletowania towarów oraz potencjalnych usług specjalnych. Wnioskodawca będzie mógł również priorytetyzować wysyłkę określonych towarów z magazynu, wynikającą ze szczególnych warunków zamówień składanych do Wnioskodawcy przez jego klientów. Oznacza to, że Wnioskodawca będzie mógł wskazywać kolejność przygotowania do wysyłki oraz wysyłki poszczególnych towarów składowanych w przestrzeni magazynowej. Jednakże, priorytetyzacja ta nie będzie miała związku i nie będzie dokonywana w celu poprawy efektywności operacyjnej centrum magazynowego, a wynikać będzie wyłącznie z warunków umów sprzedaży zawartych przez Wnioskodawcę z poszczególnymi klientami Wnioskodawcy. W szczególności, intencją stron planowanej Umowy logistycznej, tj. Wnioskodawcy i Świadczeniodawcy, jest określenie wzajemnych stosunków typowych dla takich, jakie panują pomiędzy odbiorcą i wykonawcą usługi logistycznej jako niezależnych podmiotów gospodarczych.

Wnioskodawca wskazuje ponadto, że Świadczeniodawca nie będzie w żadnym stopniu uczestniczyć w procesie zakupu lub sprzedaży towarów składowanych w magazynie Świadczeniodawcy. Całokształt procesu sprzedaży towarów składowanych w magazynie Świadczeniodawcy, obejmujący w szczególności czynności mające na celu poszukiwanie oraz pozyskiwanie potencjalnych klientów, ustalanie cen i warunków dostaw, zawieranie umów, przyjmowanie i akceptacja zamówień, przekazywanie zamówień do realizacji, ustalanie kolejności realizacji zamówień, a także obsługa posprzedażowa klienta realizowane będą wyłącznie przez Wnioskodawcę, z wykorzystaniem własnego zaplecza technicznego i personalnego znajdującego się w centrali w Szwecji, nie zaś z wykorzystaniem usług świadczonych przez Świadczeniodawcę lub jakichkolwiek innych zasobów Wnioskodawcy na terytorium Polski.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że Świadczeniodawca świadczy usługi magazynowe i logistyczne, o zakresie identycznym lub zbliżonym do usług, które będą świadczone na rzecz Wnioskodawcy, również na rzecz innych podmiotów, niepowiązanych z Wnioskodawcą, oraz ponosi całość ryzyka ekonomicznego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

A. nie zatrudnia i nie będzie zatrudniać w Polsce żadnych pracowników (ani na podstawie umów o pracę, ani na podstawie umów cywilnoprawnych). W Polsce na rzecz Wnioskodawcy również nie działa i nie będzie działać żadna osoba posiadająca oraz zwyczajowo wykonująca pełnomocnictwo udzielone przez Wnioskodawcę do zawierania lub negocjowania umów w imieniu lub na rzecz Wnioskodawcy.

Sprzedaż towarów wysyłanych do klientów z magazynu Świadczeniodawcy zlokalizowanego w Polsce będzie deklarowana przez Spółkę jako czynnego polskiego podatnika VAT w polskiej deklaracji VAT i pod polskim numerem VAT Spółki - zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy VAT dotyczącymi miejsca dostawy.

Pytania

1.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy jako zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, a w konsekwencji, czy Wnioskodawca będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce od dochodów (przychodów) osiąganych z działalności prowadzonej z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w Polsce?

2.Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie posiadać stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, w związku z czym, miejscem świadczenia usług logistycznych na rzecz Wnioskodawcy będzie terytorium Polski?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie nr 1). W zakresie ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy jako zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych w Polsce od dochodów (przychodów) osiąganych z działalności prowadzonej z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w Polsce.

Zgodnie z art 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy CIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Polski przez podatników nieposiadających siedziby ani zarządu w Polsce uważa się w szczególności dochody (przychody) z wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Polski, w tym poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład.

Definicję terminu „zakład” ujęto w przepisie art. 4a pkt 11 ustawy CIT, przy czym przepis ten stanowi, że definicję tę stosuje się z uwzględnieniem przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Innymi słowy, definicją nadrzędną, na potrzeby ustalenia tego, czy w Polsce powstaje zagraniczny zakład, jest definicja zawarta we właściwej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, kwestię powstania lub niepowstania zagranicznego zakładu Wnioskodawcy w Polsce należy rozstrzygać na podstawie przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, siedziba Wnioskodawcy znajduje się w Szwecji. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie właściwą umową o unikaniu podwójnego opodatkowania jest Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz.U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193 z póżn. zm., dalej: „UPO”).

Postanowienia UPO oparte są na tzw. Konwencji Modelowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w sprawie podatku od dochodu i majątku (dalej: „Konwencja Modelowa OECD”). Konwencja Modelowa OECD nie jest obowiązującym aktem prawnym, lecz jedynie uzgodnionym wzorcem do zawierania umów o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy zainteresowanymi państwami. Międzynarodowymi instrumentami prawnymi są wyłącznie obowiązujące dwustronne umowy, zawierane pomiędzy poszczególnymi krajami.

Jako źródło interpretacji postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, opartych o zapisy Konwencji Modelowej OECD, przyjmuje się Komentarz OECD do Konwencji Modelowej OECD (w wersji od 2017 r. - dalej: „Komentarz OECD”). Jak wynika z treści Komentarza OECD, pomimo tego, że Komentarz OECD nie może być traktowany jako załącznik do umów podpisywanych przez państwa członkowskie OECD, które w przeciwieństwie do Konwencji OECD są wiążącymi międzynarodowymi dokumentami prawnymi, to może on stanowić istotną pomoc przy stosowaniu i interpretacji tych umów, w szczególności przy rozstrzyganiu wszelkich sporów. Jak się również przyjmuje we wstępie do Komentarza OECD, z tego względu, że Komentarz OECD został sporządzony i uzgodniony przez ekspertów delegowanych do Komitetu do Spraw Podatkowych przez rządy państw członkowskich OECD, sformułowania w nim zawarte mają szczególne znaczenie dla rozwoju międzynarodowego prawa podatkowego. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, postanowienia wyżej wskazanej UPO należy interpretować z uwzględnieniem treści Komentarza OECD.

Problematyka pojęcia „zakład” została uregulowana w art. 5 UPO.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 UPO, określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Jednocześnie, zgodnie z art. 5 ust. 2 UPO, określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

(a) siedzibę zarządu,

(b) filię,

(c) biuro,

(d) fabrykę,

(e) warsztat,

(f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie posiada w Polsce ani siedziby zarządu, biura, fabryki warsztatu, kopalni, źródła ropy naftowej lub gazu, ani kamieniołomu lub innego miejsca wydobywania zasobów naturalnych. Wnioskodawca nie posiada placu budowy, ani nie prowadzi prac budowlanych lub instalacyjnych albo czynności związanych z takimi pracami.

Wyżej przytoczony art. 5 ust. 2 U PO zawiera otwarty katalog obiektów, które w szczególności skutkują powstaniem zakładu zagranicznego przedsiębiorstwa. Oznacza to, że istnienie lub nieistnienie zagranicznego zakładu nie jest ograniczone wyłącznie do obiektów wskazanych w art. 5 ust. 2 UPO. Istnienie zakładu może wynikać również z ogólnej definicji tego pojęcia, określonej w art. 5 ust. 1 UPO.

Jak wskazuje się w tezie 6 Komentarza OECD do art. 5 ust. 1 Konwencji Modelowej OECD, powstanie zakładu wymaga:

• istnienia „placówki”, to jest obiektu takiego, jak pomieszczenia, a w pewnych okolicznościach maszyn i urządzeń,
• stałego charakteru placówki, to znaczy placówka musi być utworzona w określonym miejscu o określonym stopniu trwałości,
• stała placówka musi być wykorzystywana do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa za jej pośrednictwem; zazwyczaj oznacza to, że osoby, które w taki lub inny sposób związane są z danym przedsiębiorstwem, prowadzą działalność tego przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona.

W Komentarzu OECD wskazuje się ponadto, że pod pojęciem „placówka” należy rozumieć każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa niezależnie od tego, czy używane są wyłącznie w tym celu. Placówka jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia przedsiębiorstwa. Wystarczy bowiem posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma przy tym znaczenia fakt braku posiadania tytułu prawnego przez przedsiębiorcę do ww. pomieszczeń, środków, wyposażenia czy urządzeń. Sytuacja, w której przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń wystarczy, aby w świetle postanowień Modelowej Konwencji OECD doszło do powstania placówki. Jak podkreślono w treści Komentarza OECD, nieistotne jest, czy pomieszczenia te są własnością danego podmiotu, czy też są wynajmowane.

Z powyższego wynika między innymi to, że istnienie stałej placówki wykorzystywanej do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa wymaga, aby placówka ta była w dyspozycji przedsiębiorstwa.

Jednocześnie - zgodnie z Komentarzem OECD - sama „obecność” przedsiębiorstwa w danym miejscu (placówce) nie powoduje, że miejsce to znajduje się w jego dyspozycji. To, czy dane miejsce można uznać za pozostające w dyspozycji przedsiębiorstwa w taki sposób, że może ono stanowić miejsce (placówkę) prowadzenia działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność tego przedsiębiorstwa (tj. aby wypełnić wszystkie przesłanki definicji zakładu, określonej w przepisie art. 5 ust. 1 UPO), zależeć będzie od tego, czy przedsiębiorstwo to posiada faktyczne uprawnienia do korzystania z tego miejsca, jak również od zakresu obecności przedsiębiorstwa w tym miejscu oraz działalności, którą tam prowadzi.

Komentarz OECD wskazuje również - w odniesieniu do umiejscowienia produktów lub towarów przedsiębiorstwa w placówce - że sama tylko obecność produktów lub towarów należących do przedsiębiorstwa zagranicznego w danym miejscu (placówce) nie oznacza, że placówka ta znajduje się w dyspozycji danego przedsiębiorstwa, a w związku z tym nie oznacza to, że placówka taka stanowi zagraniczny zakład. Ponadto, w Komentarzu OECD wskazuje się jednoznacznie, że w sytuacji, w której przedsiębiorstwo logistyczne prowadzi magazyn w Państwie S i w sposób ciągły składuje w tym magazynie produkty lub towary będące własnością przedsiębiorstwa z siedziba w Państwie R, gdzie przedsiębiorstwa te nie są ze sobą powiązane, magazyn taki nie stanowi stałej placówki dla przedsiębiorstwa z siedzibą w Państwie R.

Ponadto, zgodnie z Komentarzem OECD, w przypadku, gdy dane przedsiębiorstwo nie jest uprawnione do „przebywania” (obecności) w danym miejscu oraz gdy w ujęciu faktycznym samodzielnie nie korzysta z tego miejsca, miejsce to nie znajduje się w dyspozycji tego przedsiębiorstwa, w związku z czym nie może stanowić zagranicznego zakładu.

Odnosząc powyższe na grunt opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, wskutek zawarcia Umowy logistycznej ze Świadczeniodawcą, nie dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy na terytorium Polski.

Stosunek prawny pomiędzy Wnioskodawcą a Świadczeniodawcą sprowadzać się będzie do świadczenia przez Świadczeniodawcę usług logistycznych na rzecz Wnioskodawcy. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, usługi te obejmować będą składowanie towarów będących własnością Wnioskodawcy w wydzielonej przez Świadczeniodawcę przestrzeni magazynowej. Usługi te obejmować będą również takie czynności jak odbiór towarów transportowanych do magazynu, przygotowanie towarów do dalszej wysyłki (tj. pakowanie, etykietowanie, realizacja usług specjalnych dotyczących towarów na życzenie klienta) oraz wysyłka towarów. Ponadto, Wnioskodawca nie będzie posiadać dostępu do magazynu (ani wydzielonej jego części) oraz nie będzie mógł swobodnie dysponować przydzieloną mu częścią przestrzeni magazynowej. W drodze wyjątku (tj. sporadycznie), określeni w sposób zgodny z postanowieniami Umowy logistycznej przedstawiciele Wnioskodawcy będą uprawnieni do wstępu na teren magazynu wyłącznie w celu przeprowadzenia kontroli towarów należących do Wnioskodawcy pod warunkiem uprzedniego poinformowania Świadczeniodawcy o zamiarze wstępu do magazynu oraz pod warunkiem uzyskania uprzedniej zgody Świadczeniodawcy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie będzie on posiadać jakiejkolwiek kontroli nad przestrzenią magazynową przydzieloną mu przez Świadczeniodawcę, tj. przestrzeń ta nie będzie znajdować się w dyspozycji Wnioskodawcy. Dlatego też, nie dojdzie do wypełnienia definicji zagranicznego zakładu określonej w art. 5 ust. 1 UPO, bowiem jak wskazano powyżej, powstanie zakładu wymaga, aby stała placówka znajdowała się w dyspozycji zagranicznego przedsiębiorcy, tj. aby przedsiębiorca ten mógł stale i dowolnie kontrolować tę placówkę.

Tym bardziej, że zgodnie z art. 5 ust. 4 UPO, bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje.

(a) użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa,

(b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania,

(c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

(d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa,

(e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym,

(f) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o jakich mowa w punktach od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność placówki wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

W zacytowanym przepisie UPO wprost wskazano, że użytkowanie przez zagraniczne przedsiębiorstwo w danym państwie placówek lub utrzymywanie w tym państwie zapasów towarów należących do zagranicznego przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania tych towarów nie powoduje powstania zakładu zagranicznego przedsiębiorstwa w tym państwie. W ocenie Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez niego z wykorzystaniem usług logistycznych Świadczeniodawcy będzie wypełniać warunki wskazane w art. 5 ust. 4 UPO i tym samym, nie spowoduje powstania zakładu Wnioskodawcy w Polsce

Z kolei art. 5 ust. 5 UPO przewiduje, że bez względu na postanowienia art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO, jeżeli osoba - z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu art. 5 ust. 6 UPO - działa w danym państwie w imieniu przedsiębiorstwa drugiego państwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w danym państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to posiada w tym danym państwie zakład, w zakresie każdego rodzaju działalności, jaką osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu. Zgodnie z art. 5 ust. 6 UPO, nie uważa się, że przedsiębiorstwo jednego państwa posiada zakład w drugim państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym drugim państwie czynności przez maklera, generalnego komisanta albo przez jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela - pod warunkiem, że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Świadczeniodawca świadczy usługi magazynowe i logistyczne, o zakresie identycznym lub zbliżonym do usług, które będą świadczone na rzecz Wnioskodawcy, również na rzecz innych podmiotów, niepowiązanych z Wnioskodawcą, oraz ponosi całość ryzyka ekonomicznego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Natomiast Wnioskodawca nie będzie zatrudniać w Polsce żadnych pracowników (ani na podstawie umów o pracę, ani na podstawie umów cywilnoprawnych). Co więcej, w Polsce na rzecz wnioskodawcy nie działa i nie będzie działać żadna osoba posiadająca oraz zwyczajowo wykonująca pełnomocnictwo udzielone przez Wnioskodawcę do negocjowania lub zawierania umów w Polsce. Również Świadczeniodawca nie będzie w żadnym stopniu uczestniczyć w procesie zakupu lub sprzedaży towarów składowanych w magazynie Świadczeniodawcy. Całokształt procesu sprzedaży towarów składowanych w magazynie Świadczeniodawcy, obejmujący w szczególności czynności mające na celu poszukiwanie oraz pozyskiwanie potencjalnych klientów, ustalanie cen i warunków dostaw, zawieranie umów, przyjmowanie i akceptacja zamówień, przekazywanie zamówień do realizacji, ustalanie kolejności realizacji zamówień, a także obsługa posprzedażowa klienta realizowane będą wyłącznie przez Wnioskodawcę, z wykorzystaniem własnego zaplecza technicznego i personalnego znajdującego się w centrali w Szwecji, nie zaś z wykorzystaniem usług świadczonych przez Świadczeniodawcę lub jakichkolwiek innych zasobów Wnioskodawcy na terytorium Polski.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do powstania zakładu również na podstawie art. 5 ust. 5 UPO

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie dojdzie do powstania zakładu Wnioskodawcy jako zakładu przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce, a w konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie podlegać obowiązkowi podatkowemu w Polsce od dochodów (przychodów) osiąganych z działalności prowadzonej z wykorzystaniem magazynu zlokalizowanego w Polsce.

Stanowisko zbieżne z powyższym wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 listopada 2022 r. (sygn. akt II FSK 549/20), podtrzymującym stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażone w wyroku z dnia 27 listopada 2019 r. (sygn. akt III SA/Wa 1113/19). Powyższe stanowisko podzielają również organy podatkowe w wydawanych przez nie indywidualnych interpretacjach podatkowych, np. w interpretacji indywidualnej z dnia 23 czerwca 2023 r. (nr 0114-KDIP2-1.4010.9.2019.8.AJ/S/OK - wydanej w następstwie wskazanego powyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego), interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2022 r. (nr 0111- KDIB1-2.4010.105.2022.3.MZA), interpretacji indywidualnej z dnia 9 października 2018 r. (nr 0114- KDIP2-1.4010.213.2018.3.AJ), interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2018 r. (nr 0114- KDIP2- 1.4010.67.2018.2.PW), interpretacji indywidualnej z dnia 11 kwietnia 2017 r. (nr 1462- IPPB5.4510.1108.2016.4.RS/JC), interpretacji indywidualnej z dnia z 14 sierpnia 2014 r. (nr IPPB5/423- 604/14-4/PS).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytania nr 1 wniosku) jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatnika. Zostały wydane w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie mogą one zatem przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Każdą sprawę Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.