Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 lutego 2022 r., sygn. VII SA/Wa 2351/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Cieśla (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska, asesor WSA Michał Podsiadło, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lutego 2022 r. sprawy ze skargi U. K. i L. K. na decyzję Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z dnia [...] sierpnia 2021 r., znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu decyzją [...]sierpnia 2021 r. po rozpatrzeniu wniosku U.i .L. K. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia[...] lutego 1956 r., uznającej założenie urbanistyczne miasta K., jako posiadające wartość artystyczną, kulturalną i historyczną, za zabytek podlegający ochronie prawa - na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2021 r., poz. 710) oraz art. 17 pkt 2, art. 156 § 1 i art. 158 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego - odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] lutego 1956 r.

W uzasadnieniu Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu podał, że Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. decyzją z [...] lutego 1956 r., uznało założenie urbanistyczne miasta Kalisza, za zabytek podlegający ochronie. W uzasadnieniu tej decyzji przedstawiono etapy rozwoju miasta, a także wskazano, że teren miasta na prawym brzegu P., objęty ochroną konserwatorską, jest ograniczony ulicami: [...], parkiem, [...], [...]

U. i L.K. wystąpili o stwierdzenie na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. nieważności decyzji Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w P. z dnia [...] lutego 1956 r., jako wydanej z rażącym naruszeniem art. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o opiece nad zabytkami, poprzez brak określenia granic zabytku i granic otoczenia, a także na podstawie art. 156 § 1 pkt 5 K.p.a., jako trwale niewykonalnej.