Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 grudnia 2023 r., sygn. II SA/Ke 681/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 21 grudnia 2023 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2023 r. [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 25 września 2023 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej też jako "Kolegium"), po rozpatrzeniu odwołania W. P., utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza [...] i Gminy O. z 11 kwietnia 2023 r. znak: [...], odmawiającą przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na matkę - H. A..

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia Kolegium powołało się na przepisy art. 17 ust. 1, ust. 1b i ust. 5 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r.

o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 390, zwanej dalej: "u.ś.r." lub "ustawą") i wskazało, że skarżąca jest córką osoby wymagającej opieki. Akta sprawy potwierdzają, że H. A. jest wdową. Zgodnie z orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w O. z 1 grudnia 2022 r. została ona zaliczona do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od 17 września 2022 r. na stałe. Zdaniem Kolegium, ponieważ matka skarżącej legitymuje się znacznym stopniem niepełnosprawności nie ulega wątpliwości, że w niniejszej sprawie została spełniona przesłanka dotycząca sytuacji osoby wymagającej opieki.

Odnosząc się do argumentów uzasadnienia decyzji organu pierwszej instancji, Kolegium wyjaśniło, że w kontekście wydanego przez Trybunał Konstytucyjny wyroku z 21 października 2014 r. w sprawie o sygn. K 38/13, skarżącemu przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, o którym mowa w art. 17 ustawy w sytuacji kiedy, zgodnie z orzeczeniem, niepełnosprawność u osoby chorej nie powstała przed 18 lub 25 rokiem życia. Odnosząc się do powyższego, Kolegium powołało się na treść ww. wyroku TK i wyjaśniło, że nie jest dopuszczalne oparcie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na tej części przepisu art. 17 ust. 1b ustawy, która została uznana za niezgodną z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Okoliczność, że niepełnosprawność nie powstała przed 18 rokiem życia nie wyklucza możliwości uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem nie ma znaczenia wiek, w którym ta niepełnosprawność powstała, istotne zaś jest, że występuje ona w stopniu znacznym.