Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.869.2023.1.KF

Opodatkowanie środków otrzymanych z amerykańskiego indywidualnego konta emerytalnego (IRA).

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania do środków z amerykańskiego indywidualnego konta emerytalnego (IRA) opodatkowania wynikającego z art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz prawidłowe w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 22 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania środków z amerykańskiego indywidualnego konta emerytalnego (IRA). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pozostawała Pani w związku małżeńskim z (…). Małżeństwo ustało wskutek śmierci Pani męża, co nastąpiło (...) r. w (…). Nie zawierali Państwo żadnych umów majątkowych małżeńskich, więc podlegali Państwo ustawowemu ustrojowi majątkowemu (wspólności ustawowej). Ze związku tego pochodzi jedno dziecko (…). Żadne z Państwa nie miało innych dzieci. Z aktu poświadczenia dziedziczenia sporządzonego 21 sierpnia 2023 r. przez notariusz (…) (kancelaria w (…), rep. (…)) wynika, że spadek po zmarłym (…) nabyły na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza: Pani i (…). Każda z tych osób dziedziczy w udziale wynoszącym po 1/2 części.

Od listopada 2015 r. (…), aż do chwili śmierci, był polskim rezydentem podatkowym z racji zamieszkiwania na stałe w Polsce. Podlegał on zatem w 2023 r. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej.

(…) zgromadził w ramach konta IRA (…) kwotę brutto (…) USD. Po potrąceniu z tych środków podatku federalnego w kwocie (…) USD, na dzień 11 stycznia 2023 r. na koncie (…) w (…) figurowała z tytułu takiego przysporzenia kwota netto (…) USD.

Na moment składania wniosku o interpretację indywidualną, nie ma Pani wiedzy na temat tego, jaka część środków z przychodu w kwocie brutto ((…) USD) pochodziła z wpłat dokonywanych na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego. Konto IRA było na przestrzeni czasu zasilane odpowiedniej wielkości środkami finansowymi, którymi następnie zarządzała inwestycyjnie firma odpowiadająca za obsługę tego konta.

Pytania

1. Czy środki otrzymane przez (…) z IRA podlegają opodatkowaniu w kwocie brutto (tj. przychodu wynoszącego (…) USD) zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT), zaś Pani może być w tym zakresie opodatkowana za 2023 r. wspólnie ze swoim (zmarłym już) mężem w sposób określony w art. 6 ust. 2 ustawy o PIT, jeśli wyrazi taki wniosek?

2. Na wypadek uznania przez organ interpretacyjny, iż do świadczeń otrzymanych przez (…) z IRA zastosowanie winno znaleźć opodatkowanie według zasad ogólnych (tzw. skalą progresywną – art. 27 ust. 1 ustawy o PIT), formułuje Pani następujące pytanie: czy w takim przypadku (brak zastosowania opodatkowania zryczałtowanego) za podstawę obliczenia podatku (dochód) przyjąć należy zysk efektywnie wypracowany przez instytucję zarządzającą IRA w całym okresie posiadania IRA przez oszczędzającego, a tym samym do podstawy obliczenia podatku (dochodu) nie należy wliczać sumarycznej wartości wpłat (składek), jakie zasilały konto IRA?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, w odniesieniu do pytania nr 1, środki te należy opodatkować w sposób zryczałtowany na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT. Wskazany przepis odwołuje się co prawda do ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, ale jedynie w odniesieniu do przypadku, gdy chodzi o wypłatę z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego dokonywaną na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego (tj. w sytuacji uregulowanej w art. 34a ust. 1 pkt 2 ostatnio powołanej ustawy). Tymczasem w przedmiotowym przypadku wypłata nastąpiła bezpośrednio na rzecz oszczędzającego (…). Taka zaś sytuacja stanowi przypadek odmienny i całkowicie odrębny od wcześniej wskazywanego.

Tym samym analizowana tu regulacja (art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT) nie stawia – jako warunku opodatkowania zryczałtowanego – wymogu, by wypłata na rzecz oszczędzającego musiała pochodzić z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego prowadzonego na podstawie wskazanej powyżej ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. Co więcej, ustawa o PIT nie zawiera przepisu, który zawężałby pojęcie indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego wyłącznie do indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego w rozumieniu ww. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. Takie konto (tj. prowadzone na podstawie polskich regulacji prawnych) będzie dalej określane jako IKZE.

Za takim stanowiskiem przemawia również następująca okoliczność związana z przychodami z innego źródła: otóż w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT brak jest (w odniesieniu do analizowanego tu pojęcia indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego) odwołania do ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego. Tymczasem w odniesieniu do kwot wypłacanych po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny ustawodawca wyraźnie powołał się – w tym samym artykule ustawy o PIT – na przepisy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Przykład ten, jak również i przykład z art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT dotyczący wypłat na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego dowodzą, że ustawodawca świadomie i racjonalnie odwołuje się do krajowych regulacji prawnych w każdym przypadku, gdy takie definicyjne zawężenie uznaje za wskazane i odpowiadające istniejącym potrzebom normatywnym. Innymi słowy: jeżeli takie odwołanie się do konkretnego, polskiego aktu normatywnego nie ma miejsca (a tak jest w przypadku wypłat na rzecz oszczędzającego na indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego), wówczas dane pojęcie należy wykładać i rozumieć przez pryzmat zasadniczych i kluczowych jego cech.

W konsekwencji, z racji najdalej idącego podobieństwa pomiędzy IRA i IKZE, a wręcz tożsamej charakterystyki tych kont (brak jest jakichkolwiek zasadniczych różnic między obydwoma instytucjami), opodatkowanie zryczałtowane dotyczy również osoby oszczędzającej na IRA i otrzymującej z tego tytułu wypłatę.

Należy również wziąć pod uwagę brzmienie postanowień ustawy o podatku od spadków i darowizn (dalej: ustawa o PSD). Mianowicie, w art. 3 pkt 6 tej ustawy zapisano, że podatkowi nie podlega nabycie w drodze spadku środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym oraz na indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego. Gdyby zatem przyjąć, że ustawodawca podatkowy w każdym przypadku, gdy posługuje się pojęciem indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego ma na uwadze tylko i wyłącznie indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego normowane przepisami ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, to należałoby wówczas konsekwentnie uznać, iż nabycie w drodze spadku środków zgromadzonych na IRA (indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego funkcjonującym w oparciu o amerykańskie regulacje prawne) nie podlega ustawie o PIT (z uwagi na jej przepis art. 2 ust. 1 pkt 3), lecz jest opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn. Niedopuszczalny jest bowiem zróżnicowany sposób wykładni tych samych sformułowań użytych w dwóch regulacjach podatkowych: ustawie o PIT oraz ustawie o PSD. Należy zachować konsekwencję interpretacyjną i posługiwać się jednolitym i tożsamym rozumieniem tych samych sformułowań użytych w obydwu ww. ustawach należących do tej samej gałęzi prawa (podatkowej).

Pani własne stanowisko w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego (tj. zastosowanie opodatkowania zryczałtowanego) opowiada wymogom różnych metod wykładni. Prezentowane przez Panią stanowisko pozostaje w zgodzie z wynikami wykładni:

a) literalnej – albowiem gdyby w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT chodziło – w odniesieniu do wypłat na rzecz oszczędzającego – wyłącznie o IKZE, wtedy miałby ten przepis inną konstrukcję; regulacja ta brzmiałaby wtedy następująco: „Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy: od kwoty wypłat z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego dokonanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1792), w tym również wypłat na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego – w wysokości 10% przychodu”;

b) systemowej – albowiem nie można przyjmować, że w przypadku art. 3 pkt 6 ustawy o PSD chodzi o każdy rodzaj indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego (a więc również IRA), zaś w przypadkach wynikających z art. 20 ust. 1 oraz art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o PIT chodzi wyłącznie o IKZE;

c) funkcjonalnej – albowiem nie sposób racjonalnie wytłumaczyć, dlaczego oszczędzanie w ramach IKZE korzysta z preferencyjnego opodatkowania (niższą stawką, aniżeli wynikająca z tzw. skali) wypłat z tego tytułu, natomiast preferencja ta nie ma już zastosowania w odniesieniu do oszczędzającego w ramach IRA (które to rozwiązanie nie wykazuje żadnych istotnych różnic względem cech stanowiących o istocie IKZE); funkcją (celem) opodatkowania niższą (ryczałtową) stawką jest zachęcenie i motywowanie oszczędzających (przyszłych emerytów) do odkładania dodatkowych (względem powszechnego/obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych) środków mających w założeniu zapewnić takiej osobie – decydującej się na ponoszenie tego rodzaju bieżących obciążeń jej dochodów – lepsze położenie ekonomiczne w okresie pobierania świadczeń emerytalnych. Intencją ustawodawcy było zatem to, by przyszli emeryci nie korzystali ze świadczeń z zakresu pomocy społecznej zależnych od ich sytuacji dochodowej, względnie by tego rodzaju korzystanie z tych świadczeń zredukować. Skoro dochody osiągane z IRA cele te realizują, to nie ma żadnego racjonalnego i sprawiedliwego wytłumaczenia dla sytuacji, w której z niższej stawki opodatkowania mógłby korzystać jedynie oszczędzający w ramach IKZE.

Będąc wdową po (…), jest Pani uprawniona do tzw. wspólnego opodatkowania (tj. w sposób wynikający z art. 6 ust. 2 ustawy o PIT) z małżonkiem podatku dochodowego za rok 2023 również w odniesieniu do przychodu, który stanowiła wypłata (w kwocie brutto) na rzecz oszczędzającego w ramach IRA, albowiem spełnia ona wszelkie przesłanki warunkujące taki sposób opodatkowania.

Przeszkody dla takiego sposobu opodatkowania nie stanowi art. 6 ust. 8 pkt 1 lit. b, gdyż wspólne opodatkowanie nie jest możliwe w przypadku, gdy chociażby jeden z małżonków stosuje przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy. Tymczasem w niniejszym przypadku zryczałtowany podatek dochodowy pobiera się nie na podstawie ostatnio wskazanej ustawy, lecz w oparciu o przepisy ustawy o PIT. Jeżeli więc wyrazi Pani wolę wspólnego opodatkowania i złoży w tym zakresie wymagany wniosek, to będzie Pani mogła skorzystać ze wspólnego opodatkowania ze swoim mężem.

W Pani ocenie, w odniesieniu do pytania nr 2, wszelkie wpłaty (składki i tym podobne kontrybucje) zasilające konto IRA (…) w okresie posiadania przez niego takiego indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego należy odjąć od kwoty brutto ((…) USD), która przypadła mu po zamknięciu (likwidacji) jego IRA. Przyjęcie do opodatkowania według tzw. skali kwoty (…) USD oznaczałoby bowiem, że obciążeniu podatkiem podlegałby wówczas przychód, a nie dochód. W oczywisty sposób stanowiłoby to naruszenie art. 27 ust. 1 ustawy o PIT, który koncentruje się na pojęciu dochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania do środków z amerykańskiego indywidualnego konta emerytalnego (IRA) opodatkowania wynikającego z art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz prawidłowe w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy:

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy:

Ponieważ Pani wniosek dotyczy wypłaty środków zgromadzonych na koncie IRA (…) w USA w sprawie należy odnieść się do odpowiednich uregulowań Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń wypłacanych z funduszy emerytalnych. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy:

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że:

Stosownie do art. 5 ust. 3 powołanej Umowy:

Z kolei, art. 19 ust. 1 ww. Umowy stanowi, że:

Przy czym, jak wynika z art. 19 ust. 2 ww. Umowy:

Zatem, świadczenia wypłacane z funduszy emerytalnych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, z wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 ww. Umowy, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych Ameryki.

W konsekwencji, Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu takich świadczeń wypłacanych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej Umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu:

Zatem, w stosunku do podatku od wypłat z IRA będzie mieć zastosowanie art. 20 Umowy polsko-amerykańskiej umożliwiający zastosowanie metody odliczenia proporcjonalnego.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że otrzymane przez Pani męża wypłaty z indywidualnego konta emerytalnego IRA, podlegają opodatkowaniu w Polsce zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy:

Jednym ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 cytowanej ustawy są wskazane w pkt 9 tego przepisu inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podstawie wskazanego przez Panią art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W tym miejscu należy podkreślić, że wszelkie preferencje podatkowe – a do takich niewątpliwie można zaliczyć preferencyjną, bo niższą stawkę podatkową – nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP, stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do zastosowania niższej stawki podatkowej winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wyjaśnić należy, że w polskim systemie prawnym definicję legalną indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego („IKZE”), a także zasady gromadzenia oszczędności na IKZE, dokonywania wpłat, wypłat transferowych, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tym koncie określa ustawa o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

Jednocześnie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wskazują, że ilekroć w tej ustawie jest mowa o IKZE oznacza to również indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego utworzone i działające w oparciu o przepisy obowiązujące w innych państwach (jak np. zostało to wskazane w art. 21 ust. 33 ustawy w odniesieniu do pracowniczych programów emerytalnych).

Literalne brzmienie przepisów regulujących zasady opodatkowania dochodów związanych z wypłatą/zwrotem środków zgromadzonych na IKZE (art. 21 ust. 1 pkt 58b, art. 30 ust. 1 pkt 14 ustawy) wskazuje zatem, że przywołane przepisy dotyczą świadczeń z IKZE wyłącznie w rozumieniu przepisów ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego. Nie znajdą zatem zastosowania w odniesieniu do środków z zagranicznych instrumentów oszczędzania na cele emerytalne, nawet zbliżonych w swej konstrukcji do IKZE, uregulowanych w przepisach obowiązujących w innych niż Polska państwach.

Tożsamy pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 16 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 1079/20, który wskazał, że:

Podobne rozstrzygnięcie zawiera również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 czerwca 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 2514/20.

Z tych też względów należy stwierdzić, że przychód z otrzymanych przez polskiego rezydenta środków z zagranicznych instrumentów oszczędzania na cele emerytalne (uregulowanych w przepisach obowiązujących w innych niż Polska państwach), zbliżonych do IKZE, należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanych na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym wypłat dokonywanych z amerykańskiego indywidualnego konta IRA nie można uznać za odpowiednik wypłat z IKZE.

Zatem, w przedmiotowym stanie faktycznym nie jest możliwe zastosowanie w odniesieniu do wypłaty środków z amerykańskiego indywidualnego konta IRA sposobu opodatkowania określonego w art. 30 ust. 1 pkt 14 cytowanej ustawy.

Podsumowując, wypłata środków z amerykańskiego indywidualnego konta IRA powinna zostać opodatkowana w Polsce jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

Przechodząc do możliwości wspólnego opodatkowania dochodów małżonków należy wskazać, że co do zasady, w myśl art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że:

Zgodnie z art. 6 ust. 2a ww. ustawy:

W myśl art. 6 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 6 ust. 8 cyt. ustawy:

Ponadto, zgodnie z art. 6a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, jak wynika z art. 6a ust. 2 ww. ustawy:

Ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki, jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Jeżeli małżonkowie spełniają wszystkie z powyższych warunków, to mogą – na wspólny wniosek być opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów (ustalonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i 26c cyt. ustawy. W tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany (np. od wygranych w grach liczbowych, dywidend, odsetek od lokat bankowych, itp.). Uprawnienie to dotyczy również podatnika, który pozostawał w związku małżeńskim w roku podatkowym, a jego małżonek zmarł w trakcie tego roku podatkowego.

Jak wynika z informacji zawartych we wniosku, w 2023 r. pozostawała Pani w związku małżeńskim, w którym panował ustrój wspólności majątkowej. Pani małżonek był polskim rezydentem podatkowym, zatem w 2023r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pani małżonek zmarł w trakcie 2023 r. (29 czerwca 2023 r.). Przed śmiercią uzyskał dochody z amerykańskiego indywidualnego konta emerytalnego (IRA), które jak wyjaśniono wcześniej podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, przy spełnieniu warunków określonych w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może Pani skorzystać z preferencyjnego rozliczenia, o którym mowa w art. 6 ust. 2 w zw. z art. 6a ust. 1 powołanej ustawy.

Odnosząc się z kolei do kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla środków otrzymanych przez Pani męża z amerykańskiego indywidualnego konta emerytalnego (IRA) należy wskazać na art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Zatem podstawę opodatkowania w analizowanym przypadku będzie stanowił dochód, który należy ustalić zgodnie z art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Ogólną definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera natomiast art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki, które mogły przyczynić się do powstania przychodu albo jego zwiększenia.

Mając na uwadze powyższe, w analizowanym przypadku podstawę opodatkowania będzie stanowiła różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a sumą wniesionych przez Pani męża wpłat na konto IRA.

Tym samym, za podstawę obliczenia podatku należy przyjąć zysk efektywnie wypracowany przez instytucję zarządzającą kontem IRA w całym okresie posiadania konta IRA przez oszczędzającego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).