Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 stycznia 2024 r., sygn. I SA/Gl 118/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Asesor WSA Mikołaj Darmosz (spr.), Sędzia WSA Beata Machcińska, Protokolant Ewelina Cyroń, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi G. spółka komandytowo-akcyjna w K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 listopada 2022 r. nr 0111-KDIB2-1.4010.515.2022.2.BJ UNP: 1784434 w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiot kontroli sądowej stanowi interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego wydana z powołaniem się na art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm. – zwana dalej: "o.p."). przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (zwanego dalej: "DKIS", "organ interpretacyjny") z 17 listopada 2022 r. nosząca znak: 0111-KDIB2-1.4010.515.2022.2.BJ UNP: 1784434. Interpretacji indywidualnej udzielono na wniosek G. spółka komandytowo-akcyjna w K. (zwana dalej "wnioskodawczynią" względnie "podatnikiem", "spółką"), w której to interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych stanowisko wnioskodawczyni uznano za nieprawidłowe.

Wnioskiem z 8 sierpnia 2022 r. podatnik zwrócił się do DKIS o udzielenie interpretacji indywidualnej przedstawiając następujący stan faktyczny. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki komandytowo-akcyjnej. Spółka ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (obecnie Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 dalej: "u.p.d.o.p."). Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa przestrzeń reklamową na portalach internetowych od kontrahentów zagranicznych nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu. Nabywaną usługę można zakwalifikować jako "Sprzedaż czasu lub miejsca na cele reklamowe w Internecie", zgrupowana pod kodem PKWiU 63.11.30.0. Wnioskodawczyni nie umieszcza na tej przestrzeni własnych reklam, lecz odsprzedaje ją po wyższych cenach innym podmiotom. Działalność tą zdaniem podatnika, można by sklasyfikować pod kodem PKWiU 73.12.13.0, tj. "Pośrednictwo w sprzedaży miejsca lub czasu na cele reklamowe w Internecie", mieszcząc się w grupowaniu 73.12, tj. "Usługi związane z reprezentowaniem mediów". Kontrahenci wnioskodawczyni są kontrahentami zagranicznymi, jednakże żaden z nich nie jest zlokalizowany w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Kontrahenci, od których do tej pory wnioskodawczyni nabywała przestrzeń reklamową mieli siedzibę w następujących państwach: Zjednoczone Emiraty Arabskie, Argentyna, Austria, Australia, Bangladesz, Bułgaria, Brazylia, Kanada, Szwajcaria, Chile, Kolumbia, Cypr, Republika Czeska, Niemcy, Dania, Algieria, Estonia, Hiszpania, Francja, Wielka Brytania, Ghana, Grecja, Chorwacja, Węgry, Indonezja, Irlandia, Indie, Iran, Włochy, Jamajka, Kenia, Litwa, Macedonia, Malta, Meksyk, Nigeria, Niderlandy, Filipiny Pakistan, Portugalia, Rumunia, Serbia, Rosja, Szwecja, Singapur, Słowacja, Tajlandia, Turcja, Ukraina, Stany Zjednoczone, Urugwaj, Wenezuela oraz Wietnam. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w znacznej większości w zakresie wyrażonym poprzez wskazane powyżej kody PKWiU. Ponadto, sporadycznie świadczy takie usługi jak usługa przechwytywania domen internetowych (aktualnie tylko na rynku polskim) oraz pośrednictwo w sprzedaży stron internetowych i domen internetowych. Mechanizm działania wnioskodawczyni prezentuje się w sposób następujący: kontrahent zagraniczny (wydawca/właściciel portalu internetowego) rejestruje się na platformie Spółki i dokonuje zamieszczenia oferty emisji artykułu sponsorowanego. W dalszej kolejności wnioskodawczyni tę ofertę weryfikuje, moderuje oraz prezentuje w swoim katalogu, czyli bazie ofert, do której dostęp ma podmiot chcący zamieścić swoją reklamę na wybranym przez siebie portalu internetowym. Spośród dostępnych ofert wybiera tą, która odpowiada jego wymaganiom i opłaca ją. To zamówienie automatycznie trafia do kontrahenta zagranicznego (wydawcy/właściciela portalu internetowego), który jest odpowiedzialny za jego realizację. W tym momencie otrzymuje stosowne wynagrodzenie, które trafia na jego indywidualne konto w systemie Wnioskodawczyni. Faktyczna wypłata środków na rzecz kontrahenta zagranicznego następuje w momencie dokonania zlecenia dyspozycji w systemie Spółki. Wnioskodawczyni nie świadczy na rzecz swoich kontrahentów innych usług, to znaczy: nie ingeruje w treści zamieszczane przez nich na wykupionych powierzchniach reklamowych, nie świadczy żadnych usług reklamowych: projektowania, doradztwa, planowania i podobnych. Wnioskodawczyni za dodatkową opłatą, niezależną od wynagrodzenia za pośrednictwo w sprzedaży miejsca reklamowego może przygotować opracowanie treści artykułu sponsorowanego na rzecz klienta. Spółka podkreśliła, że jest to usługa odrębna, niezależnie podlegająca odrębnej płatności oraz jest nieobowiązkowa. Potocznie takie usługi określa się mianem "copywritingu". Poza nabyciem przestrzeni reklamowej wnioskodawczyni nie nabywa od tych samych podmiotów zagranicznych żadnych usług towarzyszących. Dostawcy powierzchni reklamowej (na dzień sporządzania wniosku), przedstawiają wnioskodawczyni certyfikaty rezydencji podatkowej. W sytuacji, gdy tego nie zrobią, Wnioskodawca potracą od ich wynagrodzenia podatek u źródła w odpowiedniej wysokości. Jednakże, w przypadku uzyskania potwierdzenia prawidłowości stanowiska przedstawionego przez wnioskodawczynię, zaprzestanie on uzyskiwania certyfikatów od swoich kontrahentów.