Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.543.2023.2.SST

W konsekwencji, sprzedaż wydzielonych działek powstałych z podziału działki nr 1, nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z art. 7 ust. 1 ustawy. Zatem, dokonując ww. dostawy będzie Pani występowała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 29 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży działek. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 stycznia 2024 r. (wpływ 16 stycznia 2024 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość gruntową, wchodzącą jako składnik majątku wspólnego - stanowiącą działkę gruntu, zapisaną w księdze wieczystej numer (…), prowadzonej przez Sąd Rejonowy KW (…), Wydział Ksiąg Wieczystych. Przedmiotowa transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy zakupie przedmiotowej nieruchomości Pani, ani mąż nie odliczyli podatku VAT od zakupu wskazanej nieruchomości. Opisany grunt stanowi majątek prywatny Pani i małżonka i z takim przeznaczeniem, tj. wyłącznie na cele prywatne został zakupiony. Rozpoczęła Pani sprzedaż wraz z mężem powyżej opisanej nieruchomości gruntowej na rzecz osób prywatnych. Działka została podzielona na mniejsze części, dla których założone zostały księgi wieczyste.

Warto w tym miejscu podkreślić, że na dzień sprzedaży poszczególnych działek wchodzących w skład przedmiotowej nieruchomości na moment ich sprzedaży są/były wydane decyzje o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych, gdyż na terenie położenia nieruchomości nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Między małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

W uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazano następująco:

1) Kiedy i w jaki sposób nabyła Pani przedmiotową działkę?

Nabyła Pani przedmiotową nieruchomość opisaną (…).

2) Nr ewidencyjny zakupionej działki, którą nabyła Pani wraz z mężem?

1.

3) Nr działek powstałych po podziale ww. działki?

Nieruchomość objęta KW nr (…) składa się z działek o numerach: 2, 3 , 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19.

4) W jaki sposób wykorzystywała/wykorzystuje Pani przedmiotową nieruchomość (działkę) od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży?

Grunt jest uprawiany przez Panią i małżonka (kukurydza, zboże).

5) Czy przed sprzedażą działek będzie podejmowała Pani aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama, ogłoszenia w prasie, Internet, inny jeśli tak, należy wskazać jakie), w jaki sposób będzie Pani pozyskiwała nabywcę przedmiotowych działek?

Nie będzie Pani czyniła żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, nawet ogłoszeń w prasie, ponieważ potencjalni nabywcy zgłaszać się będą tzw. „drogą pantoflową”.

6) Czy od momentu wejścia w posiadanie działki podejmowała Pani działania zmierzające do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek, np. uzyskiwanie decyzji/pozwoleń, wystąpienie o uchwalenie lub zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, ogrodzenie terenu, wydzielenia dróg, bądź inne?

Nie.

7) Kto wystąpił o podział przedmiotowej działki? Kto wystąpił z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości? Jeśli wystąpił z wnioskiem nabywca to czy działał on w Pani imieniu?

Pani.

8) Czy nieruchomość (działka) – od momentu kiedy weszła Pani w jej posiadanie – była udostępniana przez Panią osobom trzecim na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej (np. dzierżawy, najmu, użyczenia itp.)?

Nie.

9) Czy udzieliła lub udzieli Pani jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) w związku z transakcją sprzedaży działek dla nabywcy lub innych podmiotów?

Nie.

10)Czy zawarła/zamierza Pani zawrzeć z nabywcą działki/działek umowę przedwstępną sprzedaży?

Nie.

11) Czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanej we wniosku)?

Nie.

Pytanie

Czy sprzedaż ww. działek powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, z tytułu zbycia nieruchomości opisanych we wniosku nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu tej sprzedaży.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami według art. 2 pkt. 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zatem, jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np. działki gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle zaś przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Pani zdaniem zbywanie przedmiotowych działek gruntu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Pani nie wystąpi w charakterze podatnika, a czynność sprzedaży nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro przed sprzedażą działek gruntu nie podejmowała Pani jakichkolwiek zorganizowanych czynności mających na celu przygotowanie działki gruntu do sprzedaży, to wyklucza to handlowy cel transakcji.

W konsekwencji taka czynność sprzedaży będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jak stanowi art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl natomiast art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie udziałów w nieruchomościach gruntowych (działce), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie więc, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymagana jest ocena każdorazowo odnosząca się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nabyła Pani wraz z mężem nieruchomość gruntową nr 1, wchodzącą jako składnik majątku wspólnego - stanowiącą działkę gruntu, zapisaną w księdze wieczystej numer (…). Przedmiotowa transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przy zakupie przedmiotowej nieruchomości Pani, ani mąż nie odliczyli podatku VAT od jej zakupu. Grunt stanowi majątek prywatny Pani i małżonka i z takim przeznaczeniem został zakupiony. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Grunt jest uprawiany przez Panią i małżonka (kukurydza, zboże).

Rozpoczęła Pani sprzedaż wraz z mężem powyżej opisanej nieruchomości gruntowej na rzecz osób prywatnych.

Przed sprzedażą działek nie czyniła i nie będzie Pani czyniła żadnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, nawet ogłoszeń w prasie, ponieważ potencjalni nabywcy zgłaszać się będą tzw. „drogą pantoflową”. Od momentu kiedy weszła Pani w posiadanie działki nie była ona udostępniana przez Panią osobom trzecim. Nie udzieliła i nie udzieli Pani jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) w związku z transakcją sprzedaży działek dla nabywcy lub innych podmiotów. Nie zawiera i nie będzie zawierać Pani z nabywcą umowy przedwstępnej sprzedaży. Nie podejmowała Pani działań zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek. Nie posiada Pani innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży.

Przedmiotowa działka nr 1 została podzielona na mniejsze części, dla których założone zostały księgi wieczyste. Nieruchomość objęta KW nr (…) składa się z działek o numerach: 2, 3 , 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19. Na dzień sprzedaży poszczególnych działek są wydane decyzje o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych, gdyż na terenie położenia nieruchomości nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Pani wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości oraz z wnioskiem o podział przedmiotowej działki.

Na tle przedstawionego opisu sprawy Pani wątpliwości dotyczą określenia czy sprzedaż wydzielonych działek powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Pani wątpliwości należy wskazać, że znaczenie dla przedmiotowej sprawy ma analiza całokształtu działań jakie podjęła Pani w odniesieniu do opisanej nieruchomości przez cały okres jej posiadania. W opisie sprawy wskazała Pani, że nie podejmowała Pani działań zmierzających do podniesienia wartości bądź atrakcyjności przedmiotowych działek, jednakże, co istotne w niniejszej sprawie, wystąpiła Pani z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej nieruchomości, gdyż na terenie położenia nieruchomości nie było opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych. Wystąpiła również Pani z wnioskiem o podział nieruchomości i została ona podzielona na mniejsze działki dla których zostały założone księgi wieczyste. Zatem w analizowanej sprawie są podejmowane przez Panią pewne działania wskazujące na przygotowanie opisanej nieruchomości do sprzedaży, które posiadają cechy inwestycji i wpływają na podniesienie wartości i uatrakcyjnienie nieruchomości dla nabywców oraz łatwiejsze zbycie majątku. Nie ulega wątpliwości, że taki zakres dokonywanych czynności, prowadzący do przygotowania do sprzedaży nieruchomości, nie jest typowy dla działań podejmowanych przez osoby fizyczne w zakresie zarządzania majątkiem osobistym – prywatnym. Nie bez znaczenia pozostaje tu również liczba planowanych do sprzedaży działek oraz okoliczność, że zostały założone odrębne księgi wieczyste dla podzielonych działek, dla których wydano na Pani wniosek decyzje o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domów jednorodzinnych. Ponadto, należy wskazać, że dotychczas uprawiany przez Panią grunt (kukurydza, zboże) w efekcie Pani działań (wystąpienie i uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy) stanowi grunt o zupełnie innym charakterze niż pierwotnie wykorzystywany przez Panią. W efekcie Pani działań są to działki budowlane. Uznać zatem należy, że dokonywała Pani działań w zakresie sprzedawanych działek, dzięki którym będą one bardziej atrakcyjne z punktu widzenia potencjalnego nabywcy (będą posiadały warunki zabudowy i założone odrębne księgi wieczyste), co prowadzi do wzrostu ich wartości.

Całokształt czynności świadczy o tym, że Pani działania przybierają formę zawodową (profesjonalną) oraz powodują, że grunty te utraciły charakter majątku prywatnego. W celu zwiększenia możliwości sprzedaży działek podejmuje Pani pewne działania w sposób zorganizowany. Wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Panią świadomych działań, mających na celu sprzedaż powstałych po podziale działek w sposób profesjonalny, w celu osiągnięcia korzyści finansowej. Podjęła Pani konkretne działania prowadzące do podniesienia atrakcyjności sprzedawanej nieruchomości.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, powstałych po podziale działki nr 1, nie będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności.

W konsekwencji, sprzedaż wydzielonych działek powstałych z podziału działki nr 1, nastąpi w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, w związku z art. 7 ust. 1 ustawy. Zatem, dokonując ww. dostawy będzie Pani występowała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Nadmieniamy, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy Wnioskodawcy – i nie wywołuje skutków podatkowych dla Pani męża (współwłaściciela).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).