Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.532.2023.3.BJ

W zakresie ustalenia, czy spółka ma prawo zastosować stawkę ryczałtu do zaliczki na dywidendę w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy spółka ma prawo zastosować stawkę ryczałtu do zaliczki na dywidendę w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 stycznia 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.532.2023.2.BJ i 0114-KDIP3-1.4011.1077.2023.3.BS, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 stycznia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu zdarzenia przyszłego

spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej: spółką) rozpoczęła działalność w 2022 roku osiągając w tym roku przychody (wraz z należnym podatkiem od towarów i usług): 1 mln 159 tys. zł, osiągając zysk 239 tys. zł. Od 01 stycznia 2023 roku spółka wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT estoński. Spółka w 2023 roku na dzień 31 października 2023 roku osiągnęła przychody (wraz z należnym podatkiem) ponad 2 mln euro i osiągnęła zysk. Wspólnicy spółki (2 osoby fizyczne) chcieliby w 2023 roku (np. w miesiącu grudniu) dokonać wypłaty zaliczki na poczet dywidendy za 2023 rok.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 stycznia 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała 8 czerwca 2022 roku poprzez zawarcie umowy Spółki. 30 czerwca 2022 roku Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym (KRS).

Przedmiotem działalności Spółki Sp. z o.o. jest kompleksowe wykonywanie instalacji fotowoltaicznych w modelu od projektu do odbioru. Najczęściej Spółka zawiera z kontrahentem umowy na wykonanie instalacji fotowoltaicznej, przygotowuje projekt techniczny i wykonawczy, uczestniczy w procesie wydania pozwoleń na budowę oraz dokonuje wyboru i zakupu komponentów instalacji (panele, inwertery, konstrukcja itd.), wykonuje instalację poprzez zatrudnionych w Spółce pracowników oraz w razie potrzeby korzysta ze wsparcia podwykonawców. Na końcu Spółka uczestniczy w procesie odbioru technicznego instalacji fotowoltaicznej. Oprócz tego Spółka wykonuje również dodatkowe usługi powiązane z podstawową działalnością, np. serwisy instalacji, profesjonalne mycie paneli fotowoltaicznych itd.

Rok podatkowy 2023 pokrywa się z rokiem kalendarzowym, tj. trwa od 01 stycznia 2023 roku do 31 grudnia 2023 roku. Rok podatkowy 2023 to pierwszy rok opodatkowania Spółki w ramach ryczałtu od dochodu Spółek tzw. „CIT estońskiego”.

W Spółce w 2022 roku wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonano się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, tj. jak w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Pierwszy rok podatkowy obejmował okres od powstania Spółki do 31 grudnia 2022 roku.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym spółka ma prawo zastosować stawkę ryczałtu do zaliczki na dywidendę w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo zastosować stawkę ryczałtu do zaliczki na dywidendę w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka spełnia definicję małego podatnika, wyrażoną w art. 4a pkt 10ustawy o CIT, gdzie małego podatnika definiuje się jako podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.

W spółce przedstawionej w stanie faktycznym poprzednim rokiem obrotowym jest rok 2022, gdzie spółka nie przekroczyła limitu przychodów na poziomie 2 000 000 euro. W związku z tym ma prawo zastosować wymienione wyżej preferencyjne stawki wymienione we wstępie do zysku osiągniętego w roku 2023 niezależnie do dnia wypłaty tego zysku (czy to w formie zaliczki w 2023, czy w latach późniejszych).

Wnioskodawca uważa, że Spółka ma prawo wypłacić zysk wypracowany w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów Spółek, tj. za 2023 roku według obniżonych stawek podatkowych wskazanych we wniosku, jak również zastosować te stawki do zaliczki na dywidendę za ten rok. Zdaniem Wnioskodawcy w modelu CIT estońskiego intencją nie jest pośpieszne podejmowanie uchwał o wypłatach dywidendy, aby można było zastosować korzystniejsze dla Spółki stawki podatkowe, ponieważ mogłoby to mieć negatywny wpływ na płynność finansową i działalność bieżącą Spółki.

W związku z tym, w opinii Wnioskodawcy jeżeli wspólnicy podejmą uchwałę o wypłacie zysku za 2023 rok w latach następnych lub dokonają wypłaty zaliczki na dywidendę za rok 2023 to Spółka będzie miała prawo zastosować stawki podatkowe dla małego podatnika, tj. stawka CIT 10%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że stosownie do opisu sprawy oraz zadanego pytania wyznaczających granice rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena, czy spółka ma prawo zastosować stawkę ryczałtu w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT do wypłaty w 2023 r. zaliczki na dywidendę za 2023 rok.

W związku z tym przedmiotem interpretacji indywidualnej nie była kwestia oceny skutków działań podejmowanych w następnych latach.

Przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zostały wprowadzone do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2122) i weszły w życie 1 stycznia 2021 r., a następnie podlegały dalszym zmianom. Opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek zostało uregulowane w rozdziale 6b ustawy o CIT oraz w przepisach ogólnych związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

Zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy o CIT:

Po zakończeniu okresu czteroletniego, jeśli podatnik spełnia warunki ustawowe, może kontynuować rozliczenia zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy CIT, w kolejnym okresie czteroletnim.

Stosownie do art. 28f ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28m ust. 1 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 28m ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie zaś z art. 28o ust. 1 ustawy o CIT:

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że powstaliście Państwo 8 czerwca 2022 roku poprzez zawarcie umowy Spółki. 30 czerwca 2022 roku Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym. Pierwszy rok podatkowy obejmował okres od powstania Spółki do 31 grudnia 2022 roku.

W 2022 roku wartość Państwa przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonano się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł, tj. jak w rozumieniu art. 4a pkt 10 ustawy o CIT.

Od 1 stycznia 2023 roku wybraliście Państwo opodatkowanie w formie ryczałtu od dochodów spółek, tzw. CIT estoński. Spółka w 2023 roku na dzień 31 października 2023 roku osiągnęła przychody (wraz z należnym podatkiem) ponad 2 mln euro i osiągnęła zysk. Wspólnicy spółki (2 osoby fizyczne) chcieliby w 2023 roku (np. w miesiącu grudniu) dokonać wypłaty zaliczki na poczet dywidendy za 2023 rok.

Wątpliwości Państwa dotyczą m.in. kwestii ustalenia, czy spółka ma prawo zastosować stawkę ryczałtu do zaliczki na dywidendę w wysokości 10% podstawy opodatkowania na podstawie art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 194 ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm., dalej: „KSH”):

W myśl art. 195 ust. 1 KSH:

Należy zauważyć, że przywoływany art. 28m ust. 2 ustawy CIT reguluje, iż wskazany art. 28m ust. 1 pkt 1 lit. a stosuje się odpowiednio do zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy (podzielonego zysku). Sformułowanie art. 28m ust. 2 poprzez „odpowiednie jego stosowanie” pozwala na objęcie jego zakresem różnych stanów faktycznych – zarówno przypadków, gdy wypłata zaliczek na poczet dywidendy następuje na podstawie uchwały zgromadzenia wspólników sp. z o.o., jak również sytuacji, gdy wypłata zaliczek następuje bez podjęcia takiej uchwały.

Cytowany art. 28o ust. 1 ustawy o CIT wskazuje natomiast, że w przypadku małego podatnika, ryczałt wynosi 10% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 4a pkt 10 ustawy o CIT:

Ze złożonego wniosku jednoznacznie wynika, że w roku 2023 Spółka była małym podatnikiem, bowiem w poprzednim roku podatkowym wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy oraz okoliczności przedstawione w opisie sprawy należy stwierdzić, że skoro w roku 2023 byliście Państwo małym podatnikiem to jeżeli w tym roku podatkowym dokonaliście wypłaty zaliczki na poczet dywidendy za ten rok, to mogliście Państwo zastosować 10% stawkę ryczałtu, o której mowa w art. 28o ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT do zaliczki na dywidendę.

W związku z powyższym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).