Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.744.2023.1.SG
Ustalenia, czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych amortyzację Instalacji w okresie niewykorzystywania jej do bieżącej działalności
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych amortyzację Instalacji w okresie niewykorzystywania jej do bieżącej działalności.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej także jako: „Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „podatku VAT”) oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki akcyjnej, utworzonej na podstawie prawa polskiego, która posiada siedzibę działalności w Polsce.
Działalność Wnioskodawcy skupia się na produktach i usługach objętych kodami:
- 23 wyroby z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych,
- 13.20 produkcja tkanin,
- 22.2 produkcja wyrobów z tworzyw sztucznych,
- 72.19 badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu na zwiększenie zdolności produkcyjnych przedsiębiorstwa. Na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu, Wnioskodawca poniósł koszty kwalifikowane związane z budową nowej instalacji do produkcji (…) w skład której wchodzą:
a) (…);
b) Modernizacja hali;
c) Wanna (…) z systemem sterowania, palnikami i Boostingiem elektrycznym-powietrznym;
d) Łódki platynowe;
e) System sterowania łódkami platynowymi;
f) Nawijarki;
g) Instalacje podawania preparacji i wody technologicznej;
h) Suszarnia;
i) Laboratorium
(dalej jako: „Instalacja”).
Wnioskodawca zgodnie z uzyskaną decyzją o wsparciu prowadzi działalność w zakresie określonym w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:
1. (…),
2. Tkaniny - sekcja C, klasa 13.20,
3. Płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych - sekcja C, klasa 22.21,
4. Wyroku z tworzyw sztucznych dla budownictwa - sekcja C, klasa 22.23,
5. Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych - sekcja M, klasa 72.19.
Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Instalacji. Uwzględniając, że Wnioskodawca prowadzi na terenie objętym decyzją o wsparciu również działalność gospodarczą niezwiązaną z nową inwestycją, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym - dla celów zwolnienia podatkowego Wnioskodawca wydziela koszty związane z przychodami z tej nowej inwestycji, uznając za takie koszty m.in. odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Instalacji.
Z uwagi jednak na fakt, iż koszty produkcji (…) w oparciu o Instalację, której nabycie stanowiło koszty kwalifikowane nowej inwestycji, stają się nadmierne i nieopłacalne, Wnioskodawca rozważa możliwość wstrzymania produkcji (…), w tym przy wykorzystaniu Instalacji, co będzie skutkowało tym, że Wnioskodawca czasowo nie będzie osiągał przychodów z nowej inwestycji.
Po potencjalnym wstrzymaniu działalności w zakresie produkcji (…), Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność obejmującą przetwórstwo (…), nabytego od zewnętrznych dostawców.
Za wyjątkiem drobnych elementów Instalacji, która stanowi części wspólne z innymi liniami w fabryce Wnioskodawcy, istotna jej część nie będzie użytkowana. Wnioskodawca zamierza jednak przywrócić użytkowanie Instalacji, kiedy tylko ponownie stanie się to opłacalne. W tym celu Wnioskodawca będzie podejmował kroki jakie będą możliwe by zoptymalizować koszty produkcji własnej i przywrócić Instalację do użytkowania. Wnioskodawca weryfikować będzie również możliwość sprzedaży produktu wytwarzanego w Instalacji na rzecz podmiotów trzecich.
Mając na uwadze opisany stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe) Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w przypadku wyłączenia Instalacji z użytkowania Wnioskodawca uprawniony będzie do zaliczania w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tego środka trwałego w okresie jego wyłączenia z użytkowania.
Pytanie
Czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych amortyzację Instalacji w okresie niewykorzystywania jej do bieżącej działalności?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał on prawo zaliczyć on do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej Instalacji jako środka trwałego w okresie niewykorzystywania jej do bieżącej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2587 ze zm., winno być: t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Art. 15 ust. 6 ustawy o CIT stanowi z kolei, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Jednocześnie, zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu.
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Art. 16c pkt 5 ustawy o CIT przewiduje natomiast, że amortyzacji nie podlegają (...) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności.
Z powyższego wynika, że do kosztów uzyskania przychodu mogą być zaliczone wydatki poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Jednocześnie, za koszt podatkowy uznaje się koszt amortyzacji środków trwałych. Wprawdzie, przewidziane w art. 16c pkt 5 ustawy o CIT wyłączenie, stanowi o braku możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych, wyłącznie jednak w sytuacji, gdy składnik majątku nie jest wykorzystywany w prowadzonej działalności z uwagi na całkowite zaprzestanie tego rodzaju działalności, w której ten składnik majątku były wykorzystywany.
Na kanwie powyższego, nie można zatem uznać, że czasowe wyłączenie tego składnika majątku z użytkowania powoduje konieczność zaprzestania naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszty uzyskania przychodu.
Okres, w którym Instalacja nie będzie użytkowana wg założeń Wnioskodawcy będzie okresem przejściowym. Pomimo, iż Wnioskodawca z przyczyn ekonomicznych nie będzie wykorzystywał Instalacji do produkcji (…), będzie on ponosił koszty związane z konserwacją Instalacji by nie uległa one zniszczeniu. Ponadto Wnioskodawca będzie ponosił wydatki związane z utrzymaniem Instalacji w stanie umożliwiającym ponowne uruchomienie.
Jednocześnie, w zakresie w jakim będzie to możliwe i zależne od Wnioskodawcy, zamierza on podejmować działania, które umożliwiają pozyskanie podmiotów zainteresowanych nabyciem produktu wytwarzanego przy pomocy Instalacji, a także optymalizację kosztów produkcyjnych i przywrócenie Instalacji do jej dawnego użytkowania.
W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy pomimo, iż Instalacja nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności i nie będzie przynosiła ona przychodów, Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia odliczenia wydatków związanych z jej amortyzacją do kosztów uzyskania przychodów.
Tylko bowiem trwałe zaprzestanie użytkowania środków trwałych sprawia, że nie ma możliwości dalszej ich amortyzacji. Skoro więc w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) środki trwałe są czasowo nieużywane, a ponadto przedmiotowe środki trwałe są przeznaczone do dalszego użytkowania w przyszłości o ile pojawią się ku temu stosowne warunki rynkowe, o które Wnioskodawca zamierza zabiegać, to w ocenie Wnioskodawcy do opisanej sytuacji nie ma zastosowania przepis art. 16c pkt 5 ustawy o CIT.
Bez znaczenia przy tym dla oceny tego prawa pozostaje to, czy Wnioskodawcy istotnie uda się przywrócić Instalację do użytkowania. Z perspektywy bowiem uznania amortyzacji za koszt uzyskania przychodu, istotny jest stan istniejący na moment dokonywanego odliczenia - ten zaś wskazuje na to, że wyłączenie Instalacji ma charakter czasowy. Do czasu zatem całkowitego i definitywnego wyłączenia Instalacji z użytkowania (np. poprzez jej zbycie), Wnioskodawca zachowuje prawo jej amortyzacji.
Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych oraz sadów administracyjnych. Przykładem mogą być:
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 grudnia 2008 r., Znak: IPPB3/423-1365/08-02/JG, cyt.: „amortyzacji nie podlegają bowiem składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której składniki te były używane (art. 16c pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Ponieważ działalność podatnika (Spółki) jest nadal prowadzona, odpisy amortyzacyjne za okres, w którym środek trwały był czasowo wyłączony z używania z ww. powodów mogą być naliczane i stanowią koszty uzyskania przychodów. Przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych jest zaprzestanie działalności, w związku z którym nastąpi zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych nie jest przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych (...)”;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lipca 2009 r., Znak: IPPB5/423-245/09-3/MB, cyt.: „podsumowując, z analizy przepisów u.p.d.o.p. jednoznacznie wynika, że nie ma obowiązku zaprzestania amortyzacji środków trwałych w przypadku czasowego niewykorzystywania ich w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma również podstawy prawnej w u.p.d.o.p. do wyłączenia odpisów amortyzacyjnych od takiego środka trwałego z kosztów uzyskania przychodów. Zatem wnioskująca Spółka jest uprawniona do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieużywanych czasowo bocznic kolejowych, a odpisy te są kosztem uzyskania przychodów zgodnie żart. 15 ust. 6 u.p.d.o.p”;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 marca 2011 r., Znak: ILPB4/423-343/10-2/MC;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 sierpnia 2010 r., Znak: IBPBI/2/423-810/10/AK;
- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 listopada 2010 r.; Znak: IPPB5/423-566/10-2/IŚ;
- wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 października 2011 r., sygn. akt II FSK 725/10.
W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym przypadku nie dojdzie także do całkowitego zaprzestanie danego rodzaju działalności, w której używano dany środek trwały (składnik majątku). W orzecznictwie wskazuje się, że użycie określenia „zaprzestanie działalności, w której te składniki były używane”, oznacza, że chodzi o sytuację, w której zaprzestano działalności, w której dany składnik był używany, ale równocześnie podatnik kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 października 2011 r., sygn. akt II FSK 725/10).
W analizowanym przypadku Wnioskodawca nie zamierza zrezygnować z działalności w której składniki były używane (tu: produkcji (…)), ale tylko czasowo wstrzymać produkcję.
Wnioskodawca zauważył bowiem trendy rynkowe, w których produkcja (…) przy użyciu instalacji na potrzeby własne jest nieopłacalna. W konsekwencji podjął decyzję o wstrzymaniu produkcji przy użyciu Instalacji. Jednocześnie jednak, z uwagi na to, że Instalacja stanowi istotny składnik aktywów Wnioskodawcy, pozwalający na oferowanie produktów ((…)) wytwarzanego samodzielnie innym kontrahentom, a nie jedynie wykorzystywania na potrzeby własne, Wnioskodawca przewiduje ponowne uruchomienie Instalacji w przyszłości. Wnioskodawca uzależnia to od pozyskania klientów zainteresowanych nabyciem takiego produktu lub zmianą otoczenia rynkowego wpływającą na podniesienie rentowności prowadzenia własnej produkcji. W tym zakresie Wnioskodawca zamierza podejmować będące w jego zasięgu działania, które umożliwią przywrócenie produkcji (…).
Strategia Wnioskodawcy zakładająca produkcję własnego (…) nie ulega zatem zmianie w ujęciu długoterminowym, w którym Wnioskodawca nadal przewiduje taką produkcję. Nie mniej czasowo niezbędne jest dostosowanie prowadzonej działalności do warunków panujących na rynku, a co za tym idzie wstrzymanie własnej produkcji (…) i pozyskanie go od podmiotów zewnętrznych. Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przy tym znaczenia, czy koszt związany z odpisami amortyzacyjnymi od wartości początkowej Instalacji Wnioskodawca uwzględnia do kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie decyzji o wsparciu. Aspekt ten w ocenie Wnioskodawcy jest bowiem wtórny wobec pierwotnej konieczności oceny czy dany koszt może w ogóle zostać uznany za koszt uzyskania przychodu w okresie czasowego wyłączenia z użytkowania środka trwałego którego koszt ten dotyczy.
Powyższe potwierdza brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, który wyraźnie wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Prawo o które pyta Wnioskodawca należy zatem rozpatrywać z perspektywy obiektywnej, bez względu na to, czy Wnioskodawca jest beneficjentem decyzji o wsparciu czy też nie, poddając pod ocenę możliwość zakwalifikowania danego kosztu jako kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności, niezależnie od tego, czy koszt ten będzie kolejno uwzględniany w kalkulacji dochodu objętego zwolnieniem czy też nie.
Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy o CIT oraz utrwalonej linii interpretacyjnej sądów administracyjnych i organów podatkowych, w okresie przejściowego nieużytkowania środków trwałych Wnioskodawca może nadal kontynuować amortyzację podatkową Instalacji oraz wartość odpisów amortyzacyjnych zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie wskazać należy, że stosownie do zadanego pytania wyznaczającego zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Instalacji w okresie niewykorzystywania jej do bieżącej działalności. Tym samym przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia określenia do którego źródła przychodów należy przypisać te koszty, tj. czy do działalności zwolnionej, czy do działalności opodatkowanej.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,
kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,
amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Ustawa o podatku dochodowym od osób przewiduje sytuacje, w których podatnicy są uprawnieni do okresowego zaprzestania dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Zgodnie z art. 16c pkt 5 ustawy o CIT,
amortyzacji nie podlegają składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności - zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:
odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku.
Wątpliwości Państwa dotyczą ustalenia, czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych amortyzację Instalacji w okresie niewykorzystywania jej do bieżącej działalności.
Z opisu sprawy wynika m.in.Wnioskodawca poniósł koszty kwalifikowane związane z budową nowej instalacji do produkcji (…) w skład której wchodzą:
a) (…);
b) Modernizacja hali;
c) Wanna (…) z systemem sterowania, palnikami i Boostingiem elektrycznym-powietrznym;
d) Łódki platynowe;
e) System sterowania łódkami platynowymi;
f) Nawijarki;
g) Instalacje podawania preparacji i wody technologicznej;
h) Suszarnia;
i) Laboratorium
(dalej jako: „Instalacja”).
Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład Instalacji.
Z uwagi jednak na fakt, iż koszty produkcji (…) w oparciu o Instalację, której nabycie stanowiło koszty kwalifikowane nowej inwestycji, stają się nadmierne
i nieopłacalne, Wnioskodawca rozważa możliwość wstrzymania produkcji (…), w tym przy wykorzystaniu Instalacji, co będzie skutkowało tym, że Wnioskodawca czasowo nie będzie osiągał przychodów z nowej inwestycji.
Po potencjalnym wstrzymaniu działalności w zakresie produkcji (…), Wnioskodawca nadal będzie prowadził działalność obejmującą przetwórstwo (…), nabytego od zewnętrznych dostawców.
Za wyjątkiem drobnych elementów Instalacji, która stanowi części wspólne z innymi liniami w fabryce Wnioskodawcy, istotna jej część nie będzie użytkowana. Wnioskodawca zamierza jednak przywrócić użytkowanie Instalacji, kiedy tylko ponownie stanie się to opłacalne. W tym celu Wnioskodawca będzie podejmował kroki jakie będą możliwe by zoptymalizować koszty produkcji własnej i przywrócić Instalację do użytkowania.
Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w opisanej przez Państwa sytuacji przepisy art. 16c pkt 5 i art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT nie mają zastosowania. Opisane przez Państwa zdarzenie przyszłe nie dotyczy ani zawieszenia lub zaprzestania wykonywania przez Państwa działalności gospodarczej, ani prac, które wiązałyby się z sezonowym wykorzystywaniem środków trwałych.
Literalna brzmienie przepisu art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT jest czytelne i nie pozwala na inne jego zinterpretowanie. Zatem przepis ten w danej sprawie nie będzie miał zastosowania.
Treść art. 16c pkt 5 ustawy o CIT, wskazuje bezpośrednio, że amortyzacji podatkowej nie podlegają tylko takie składniki majątku, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności, w której były wykorzystywane. W konsekwencji, przesłanką powodującą niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych od składników majątku trwałego jest zaprzestanie działalności, w związku z czym nastąpi także zaprzestanie używania tych składników. Należy przez to rozumieć całkowite zaniechanie danego rodzaju działalności, na skutek czego składniki majątkowe przestają być używane. Należy podkreślić, że w sytuacji gdy podatnik decyduje o zaprzestaniu wykorzystywania środka trwałego w prowadzonej działalności polegającej na produkcji wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, produkcji tkanin, produkcji wyrobów z tworzyw sztucznych, badaniach naukowych i pracach rozwojowych w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych i wycofuje go z prowadzonej ewidencji środków trwałych przeznaczając go na inne cele np. na sprzedaż – to brak jest podstaw do dalszego dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
Przejściowe zaprzestanie użytkowania danych środków trwałych nie jest natomiast przesłanką uzasadniającą zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Okresowe zaprzestanie wykorzystywania danego środka trwałego w przypadku dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, w której środek ten był wykorzystywany, nie powoduje utraty prawa do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od tego środka trwałego. Ponadto, z ww. regulacji nie wynika również, że tego typu odpisy amortyzacyjne nie stanowią dla podatnika kosztu uzyskania przychodów. W związku z powyższym, ze względu na fakt, że w przypadku przejściowego nieużytkowania środków trwałych wchodzących w skład Instalacji do produkcji (…), działalność Spółki jest w dalszym ciągu prowadzona w zakresie przetwórstwa (…) nabytego od zewnętrznych dostawców (w niezmienionym rodzajowo zakresie) i Spółka planuje ponowne wykorzystane danych środków trwałych (zaprzestanie użytkowania jest jedynie tymczasowe), odpisy amortyzacyjne za okres, w którym dane środki trwałe były przejściowo nieużytkowane są w dalszym ciągu naliczane i stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów.
Należy bowiem zauważyć, że czasowe nieużywanie poszczególnych środków trwałych wchodzących w skład Instalacji wyłącznie z przyczyny nadmiernych i nieopłacalnych kosztów w zakresie produkcji (…) (a nie z powodu przeznaczenia ich do innych celów, np. kwalifikacji jako towar handlowy w celu sprzedaży) nie powoduje konieczności zmniejszenia dokonywanych odpisów amortyzacyjnych. Zatem, jeśli zamiarem Państwa jest ciągłość produkcji, a czasowe wyłączenie jest spowodowane czynnikami niezależnymi od Państwa, to mają Państwo prawo do realizacji odpisów amortyzacyjnych. Czasowego braku wykorzystywania Instalacji do produkcji (…) z przyczyn ekonomicznych nie należy utożsamiać z sezonowym, czy czasowym brakiem przydatności środka trwałego do produkcji.
Zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w okresie przejściowego nieużytkowania środków trwałych spowodowanego przyczynami ekonomicznymi należy kontynuować ich amortyzację podatkową.
Tym samym Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że w okresie przejściowego nieużytkowania środków trwałych Wnioskodawca może nadal kontynuować amortyzację podatkową Instalacji oraz wartość odpisów amortyzacyjnych zaliczać do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności, należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz orzeczenia sądowego należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right