Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 lutego 2022 r., sygn. III SA/Łd 903/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Kowalska Asesor WSA Anna Dębowska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 lutego 2022 r. sprawy ze skargi U. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 156 § 1, art. 157 § 1, art. 158 § 1 k.p.a., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. odmówiło stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta Ł. z [...] r., nr [...], znak: [...] o odmowie wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego drogi powiatowej – ul. A. o powierzchni 22,32 m2 w okresie od 1 grudnia 2014 r. do 15 grudnia 2014 r.,

W uzasadnieniu Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniosło, że decyzją z [...] r., nr [...] Prezydent Miasta Ł. orzekł o odmowie wydania U.D. zezwolenia na zajęcie pasa drogowego drogi powiatowej – ul. A., o powierzchni 22,32 m2 w okresie od 1 grudnia 2014 r. do 15 grudnia 2014 r. w celu umieszczenia w nim całorocznego obiektu handlowego – kiosku. W uzasadnieniu organ wskazał, że przyczyną odmowy są prowadzone roboty drogowe polegające na wymianie nawierzchni chodnika.

31 marca 2021 r. wpłynął wniosek U.D. z 29 marca 2021 r. o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej decyzji oraz o wstrzymanie wykonania decyzji. Wnioskodawczyni powołała się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wydany w sprawie o sygn. akt III SA/Łd 674/15 oraz decyzję podatkową za 2015 r. Zarzuciła, że decyzja jest niezgodna z wnioskiem, bowiem wniosek obejmował okres do 28 lutego 2015 r., a decyzja rozstrzyga do 15 grudnia 2014 r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało dalej, że decyzją z [...] r., nr [...] organ umorzył postępowanie (wszczęte zawiadomieniem z 23 sierpnia 2016 r., znak: [...]) w sprawie uchylenia decyzji z [...] r., nr [...] o odmowie prawa do zajęcia pasa drogowego ul. A. w celu umieszczenia obiektu handlowego w okresie od 1 grudnia 2014 r. do 28 lutego 2015 r. Powodem umorzenia postępowania było wcześniejsze uchylenie decyzji z [...] r. wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 30 września 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 674/15. Ponownie rozpatrując sprawę organ pierwszej instancji decyzją z [...] r., nr [...] odmówił zajęcia pasa drogowego na wskazany cel w okresie od 1 do 15 grudnia 2014 r., tj. do zakończenia robót inwestycyjnych (przebudowa ulicy A.). Następnie decyzją z [...] r., nr [...] zezwolił na pozostawanie obiektu w wyżej wymienionej lokalizacji w okresie od 16 grudnia 2014 r. (po dniu zakończenia robót) do 28 lutego 2015 r. Decyzja nr [...] została doręczona skarżącej 26 stycznia 2017 r. i stała się ostateczna 9 lutego 2017 r. Natomiast decyzja nr [...] została doręczona 13 stycznia 2017 r., więc stała się ostateczna 27 stycznia 2017 r. Od wymienionych decyzji skarżąca nie wniosła odwołań. Zarzut wniosku o stwierdzenie nieważności w przedmiocie rozstrzygnięcia niezgodnego z wnioskiem pozostaje w tej sytuacji bezzasadny. Bez znaczenia są również kwestie decyzji podatkowych, dokumentów dotyczących bezterminowego użytkowania, które posiada strona czy planu realizacyjnego. Nie mają żadnego wpływu na podjęta decyzje organu pierwszej instancji. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego ostateczna decyzja Prezydenta Miasta Ł. z [...] r., nr [...] nie jest dotknięta żadną z kwalifikowanych wad prawnych wskazanych w art. 156 § 1 k.p.a., w szczególności nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2).