Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.478.2023.2.DS
Świadczone przez Państwa usługi nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) lub b) ustawy, tym samym do Opłaty Za Zarządzanie, należnej Państwu od Inwestorów, również nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie ww. przepisu.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku do Opłaty Za Zarządzanie, należnej Funduszowi od inwestorów.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 grudnia 2023 r. (wpływ 20 grudnia 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spółka A. („Fundusz”) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzi działalność gospodarczą w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów, działając w oparciu o ustawę o funduszach inwestycyjnych. Fundusz jest alternatywną spółką inwestycyjną w rozumieniu art. 8a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych.
W związku z prowadzoną działalnością Fundusz zawrze umowę o zarządzanie („Umowa o Zarządzanie”) z podmiotem B., z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wpisaną do rejestru zarządzających ASI prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego pod numerem (…) („Podmiot Zarządzający”). Podmiot Zarządzający posiada status zewnętrznie zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną w rozumieniu art. 8b ust. 2 pkt 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych.
Zgodnie z postanowieniami Umowy o Zarządzanie do czynności Podmiotu Zarządzającego podejmowanych w ramach zarządzania Funduszem będzie należeć w szczególności:
(a)prowadzenie spraw Funduszu poprzez bieżące zarządzanie Funduszem obejmujące zarówno sprawy z zakresu zwykłych czynności, czynności przekraczających zwykły zarząd, jak również czynności nagłych, nie przekazanych do kompetencji walnego zgromadzenia przez statut Funduszu,
(b)reprezentowanie Funduszu poprzez dokonywanie w jej imieniu wszelkich czynności, zarówno sądowych, jak i pozasądowych,
(c)zarządzanie Funduszem, w tym:
i. wdrażanie wykonywania celów określonych w polityce inwestycyjnej Funduszu,
ii. zarządzanie inwestycjami Funduszu na wszystkich etapach inwestycji,
iii. realizację wyjścia z inwestycji,
iv. zarządzanie ryzykiem,
v. działania o charakterze administracyjnym, marketingowym, a także wszelkie działania niezbędne do operacyjnej działalności Funduszu;
(d)zarządzanie majątkiem Funduszu,
(e)dokonywanie wypłat akcjonariuszom oraz Podmiotowi Zarządzającemu zgodnie z Umową o Zarządzanie, ramową umową inwestycyjną oraz statutem Funduszu,
(f)bieżąca analiza działalności Funduszu,
(g)terminowe i należyte wypełnianie obowiązków wobec akcjonariuszy oraz walnego zgromadzenia,
(h)zwoływanie walnego zgromadzenia Funduszu,
(i)udzielanie akcjonariuszom informacji zarówno na walnym zgromadzeniu, jak i poza nim,
(j)prowadzenie dokumentacji działalności oraz rachunkowości Funduszu;
(k)sporządzanie sprawozdania z działalności Funduszu za rok obrotowy oraz przedstawiania powyższego sprawozdania do oceny walnemu zgromadzeniu Funduszu,
(l)sporządzanie sprawozdania finansowego za rok obrotowy oraz przedstawiania powyższego sprawozdania do oceny walnemu zgromadzeniu Funduszu,
(m)zatrudnianie doradców, konsultantów lub innych specjalistów, których zatrudnienie jest uzasadnione rodzajem działalności Funduszu,
(n)koordynacja działalności poszczególnych obszarów funkcjonalnych Funduszu, w tym kadrowego, inwestycyjnego, marketingowego, finansowo-księgowego,
(o)podejmowanie wszelkich działań, które Podmiot Zarządzający uzna za wskazane i właściwe celem prawidłowego i efektywnego prowadzenia spraw Funduszu.
Z tytułu wykonywania czynności w ramach Umowy o Zarządzanie, Podmiot Zarządzający będzie pobierać wynagrodzenie „Wynagrodzenie PZ”.
Na podstawie umowy zawartej przez Fundusz z inwestorami na potrzeby pokrycia kosztów funkcjonowania Funduszu, w tym kosztu wynagrodzenia z tytułu zarządzania Funduszem na rzecz Podmiotu Zarządzającego, Akcjonariusze będą wnosić do Funduszu opłatę, w wysokości określonej w umowie inwestycyjnej, proporcjonalnie według udziału procentowego w kapitale zakładowym Funduszu („Opłata Za Zarządzanie”). Opłata Za Zarządzanie pokrywa, zgodnie z Umową o Zarządzanie, wszelkie koszty działalności Funduszu ponoszone przez Fundusz, w tym Wynagrodzenie PZ.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
Fundusz prowadzi wyłącznie działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 8a ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, tj. działalność w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów. W tym celu Fundusz zamierza przeprowadzić kilka emisji akcji, z których środki zostaną przeznaczone na sfinansowanie kilku inwestycji. Fundusz będzie dokonywał inwestycji kapitałowych w wybrane spółki polegających na nabyciu lub objęciu jednostek uczestnictwa w wybranych spółkach w zamian za wkład pieniężny (dalej jako „Inwestycja”). Środki na sfinansowanie Inwestycji będą pochodzić z wkładów pieniężnych wnoszonych przez akcjonariuszy Funduszu na pokrycie akcji Funduszu. W celu sfinansowania każdej Inwestycji Fundusz będzie emitował akcje zwykłe imienne oddzielnej serii (dalej jako „Pierwsza Kapitalizacja Inwestycji”).
Opłata Za Zarządzanie będzie wynosić 2% (dwa procent) Pierwszej Kapitalizacji Inwestycji rocznie, a łączna wartość Opłaty Za Zarządzanie dla każdej Inwestycji w całym okresie działalności Funduszu nie może przekroczyć 15% Pierwszej Kapitalizacji Inwestycji.
Pytanie
Czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Opłata Za Zarządzanie, należna Funduszowi od inwestorów, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Funduszu, przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Opłata Za Zarządzanie, należna Funduszowi od inwestorów, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.
UZASADNIENIE
Stosownie do art. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ustawy o VAT:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Według art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a i b ustawy o VAT:
Zwalnia się od podatku usługi zarządzania:
a)funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
b)portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią.
Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy o VAT:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:
1)czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2)usług doradztwa;
3)usług w zakresie leasingu.
Z treści przepisu wynika, że zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia dwóch warunków, tj.:
1)świadczenie stanowi usługę, którą można zakwalifikować jako zarządzanie funduszem inwestycyjnym,
2)usługa będzie dotyczyła funduszu inwestycyjnego w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych.
Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy, zgodnie z którym, zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.
W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.
Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d pkt 6 Szóstej Dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce "Administracja" które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).
Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy UCITS, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.
Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:
- zarządzanie inwestycjami,
- administracja:
a)obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
b)zapytania klientów;
c)wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
d)monitorowanie przestrzegania uregulowań;
e)prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
f)wypłata zysków;
g)emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
h)rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
i)prowadzenie ksiąg,
- wprowadzanie do obrotu.
Wskazana wyżej definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte Dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu Dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych Dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do Dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C–595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do Dyrektywy UCITS w rubryce "Administracja". Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia "zarządzania" specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 Szóstej Dyrektywy.
Powyższe stanowisko znajduje swoje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej z 24 stycznia 2023 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.664.2022.2.IG, interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2023 r. nr 0113-KDIPT1-2.4012.263.2023.2.KT, interpretacji indywidualnej z 15 maja 2023 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.96.2023.2.MAT oraz interpretacji indywidualnej z 21 kwietnia 2023 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.80.2023.2.AR.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że opisane we wniosku usługi mieszczą się w definicji zarządzania w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Opisane usługi zawierają się w załączniku II do Dyrektywy 2009/65/WE. W konsekwencji, spełniony zostanie warunek przedmiotowy dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a dla ww. usług.
Drugim warunkiem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT jest warunek podmiotowy. Ww. zwolnieniu podlegają usługi zarządzania świadczone w odniesieniu do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (por. w szczególności interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 13 maja 2022 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.153.2022.1.MAT).
Pod pojęciem przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy rozumieć przepisy ustawy o funduszach, a także akty wykonawcze wydane na podstawie przepisów tej ustawy.
Zgodnie z art. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych:
Ustawa określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.
Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.
Jak stanowi art. 3 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych, fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:
1) Fundusz inwestycyjny otwarty;
2) Alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.
Według art. 2 pkt 10a ustawy o funduszach inwestycyjnych, ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym, rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.
Zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2.
Zgodnie z art. 8a ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych, wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną.
Na podstawie art. 8b ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzający ASI zarządza alternatywną spółką inwestycyjną, w tym co najmniej portfelem inwestycyjnym tej spółki oraz ryzykiem.
W myśl art. 8b ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzającym ASI może być, wyłącznie:
1) W przypadku określonym w art. 8a ust. 2 pkt 1 - spółka kapitałowa będąca alternatywną spółką inwestycyjną, prowadząca działalność jako wewnętrznie zarządzający ASI;
2) W przypadku określonym wart. 8a ust. 2 pkt 2 - spółka kapitałowa będąca komplementariuszem alternatywnej spółki inwestycyjnej, prowadząca działalność jako zewnętrznie zarządzający ASI.
Stosownie do treści art. 70a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzającym ASI może być wyłącznie spółka kapitałowa, o której mowa w art. 8b ust. 2, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która uzyskała zezwolenie Komisji Nadzoru Finansowego na wykonywanie działalności określonej w art. 70e ust. 1 ustawy.
Natomiast zgodnie z regulacją art. 70a ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych w przypadku zarządzania portfelami inwestycyjnymi o niskiej wartości, spółka kapitałowa, o której mowa w art. 8b ust. 2, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wykonywać działalność określoną w art. 70e ust. 1 jako zarządzający ASI bez zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, po uzyskaniu wpisu do rejestru zarządzających ASI. Jak stanowi art. 70e ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, przedmiotem działalności zarządzającego ASI może być wyłącznie zarządzanie alternatywną spółką inwestycyjną, w tym wprowadzanie tej spółki do obrotu oraz z zastrzeżeniem ust. 2, zarządzanie unijnym AFI, w tym wprowadzanie tych AFI do obrotu.
Jak wynika z opisu sprawy Podmiot Zarządzający posiadający status zewnętrznego zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną w rozumieniu art. 8b ust. 2 pkt 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych świadczy na postawie Umowy o Zarządzanie usługi w odniesieniu do Funduszu będącego ASI zgodnie z art. 8a ustawy o funduszach inwestycyjnych.
Co więcej, w orzecznictwie wskazywane jest, że w myśl art. 70g ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzający ASI może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, z uwzględnieniem art. 75-82 Rozporządzenia 231/2013, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez tego zarządzającego. Przechodząc dalej, zgodnie z utrwalonym stanowiskiem TSUE pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego. W wyroku z 4 maja 2006 r. w sprawie o sygn. C-169/04 (Abbey National Plc Inscape lnvestment Fund V. Commissioners of Customs & Excise) oraz w wyroku z dnia 13 grudnia 2001 r. w sprawie o sygn. C- 235/00 (Commissioners of Customs & Excise V. Csc Financial Services ltd.) TSUE wyraził stanowisko, że pojęcie zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi obejmuje przede wszystkim, ale nie wyłącznie usługi w zakresie administracyjnego zarządzania i prowadzenia rachunkowości funduszy świadczone przez podmiot zarządzający będący osobą trzecią jeżeli tworzą one odrębną całość i - jeśli je oceniać globalnie - wypełniają funkcje specyficzne i istotne dla zarządzania tymi funduszami, ponadto TSUE wskazał, że zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi jest określane w zależności od rodzaju świadczonych usług, a nie w zależności od osoby świadczącej lub odbiorcy usług. W rezultacie należy uznać, że o możliwości zastosowania zwolnienia decydujący jest zakres czynności świadczonych przez usługodawcę, bez względu na status usługodawcy.
Z powyższego stanowiska przedstawionego w interpretacji indywidualnej z 28 kwietnia 2022 r. nr 0112-KDIL3.4012.52.2022.1.MS wynika, że brak jest podstaw do zawężania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT jedynie do usług świadczonych w odniesieniu do ASI przez ZASI, co wskazuje jednoznacznie na stosowanie zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT usług świadczonych w odniesieniu do ASI przez ZASI.
Z uwagi na powołane powyżej przepisy ustawy o funduszach inwestycyjnych stwierdzić należy, że również przesłanka podmiotowa uprawniająca do zastosowania zwolnienia od podatku, dotycząca świadczenia opisanych usług zarządzania na rzecz opisanego podmiotu będzie spełniona.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz wnioski płynące z powołanych powyżej przepisów jak również orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Podmiot Zarządzający będący zewnętrznie zarządzającym ASI na podstawie Umowy o Zarządzanie zawartej z Funduszem, będącym ASI i przenoszone później przez Fundusz na inwestorów, będą mieściły się w zakresie czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT. W konsekwencji będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. artykułu również wtedy, kiedy Fundusz przeniesienie koszt tych usług na inwestorów, w których interesie usługi te są świadczone. Inwestorzy są bowiem istotnie zainteresowani tym, aby Fundusz był dobrze zarządzany.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.
Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść.
Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy,
zwalnia się od podatku usługi zarządzania:
a)funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
b)portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią.
Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy,
zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:
a)czynności ściągania długów, w tym factoringu;
b)usług doradztwa;
c)usług w zakresie leasingu.
Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Jednocześnie zwrócić należy uwagę na przepis art. 43 ust. 22 ustawy, zgodnie z którym,
podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:
1)jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
2)złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.
Stosownie zaś do ust. 23 ww. przepisu,
podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.
Powyższe przepisy umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku, w tym m.in. właśnie usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.
Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.
Zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy, uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:
- przedmiotowego – świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania, oraz
- podmiotowego – ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu do:
- funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
- portfeli inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej lub ich części.
Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1 ze zm.), zgodnie z którym,
Państwa członkowskie zwalniają zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.
W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 Szóstej Dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.
Z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).
Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE,
działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.
Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:
- zarządzanie inwestycjami,
- administracja:
a)obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
b)zapytania klientów;
c)wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
d)monitorowanie przestrzegania uregulowań;
e)prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
f)wypłata zysków;
g)emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
h)rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
i)prowadzenie ksiąg,
- wprowadzanie do obrotu.
Wskazana wyżej definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C-595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja”. Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 Szóstej Dyrektywy.
Pod pojęciem przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi należy rozumieć przepisy ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 681 ze zm.), dalej jako u.f.i., a także akty wykonawcze wydane na podstawie przepisów tej ustawy. Działalność alternatywnych funduszy inwestycyjnych jest regulowana przepisami ww. ustawy.
Zgodnie z art. 2 pkt 10a u.f.i.:
Ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.
W myśl art. 3 ust. 1 u.f.i.:
Fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.
Zgodnie z art. 3 ust. 4 u.f.i.:
Fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:
1)fundusz inwestycyjny otwarty;
2)alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny otwarty albo fundusz inwestycyjny zamknięty.
Według art. 8a ust. 1 u.f.i.:
Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2.
Stosownie do art. 8a ust. 2 u.f.i.:
Alternatywna spółka inwestycyjna może prowadzić działalność w formie:
1) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej albo spółki europejskiej;
2) spółki komandytowej albo spółki komandytowo-akcyjnej, w których jedynym komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna albo spółka europejska.
W oparciu o treść art. 8a ust. 3 u.f.i.:
Wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną.
Zgodnie z art. 70a ust. 1 i 2 u.f.i.:
Zarządzającym ASI może być wyłącznie spółka kapitałowa, o której mowa w art. 8b ust. 2, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która uzyskała zezwolenie Komisji na wykonywanie działalności określonej w art. 70e ust. 1 (zezwolenie na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI).
Na warunkach określonych w rozdziale 3, w przypadku zarządzania portfelami inwestycyjnymi o niskiej wartości, spółka kapitałowa, o której mowa w art. 8b ust. 2, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wykonywać działalność określoną w art. 70e ust. 1 jako zarządzający ASI bez zezwolenia Komisji, po uzyskaniu wpisu do rejestru zarządzających ASI.
W myśl art. 70e ust. 1 i 2 u.f.i.:
Przedmiotem działalności zarządzającego ASI może być wyłącznie zarządzanie alternatywną spółką inwestycyjną, w tym wprowadzanie tej spółki do obrotu, oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, zarządzanie unijnym AFI, w tym wprowadzanie tych AFI do obrotu.
Zarządzanie unijnym AFI może być przedmiotem działalności wyłącznie zewnętrznie zarządzającego ASI, który uzyskał zezwolenie na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI.
Stosownie do art. 70g ust. 1 u.f.i.:
Zarządzający ASI może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, z uwzględnieniem art. 75–82 rozporządzenia 231/2013, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez tego zarządzającego.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że są Państwo alternatywną spółką inwestycyjną w rozumieniu art. 8a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych (Funduszem) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów, działając w oparciu o ustawę o funduszach inwestycyjnych.
W związku z prowadzoną działalnością zawrą Państwo Umowę o Zarządzanie z podmiotem B., z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wpisaną do rejestru zarządzających ASI prowadzonego przez Komisję Nadzoru Finansowego (Podmiot Zarządzający). Podmiot Zarządzający posiada status zewnętrznie zarządzającego alternatywną spółką inwestycyjną w rozumieniu art. 8b ust. 2 pkt 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych. Z tytułu wykonywania czynności w ramach Umowy o Zarządzanie, Podmiot Zarządzający będzie pobierać Wynagrodzenie PZ.
Na podstawie umowy zawartej przez Fundusz z inwestorami na potrzeby pokrycia kosztów funkcjonowania Funduszu, w tym kosztu wynagrodzenia z tytułu zarządzania Funduszem na rzecz Podmiotu Zarządzającego, Akcjonariusze będą wnosić do Funduszu opłatę, w wysokości określonej w umowie inwestycyjnej, proporcjonalnie według udziału procentowego w kapitale zakładowym Funduszu (Opłata Za Zarządzanie). Opłata Za Zarządzanie pokrywa, zgodnie z Umową o Zarządzanie, wszelkie koszty działalności Funduszu ponoszone przez Fundusz, w tym Wynagrodzenie PZ.
Prowadzą Państwo wyłącznie działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 8a ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, tj. działalność w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów. W tym celu zamierzają Państwo przeprowadzić kilka emisji akcji, z których środki zostaną przeznaczone na sfinansowanie kilku inwestycji. Będą Państwo dokonywali inwestycji kapitałowych w wybrane spółki polegających na nabyciu lub objęciu jednostek uczestnictwa w wybranych spółkach w zamian za wkład pieniężny (Inwestycja). Środki na sfinansowanie Inwestycji będą pochodzić z wkładów pieniężnych wnoszonych przez Państwa akcjonariuszy na pokrycie Państwa akcji. W celu sfinansowania każdej Inwestycji Fundusz będzie emitował akcje zwykłe imienne oddzielnej serii (Pierwsza Kapitalizacja Inwestycji). Opłata Za Zarządzanie będzie wynosić 2% Pierwszej Kapitalizacji Inwestycji rocznie, a łączna wartość Opłaty Za Zarządzanie dla każdej Inwestycji w całym okresie działalności Funduszu nie może przekroczyć 15% Pierwszej Kapitalizacji Inwestycji.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy Opłata Za Zarządzanie, należna Państwu od inwestorów, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz wnioski płynące z powołanych powyżej przepisów jak również orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że Opłata za Zarządzanie będąca Państwa wynagrodzeniem za działalność w zakresie zbierania aktywów od inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów nie stanowi wynagrodzenia za usługi korzystające ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy, gdyż usługi świadczone przez Państwa na rzecz Inwestorów nie mieszczą się w definicji zarządzania w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE. Ponadto świadczone przez Państwa usługi nie spełniają warunku podmiotowego – jak wskazano wyżej usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych - w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, portfeli inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa wyżej lub ich części.
Owszem, w załączniku II do dyrektywy 2009/65/WE wymienione zostały usługi zarządzania inwestycjami, jednakże jak jasno wynika z art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2009/65/WE oraz implementacji tego przepisu, art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi zarządzania m.in. funduszami inwestycyjnymi i alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi, więc o ile zwolnieniu będą podlegały usługi zarządzania świadczone przez ZASI na rzecz alternatywnej spółki inwestycyjnej, to usługi świadczone przez Państwa na rzecz Inwestorów nie będą zwolnione od podatku, a w konsekwencji do otrzymywanego od inwestorów wynagrodzenia za świadczone na ich rzecz usługi nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku.
Wskazać w tym miejscu trzeba, że nie ma znaczenia, że część otrzymanego wynagrodzenia za świadczone przez Państwa usługi, tzw. Opłata Za Zarządzanie, jest przeznaczona, zgodnie z Umową o Zarządzanie, na wszelkie koszty ponoszone przez Fundusz, w tym Wynagrodzenie Podmiotu Zarządzającego, gdyż to nie Państwo są Podmiotem Zarządzającym a Państwa usługi nie spełniają definicji zarządzania, co warunkuje zastosowanie zwolnienia od podatku. Należy jeszcze raz podkreślić pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, ponieważ są to odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Usługi świadczone przez Państwa na rzecz Inwestorów nie będą spełniały warunków niezbędnych do tego, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) lub b) ustawy.
Zatem w analizowanej sprawie, świadczone przez Państwa usługi nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) lub b) ustawy, tym samym do Opłaty Za Zarządzanie, należnej Państwu od Inwestorów, również nie będzie miało zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie ww. przepisu.
Państwa stanowisko jest zatem nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Odnosząc się do przywołanych przez Państwa w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych należy zaznaczyć, że każda z interpretacji indywidualnych zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ponadto wszystkie wskazane przez Państwa interpretacje dotyczyły zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych przez podmioty zarządzające na rzecz funduszy inwestycyjnych, czyli sytuacji innej niż będąca przedmiotem Państwa wniosku. Zatem z uwagi na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych/zdarzeń przyszłych występujących w każdej z indywidualnych spraw, powołane przez Państwa interpretacje, choć stanowią element argumentacji, to nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right