Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 lutego 2022 r., sygn. III SA/Po 1284/21

Dnia 9 lutego 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska (spr.) Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Asesor WSA Robert Talaga po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 lutego 2022 roku sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2021 roku nr [...] w przedmiocie stwierdzenia braku podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji dot. uchylenia decyzji w sprawie zatrzymania prawa jazdy i umorzenia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 9 września 2019r., znak: [...] Starosta O. po rozpatrzeniu sprawy D. S. dotyczącej zatrzymania prawa jazdy kategorii A,B z uwagi na przekroczenie przez kierującego pojazdem dopuszczalnej prędkości na obszarze zabudowanym o więcej niż 50 km/h orzekł o zatrzymaniu prawa jazdy na okres 3 miesięcy, tj. od dnia 16.08.2019r. do 18.11.2019r.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. po rozpatrzeniu odwołania D. S. od w/w decyzji z 9 września 2019r. decyzją z dnia 2 października 2019r., znak: [...] uchyliło decyzję Starosty O. i umorzyło postępowanie organu I instancji.

W ocenie Kolegium nie było wątpliwości, że kierujący pojazdem D. S. popełnił wykroczenie, bo w obszarze zabudowanym poruszał się z prędkością ponad 50 km/h, to jednak w zakresie skali tego wykroczenia a konkretnie rzeczywistej prędkości z jaką się poruszał istniała poważna, niedająca się łatwo rozstrzygnąć wątpliwość. Kolegium podało, że policja ustaliła, iż kierujący poruszał się z prędkością 101 km/h. Informacja ta, sporządzona przez policję i przekazana staroście nie wskazuje jednak faktycznej, rzeczywistej prędkości poruszania się, bo nie uwzględnia błędu pomiaru, który zgodnie z § 21 pkt 2 lit b rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 17 lutego 2014r. w sprawie wymagań jakim powinny odpowiadać przyrządy do pomiaru prędkości pojazdów w ruchu drogowym, oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych, wynosi +/- 3% wartości mierzonej – dla prędkości powyżej 100 km/h. Zdaniem Kolegium, w praktyce oznacza to, że w rozpatrywanym przypadku prędkość mierzona na drodze – w obszarze zabudowanym ustalona na 101 km/h zawiera błąd pomiaru o wartości +/- 3, 03 km/h, czyli zmierzona prędkość mogła wynosić (w zaokrągleniu) od 98 – 104 km/h. W tej sytuacji stwierdzić można jedynie, że nastąpiło przekroczenie dopuszczalnej prędkości o wartości od 48 do 54 km/h przy jednoczesnym braku jednoznacznej pewności jaką dokładnie wartość miało owo przekroczenie. Mając to na uwadze, w ocenie Kolegium, niezasadne było wydawanie decyzji w oparciu o normę art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami, ponieważ brak jest dowodu, iż D. S. w dniu 19 sierpnia 2019r., w m. G. przekroczył dopuszczalną prędkość o więcej niż 50 km/h.